အႏၱရာယ္ရွိတဲ့ ဓါတ္ေရာင္ျခည္ ပမာဏအေၾကာင္း သိေကာင္းစရာ
Thursday, 17 March 2011 00:24 Editor
အာရွပစိဖိတ္ ေဒသတြင္း အစိုးရေတြကို ပတ္၀န္းက်င္မွာ ေရဒီယို ဓါတ္သတၱဳၾကြ ပစၥည္း ပါ၀င္မႈပမာဏ radioactivity levels ကို တုိင္းတာ စစ္ေဆးမႈ ျပဳလုပ္ၾကဖို႔ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားက တုိက္တြန္း ႏိႈးေဆာ္ထားပါတယ္။ ဂ်ပန္ ငလ်င္ဒဏ္ေၾကာင့္ ပ်က္စီးေနတဲ့ ႏ်ဴကလီးယား စြမ္းအားစက္ရံု ေပါက္ကြဲျပီး ေလထုထဲကို ဓါတ္ေရာင္ျခည္ေတြ ထုတ္လႊင့္ ခဲ့ျပီးတဲ့ေနာက္ အခုလို သတိေပး ထားတာပါ။
ဓါတ္ေရာင္ျခည္ radiation ကို sievert လို႔ေခၚတဲ့ အတိုင္းအတာကို အသံုးျပဳ တုိင္းတာပါတယ္။ လူသား တစ္ရႈးမွ်င္မ်ားက စုပ္ယူလိုက္တဲ့ ဓါတ္ေရာင္ျခည္ ပမာဏကို တုိင္းတာေပးပါတယ္။
1 sievert ဟာ 1,000 millisieverts (mSv) ျဖစ္ျပီး 1 mSV မွာ 1,000 microsieverts ရွိပါတယ္။
ဓါတ္ေရာင္ျခည္ပမာဏ ျမင့္တဲ့အခါမွာ စိုးရိမ္ရတဲ့ က်န္းမာေရး အႏၱရာယ္အေၾကာင္း ဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္ေတြကို စုစည္း တင္ျပထားပါတယ္။
* ဂ်ပန္ ကတ္ဘိနတ္ အတြင္းေရးမွဴး ယူကီအိုအီဒန္ႏုိ ေပါက္ကြဲခဲ့တဲ့ စက္ရံုနားမွာ ဓါတ္ေရာင္ျခည္ ပ်ံ႕ႏွံမႈ ပမာဏ 400 milllisieverts (mSv) အထိ ရွိခဲ့တယ္လို႔ ေျပာဆိုဖူးပါတယ္။ ဒါဟာ ႏ်ဴကလီးယား ဓါတ္ေပါင္းဖိုနဲ႔ ယူေရနီယံမုိင္းတြင္း လုပ္သားေတြ တစ္ႏွစ္မွာ စုေဆာင္း ရရွိႏုိင္တဲ့ ပမာဏထက္ အဆ ၂၀ ပိုပါတယ္။
* သာမန္ လူအမ်ားစုကေတာ့ တစ္ႏွစ္ကို သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္က ဓါတ္ေရာင္ျခည္ 2-3 mSv ခံရပါတယ္။
*
ခႏၶာကိုယ္ ဓါတ္မွန္ CT scan ရိုက္တဲ့အခါမွာ ရိုက္ခံရတဲ့ ကိုယ္ခႏၶာ အစိတ္အပိုင္းဟာ လူၾကီးမွာ 15 mSv, ေမြးကင္းစ ကေလးဆိုရင္ 30 mSv ပမာဏ ဓါတ္ေရာင္ျခည္ကို လက္ခံရရွိပါတယ္။
ပံုမွန္ ရင္ဘတ္ x-ray ရိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ 0.02 mSv ရွိျပီး သြားေတြကို ဓါတ္မွန္ရိုက္တဲ့ အခါမွာ 0.01 mSv ရွိပါတယ္။
* ဓါတ္ေရာင္ျခည္ တစ္ႏွစ္ကို ပမာဏ 100 mSv ထိမွန္ ခံရျခင္းဟာ ကင္ဆာေရာဂါ ျဖစ္ေစႏုိင္တဲ့ အနိမ့္ဆံုး အဆင့္ပါ။ 1,000 mSv (1 sievert) ပမာဏေလာက္ စုေဆာင္း ရရွိျပီဆိုရင္ေတာ့ လူ ၁၀၀ မွာ တစ္ဦးဟာ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာတဲ့အခါ ကင္ဆာေရာဂါနဲ႔ အသက္ဆံုးရံႈး ႏုိင္ပါတယ္။
* CT scan ၃ ခုေလာက္မွာေတာ့ ကင္ဆာေရာဂါ ျဖစ္ေစႏုိင္ေလာက္တဲ့ ဓါတ္ေရာင္ျခည္ ပမာဏ 90 mSv ထိမွန္ခဲ့ဖူးတဲ့ သက္ေသ အေထာက္အထား ရွိပါတယ္။ ဒီအခ်က္အရ လူၾကီးေတြလည္း ျဖစ္ႏုိင္သလို ကေလးေတြက ပို ျဖစ္ႏုိင္ေခ် မ်ားပါတယ္။
*
ဓါတ္ေရာင္ျခည္ ပမာဏ မ်ားလြန္းတဲ့အခါ၊ ဒါမွမဟုတ္ တုိက္ရိုက္ ထိမွန္ ခံရတဲ့အခါ ဗဟိုဦးေႏွာက္ အာရံုေၾကာစနစ္၊ ေသြးနီဥနဲ႔ ေသြးျဖဴဥေတြကို ပ်က္စီးေစပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ခႏၶာကိုယ္ ခုခံကာကြယ္တဲ့စနစ္ immune system အလုပ္ မလုပ္ႏုိင္ေတာ့ဘဲ ေရာဂါပိုးမႊားေတြရဲ႕ ၾကီးစိုး ခ်ယ္လွယ္မႈကို ခံရေတာ့တယ္။
ဥပမာ - ဓါတ္ေရာင္ျခည္ radiation ၁ ဆီဗာ့ (1,000 mSv) ပမာဏ ကို ထိမွန္ ခံရတဲ့အခါမွာ ပ်ဳိ႕တက္လာမယ္၊ အန္မယ္၊ ေသြးယိုမယ္၊ ဒါေပမဲ့ အသက္မဆံုးရံႈး ႏုိင္ေသးပါဘူး။ ၅ ဆီဗာ့ (5 sieverts) ေလာက္ တၾကိမ္တည္း ထိမွန္ရရွိတဲ့ လူတ၀က္ေလာက္ဟာ တစ္လအတြင္း အသက္ဆံုးရံႈးရႏုိင္ပါတယ္။
* ခ်ာႏုိဘိုင္း ႏ်ဴကလီးယားေပါက္ကြဲမႈတုန္းက ၃၅၀ မိုက္ခရိုဆီဗာ့ (350 mSv) ပမာဏကို လူေတြ ေရႊ႕ေျပာင္းရမယ့္ အဆင့္လို႔ ကမၻာ့ ႏ်ဴကလီးယား အသင္းၾကီးက သတ္မွတ္ထားခဲ့တယ္။
* ခ်ာႏုိဘိုင္းနဲ႔ ဂ်ပန္ႏ်ဴကလီးယားစက္ရံုေတြမွာ ၀န္ထမ္းေတြကို ထိခုိက္ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ေရတို ဓါတ္ေရာင္ျခည္ ထိခိုက္မႈ very acute radiation ကေတာ့ ျပည္သူလူထု အမ်ားစုအတြက္ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလို႔ ေဟာင္ေကာင္ တကၠသိုလ္က ဓာတုေရာဂါ ကၽြမ္းက်င္သူ လမ္ခ်င္း၀မ္က ရွင္းျပပါတယ္။
1 Sievert =100 mRem
ေမာကၡ က်န္းမာေရးသတင္း
Source: the New England Journal of Medicine, World Nuclear Association and Taiwan's Atomic Energy Council
Thursday, 17 March 2011 00:24 Editor
အာရွပစိဖိတ္ ေဒသတြင္း အစိုးရေတြကို ပတ္၀န္းက်င္မွာ ေရဒီယို ဓါတ္သတၱဳၾကြ ပစၥည္း ပါ၀င္မႈပမာဏ radioactivity levels ကို တုိင္းတာ စစ္ေဆးမႈ ျပဳလုပ္ၾကဖို႔ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားက တုိက္တြန္း ႏိႈးေဆာ္ထားပါတယ္။ ဂ်ပန္ ငလ်င္ဒဏ္ေၾကာင့္ ပ်က္စီးေနတဲ့ ႏ်ဴကလီးယား စြမ္းအားစက္ရံု ေပါက္ကြဲျပီး ေလထုထဲကို ဓါတ္ေရာင္ျခည္ေတြ ထုတ္လႊင့္ ခဲ့ျပီးတဲ့ေနာက္ အခုလို သတိေပး ထားတာပါ။
ဓါတ္ေရာင္ျခည္ radiation ကို sievert လို႔ေခၚတဲ့ အတိုင္းအတာကို အသံုးျပဳ တုိင္းတာပါတယ္။ လူသား တစ္ရႈးမွ်င္မ်ားက စုပ္ယူလိုက္တဲ့ ဓါတ္ေရာင္ျခည္ ပမာဏကို တုိင္းတာေပးပါတယ္။
1 sievert ဟာ 1,000 millisieverts (mSv) ျဖစ္ျပီး 1 mSV မွာ 1,000 microsieverts ရွိပါတယ္။
ဓါတ္ေရာင္ျခည္ပမာဏ ျမင့္တဲ့အခါမွာ စိုးရိမ္ရတဲ့ က်န္းမာေရး အႏၱရာယ္အေၾကာင္း ဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္ေတြကို စုစည္း တင္ျပထားပါတယ္။
* ဂ်ပန္ ကတ္ဘိနတ္ အတြင္းေရးမွဴး ယူကီအိုအီဒန္ႏုိ ေပါက္ကြဲခဲ့တဲ့ စက္ရံုနားမွာ ဓါတ္ေရာင္ျခည္ ပ်ံ႕ႏွံမႈ ပမာဏ 400 milllisieverts (mSv) အထိ ရွိခဲ့တယ္လို႔ ေျပာဆိုဖူးပါတယ္။ ဒါဟာ ႏ်ဴကလီးယား ဓါတ္ေပါင္းဖိုနဲ႔ ယူေရနီယံမုိင္းတြင္း လုပ္သားေတြ တစ္ႏွစ္မွာ စုေဆာင္း ရရွိႏုိင္တဲ့ ပမာဏထက္ အဆ ၂၀ ပိုပါတယ္။
* သာမန္ လူအမ်ားစုကေတာ့ တစ္ႏွစ္ကို သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္က ဓါတ္ေရာင္ျခည္ 2-3 mSv ခံရပါတယ္။
*
ခႏၶာကိုယ္ ဓါတ္မွန္ CT scan ရိုက္တဲ့အခါမွာ ရိုက္ခံရတဲ့ ကိုယ္ခႏၶာ အစိတ္အပိုင္းဟာ လူၾကီးမွာ 15 mSv, ေမြးကင္းစ ကေလးဆိုရင္ 30 mSv ပမာဏ ဓါတ္ေရာင္ျခည္ကို လက္ခံရရွိပါတယ္။
ပံုမွန္ ရင္ဘတ္ x-ray ရိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ 0.02 mSv ရွိျပီး သြားေတြကို ဓါတ္မွန္ရိုက္တဲ့ အခါမွာ 0.01 mSv ရွိပါတယ္။
* ဓါတ္ေရာင္ျခည္ တစ္ႏွစ္ကို ပမာဏ 100 mSv ထိမွန္ ခံရျခင္းဟာ ကင္ဆာေရာဂါ ျဖစ္ေစႏုိင္တဲ့ အနိမ့္ဆံုး အဆင့္ပါ။ 1,000 mSv (1 sievert) ပမာဏေလာက္ စုေဆာင္း ရရွိျပီဆိုရင္ေတာ့ လူ ၁၀၀ မွာ တစ္ဦးဟာ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာတဲ့အခါ ကင္ဆာေရာဂါနဲ႔ အသက္ဆံုးရံႈး ႏုိင္ပါတယ္။
* CT scan ၃ ခုေလာက္မွာေတာ့ ကင္ဆာေရာဂါ ျဖစ္ေစႏုိင္ေလာက္တဲ့ ဓါတ္ေရာင္ျခည္ ပမာဏ 90 mSv ထိမွန္ခဲ့ဖူးတဲ့ သက္ေသ အေထာက္အထား ရွိပါတယ္။ ဒီအခ်က္အရ လူၾကီးေတြလည္း ျဖစ္ႏုိင္သလို ကေလးေတြက ပို ျဖစ္ႏုိင္ေခ် မ်ားပါတယ္။
*
ဓါတ္ေရာင္ျခည္ ပမာဏ မ်ားလြန္းတဲ့အခါ၊ ဒါမွမဟုတ္ တုိက္ရိုက္ ထိမွန္ ခံရတဲ့အခါ ဗဟိုဦးေႏွာက္ အာရံုေၾကာစနစ္၊ ေသြးနီဥနဲ႔ ေသြးျဖဴဥေတြကို ပ်က္စီးေစပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ခႏၶာကိုယ္ ခုခံကာကြယ္တဲ့စနစ္ immune system အလုပ္ မလုပ္ႏုိင္ေတာ့ဘဲ ေရာဂါပိုးမႊားေတြရဲ႕ ၾကီးစိုး ခ်ယ္လွယ္မႈကို ခံရေတာ့တယ္။
ဥပမာ - ဓါတ္ေရာင္ျခည္ radiation ၁ ဆီဗာ့ (1,000 mSv) ပမာဏ ကို ထိမွန္ ခံရတဲ့အခါမွာ ပ်ဳိ႕တက္လာမယ္၊ အန္မယ္၊ ေသြးယိုမယ္၊ ဒါေပမဲ့ အသက္မဆံုးရံႈး ႏုိင္ေသးပါဘူး။ ၅ ဆီဗာ့ (5 sieverts) ေလာက္ တၾကိမ္တည္း ထိမွန္ရရွိတဲ့ လူတ၀က္ေလာက္ဟာ တစ္လအတြင္း အသက္ဆံုးရံႈးရႏုိင္ပါတယ္။
* ခ်ာႏုိဘိုင္း ႏ်ဴကလီးယားေပါက္ကြဲမႈတုန္းက ၃၅၀ မိုက္ခရိုဆီဗာ့ (350 mSv) ပမာဏကို လူေတြ ေရႊ႕ေျပာင္းရမယ့္ အဆင့္လို႔ ကမၻာ့ ႏ်ဴကလီးယား အသင္းၾကီးက သတ္မွတ္ထားခဲ့တယ္။
* ခ်ာႏုိဘိုင္းနဲ႔ ဂ်ပန္ႏ်ဴကလီးယားစက္ရံုေတြမွာ ၀န္ထမ္းေတြကို ထိခုိက္ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ေရတို ဓါတ္ေရာင္ျခည္ ထိခိုက္မႈ very acute radiation ကေတာ့ ျပည္သူလူထု အမ်ားစုအတြက္ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလို႔ ေဟာင္ေကာင္ တကၠသိုလ္က ဓာတုေရာဂါ ကၽြမ္းက်င္သူ လမ္ခ်င္း၀မ္က ရွင္းျပပါတယ္။
1 Sievert =100 mRem
ေမာကၡ က်န္းမာေရးသတင္း
Source: the New England Journal of Medicine, World Nuclear Association and Taiwan's Atomic Energy Council
လက္နက္ကိုင္အင္အားစုမ်ားျပည္ပေရာက္ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ားပူးေပါင္းလုပ္ ေဆာင္ရမည့္ အလုပ္သင့္ဆုံးအလုပ္ မွာ...
ကြ်န္ေတာ္ ေနာ္ေဝးႏိုင္ငံ၊ ေအာ္စလိုၿမိဳ႕တြင္ ဥေရာပေရာက္ျမန္မာမ်ား ေတြ႕ဆုံ ေဆြးေႏြးပြဲကို တက္ေရာက္ၿပီးေနာက္ နယ္စပ္ေဒသ တုိင္းရင္းသားမ်ား၏ညီညြတ္ေသာ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ား ဖယ္ဒရယ္ေကာင္စီ (United Nationalities Federal Council) ကို ဖြဲ႕စည္းေၾကာင္း သတင္းထြက္လာခဲ့ျပန္သည္။ ျပည္တြင္း တြင္လည္း နအဖက စစ္အာဏာရွင္ တည္တံ့ႏိုင္ရန္ ႀကိဳးစားေနခဲ့သည္။ ထိုအေျခအေန အရပ္ရပ္ကို ၿခဳံငုံသုံးသက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ့္အျမင္ကို တင္ျပလိုက္ပါသည္။
တိုင္းရင္းသား အခ်င္းခ်င္းညီညြတ္ေရး
တိုင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္း ညီညြတ္ေရးသည္ တပ္ေပါင္းစုမ်ားဖြဲ႕ၿပီး ႏိုင္ငံေရးအရ ပူေပါင္းလုပ္ေဆာင္မႈမ်ားသာ အတိက္ကရွိခဲ့ေပသည္။ National Democratic Front (NDF) သည္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ တပ္ေပါင္းစုျဖစ္သည္။ Democratic Alliance of Burma (DAB) ဒီမိုကရက္တစ္ မဟာမိတ္အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ႀကီး (မဒတ) သည္ တိုင္းရင္းသားတပ္ေပါင္းစု NDF ႏွင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံလုံးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား ဒီမိုကရက္တစ္ တပ္ဦး (ABSDF) အပါအဝင္ ျမန္မာအဖြဲ႕အစည္းမ်ားပါဝင္သည့္ ပိုမိုက်ယ္ျပန္႔သည့္ တပ္ေပါင္း စုတခု ABSDF ဖြဲ႕စည္းၿပီး ေရွးမေႏွာင္းခင္ ေပၚေပါက္လာခဲ့ေသာ အဖြဲ႕ႀကီးျဖစ္သည္။ ေနာင္ ၁၉၉၀ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား နယ္စပ္သို႔ထြက္ေျပးလာၿပီးေနာက္ ၁၉၉၀ ေ႐ြးေကာက္ ပြဲ ရလာဒ္ကို ခုတုံးလုပ္၍ အမတ္ (၁၀) ေယာက္ေက်ာ္ႏွင့္ NCGUB အစိုးရဖြဲ႕ေသာအခါ ထုိအစိုးရကို ထိန္းညႈိရန္ အမ်ဳိးသားေကာင္စီ (NCUB) National Council of Union of Burma ဆိုသည့္ တပ္ေပါင္းစု တခု ထပ္ေပၚလာျပန္ပါသည္။ ထုိ႔ေနာက္ NCUB တြင္ NLD (LA), MPU တို႔ ထည့္ေပါင္းၿပီး NCGUB မွ ႏႈတ္ထြက္သြားခဲ့သည္။ NCUB ႏွင့္တခါ ၈၈ အုပ္စုတို႔ျဖင့္ Seven Alliance ကို ထပ္ဖြဲ႕ျပန္သည္။
ေနာင္ ဟန္ေညာင္ေ႐ႊ NCGUB ၏ ဥေရာပ ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ခန္႔အပ္ခံရၿပီးေနာက္ ေငြေၾကးေထာက္ပံ့မႈမ်ားကို ရရွိလာသည့္အခါ ၎ရရွိေသာ ေထာက္ပံ့မႈမ်ားျဖင့္ ENC (Ethnic Nationalities Council) ဆိုသည့္ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား ေကာင္စီကို တည္ေထာင္၍ NCGUB မွ ခြဲထြက္ တစင္ေထာင္ၿပီး တပ္ေပါင္းစုဖြဲ႕လာခဲ့ျပန္သည္။
ထုိသို႔ တပ္ေပါင္းစုမ်ား မႈိလိုေပါက္လာခဲ့ေသာ္လည္း အလုပ္မျဖစ္ခဲ့ၾက၊ ၎တပ္ေပါင္း စုမ်ားတြင္ အဖြဲ႕သီးသီးသည္ ေဒြးေယာယွက္တင္ပါဝင္လွ်က္ရွိသည္။ တပ္ေပါင္းစု နာမည္ အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖစ္ေနေသာ္လည္း ပါဝင္သည့္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားသည္ မ်ားေသာအားျဖင့္ တူညီေနၾက သည္၊ ပါဝင္ေနၾကသည္။ အဓိကျပႆနာမွာ တပ္ေပါင္းစုမ်ား ေဖါင္းပြလာေနျခင္းျဖစ္သည္။
ပထမဆုံး လုပ္ရမည့္အလုပ္မွာ ထိုေဖါင္းပြ ေဖါင္းကာလာေနေသာ တပ္ေပါင္းစုမ်ားကို က်စ္လစ္ခိုင္မာေသာ တပ္ေပါင္းစုတခုတည္းျဖစ္ရန္ က်ဳိးစားအားထုတ္ေရးပင္ျဖစ္သည္။ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ေလာက္က မဲေဆာက္ေရာက္စဥ္ ဖဒိုမန္းရွာမွ ဖိတ္ၾကားသျဖင့္ NCUB အစည္း အေဝးသို႔ ဧည့္သည္အျဖစ္ တက္ေရာက္ခဲ့ဘူးသည္။ အႀကံဉာဏ္ေပးပါဆိုသျဖင့္ NCGUB သည္ အလုပ္မျဖစ္သည့္ ဟန္ျပအစိုးရသာျဖစ္သည္၊ ၁၉၉၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ အမတ္မ်ား သက္သက္ႏွင့္သာ အစိုးရဖြဲ႕ရမည္၊ အျပင္လူပါခြင့္မရဆိုသည္မွာ အဓိပၸါယ္မရွိ၊ ၁၉၉၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲရလာဒ္ကို ကိုင္စြဲ၍ အစိုးရဖြဲ႕ခြင့္ရွိျခင္းကို မျငင္းလိုေသာ္လည္း ထုိေ႐ြးေကာက္ပြဲ ႏိုင္ အမတ္မ်ားသက္သက္သာ အစိုးရအဖြဲ႕တြင္း ပါရမည္ဆိုသည္မွာ ၿခံခတ္ထားသည့္ လက္ဝါးႀကီးအုပ္ ႏုိင္ငံေရးျဖစ္သည္။ NCGUB သည္ အစိုးရအဂၤါႏွင့္ မညီ၊ NCGUB ကို တိုးခ်ဲ႕ဖြဲ႕စည္းရန္လိုသည္၊ တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားပါ ပါဝင္ဘို႔လိုသည္။ ထုိ႔ျပင္ NCGUB အစိုးရတြင္ ကိုယ္ပိုင္နယ္ေျမ၊ ကိုယ္ပိုင္တပ္ရွိရမည္၊ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္မ်ားအားလုံး စုစည္း၍ ျပည္ေထာင္စု တပ္မေတာ္ကို ထူေထာင္သင့္သည္ဟု အႀကံဉာဏ္ေပးခဲ့ဖူးပါသည္။ အစည္းအေဝးတက္ေရာက္လာၾကေသာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား အမ်ားစုက ကြ်န္ေတာ္တင္ျပသည္ကို ေထာက္ခံေဆြးေႏြးၿပီး NCGUB မွ ေဒါက္တာစန္းေအာင္တို႔က သူတို႔ရပ္တည္ခ်က္ကို ခုခံကာကြယ္ခဲ့ၾကပါသည္။ အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ကြ်န္ေတာ့အႀကံေပးခ်က္ကို အမ်ားက လက္ခံခဲ့သည္။
ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ႀကိဳးစားမႈမ်ား
၎ေဆြးေႏြးတင္ျပခ်က္ကို အေျခခံ၍ NCGUB ကို တိုးခ်ဲ႕ဖြဲ႕စည္းေရးအဆိုကို ဒပ္ဗလင္တြင္ ေဆြးေႏြးၾကရာ၌ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲရလာဒ္ကို ပ်က္ပ်ယ္သြားမည္ဟု အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ NCGUB အတြင္း ၁၉၉၀ ေ႐ြးေကာက္ခံမဟုတ္သည့္ တုိင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ား ပါဝင္မႈကို အေၾကာက္အကန္ျငင္းဆန္ၿပီး မဲခြဲဆုံးျဖတ္ရသည့္ အေျခအေနထိ ဆိုက္ေရာက္ခဲ့ရၿပီး တိုးခ်ဲ႕သင့္သည္ဟူသည့္ဘက္မွ အႏိုင္ရရွိသြားခဲ့သည္။ တိုးခ်ဲ႕ရန္ ေကာ္မီတီဖြဲ႕စည္းေပးခဲ့ၿပီး မတုိးခ်ဲ႕ဘဲ အခ်ိန္ဆြဲေနခဲ့သည္မွာ ယေန႔အထိျဖစ္သည္။ ယၡဳအခါ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ျဖစ္သြားၿပီးျဖစ္သည္၊ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမည္မွ်ပင္ ညစ္ေစ၊ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ခံအမတ္မ်ားလည္း ေပၚေပါက္လာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ နအဖႏွင့္ ယွဥ္ၿပိဳင္အႏုိင္ရလာ သည့္ ဖိႏွိပ္မႈမ်ားၾကားမွ ေ႐ြးခ်ယ္ခံရသည့္ တိုင္းရင္းသားအမတ္မ်ားႏွင့္ အတိုက္အခံအမတ္ မ်ားကို တရားမဝင္ဟု မေျပာႏုိင္ေခ်။ ၎တို႔သည္ ျပည္သူမွ အမွန္တကယ္ေ႐ြးေပးလိုက္သည့္ သူမ်ားျဖစ္သည္။ ထုိအခါ ၁၉၉၀ ကို အေသဆုတ္ကိုင္၍ ျပည္ပတြင္ ငါးေယာက္တပိုင္း အစိုးရသည္ တန္ဘိုးမဲ့ အစိုးရျဖစ္လာသည္၊ အဓိပၸါယ္မရွိေတာ့ဟုျမင္သည္၊ ဖ်က္သိမ္းဘို႔ အခ်ိန္ေရာက္ၿပီျဖစ္သည္။
လပိုင္းေလာက္က နယ္စပ္ကရင္နီျပည္နယ္တြင္ ၁၉၉၀ အမတ္မ်ားႏွင့္ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ား စုေဝး၍ လႊတ္ေတာ္တရပ္ဖြဲ႕စည္းသည္ဟု ၾကားသိရသည္၊ သို႔ရာတြင္ ေနာက္ထပ္ဘာသံမွ် ဆက္လက္မၾကားရေတာ့ေခ်။ ယၡဳလ ေဖေဖၚဝါရီ (၁၇) ရက္ေန႔တြင္ ညီညြတ္ေသာ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ား ဖယ္ဒရယ္ေကာင္စီ (United Nationalities Federal Council) ကို ဖြဲ႕စည္းေၾကာင္း သတင္းထြက္လာခဲ့ျပန္သည္။ ၎အဖြဲ႕တြင္ လက္နက္ကိုင္ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ တိုင္းရင္းသားႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႕အစည္းမ်ား ပါဝင္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္၊ သို႔ရာတြင္ ျမန္မာလူမ်ဳိးစုတို႔ ပါဝင္မႈမရွိေၾကာင္း ေတြ႕ရျပန္သည္။ ၎ (UNFC) သည္ NDF ႏွင့္ တုိင္းရင္းသား ႏုိင္ငံေရးအဖြဲ႕မ်ား ေပါင္းထားသည့္ တပ္ေပါင္းစုတခုျဖစ္သည္။ မူလ NDF ကလည္း ဆက္လက္ရွိေနသည္။
NCUB ဖြဲ႕စည္းစဥ္ကလည္း ၎တြင္ NDF,DAB,MPU,NLD(LA) တို႔ ပါဝင္သည့္ ပိုမိုက်ယ္ျပန္သည့္ တပ္ေပါင္းစုျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ မူလဖြဲ႕ထားေသာ တပ္ေပါင္းစုမ်ား ျဖစ္သည့္ NDF,DAB တို႔ကို ဖ်က္သိမ္းခဲ့ျခင္းမရွိသျဖင့္ ပိုမိုမ်ားျပားေသာ တပ္ေပါင္းစုမ်ား ျဖစ္လာၿပီး ႏိုင္ငံေရးအရ ပိုမို႐ႈပ္ေထြးမႈမ်ား ျဖစ္လာခဲ့သည္။
အဓိက ျပႆနာမွာ အဖြဲ႕အစည္းအသီးသီးက ႐ိုးသားစြာ တပ္ေပါင္းစုမ်ား ေဖါင္းပြေနျခင္းမွာ မျဖစ္သင့္ေတာ့ေၾကာင့္ တပ္ေပါင္းစုတခုတည္းကိုသာ ယခုအခ်ိန္တြင္ ဦးတည္ဖြဲ႕စည္းဖို႔လိုေၾကာင္း ဝန္ခံဘို႔လိုသည္။
ပထမအဆင့္အေနႏွင့္ NDF, DAB, NCUB, Seven Alliance, UNFC, Ethnic Nationalities Council (ENC) တို႔ကို ဖ်က္သိမ္းပစ္ဖို႔လိုသည္။ မိမိေနရာေပ်ာက္မည္စိုးသည့္ အေခ်ာင္သမားစိတ္၊ ေဖါက္ျပန္ေရးသမားစိတ္ရွိသူတို႔ကို ရွင္းထုတ္ပစ္ရမည့္ အခ်ိန္ေရာက္ၿပီ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္ လူမ်ဳိးစု တဖြဲ႕ခ်င္းကို ကိုယ္စားျပဳႏိုင္သည့္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား အားလုံးကို ဖိတ္ၾကား၍ တပ္ေပါင္းစု ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအျဖစ္ မဟုတ္ဘဲ မိမိလူမ်ဳိး၊ မိမိအဖြဲ႕အစည္းကို ကိုယ္စားျပဳသည့္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအျဖစ္ တက္ေရာက္ၿပီး ညီလာခံႀကီး တရပ္ကို က်င္းပရမည္။ ထိုညီလာခံႀကီးမွ တခုတည္းေသာ က်စ္လစ္ခိုင္မာသည့္ တပ္ေပါင္းစု ႀကီးကို ဖြဲ႕စည္းရမည္။ ထိုတပ္ေပါင္းစုႀကီးကို ယွဥ္ၿပိဳင္၍ တပ္ေပါင္းစု ေနာက္တခု ထပ္မဖြဲ႕ရန္ ျပင္းထန္တိက်သည့္ မႈဝါဒကို ခ်မွတ္၍ တပ္ေပါင္းစုႀကီးၿပိဳကြဲရန္ ႀကံ႐ြယ္သူမွန္သမွ်ကို သုတ္သင္ရွင္းလင္းရဲရမည္၊ ထိုမွသာ အေခ်ာင္သမားမ်ား၊ ေနရာသမားမ်ားရန္မွ ကာကြယ္ ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။
ထိုမွတဆင့္ ထိုညီလာခံမွ အမ်ားေ႐ြးခ်ယ္မႈျဖင့္ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ား၊ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ တတ္သိပညာရွင္မ်ားျဖင့္ NCGUB ေနရာတြင္ အစားထုိးႏုိင္မည့္ တုိက္ပြဲဝင္အစိုးရတရပ္ကို ဖြဲ႕စည္းၿပီး ထိုအစိုးရေအာက္တြင္ ျပည္ေထာင္စုတပ္ကိုတည္ေထာင္ရမည္။ ထုိျပည္ေထာင္စုတပ္သည္ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစု အားလုံးကို ကိုယ္စားျပဳသည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ အနာဂါတ္တပ္မေတာ္ သေႏၶတည္သည့္ တပ္ျဖစ္ရည္မွန္းခ်က္ထားရွိရမည္။ ျပည္ေထာင္စုတပ္သို႔ ပူးေပါင္းလာရန္အတြက္ သန္းေ႐ႊလက္ေအာက္ခံ တပ္မ်ားအတြက္လည္း လမ္းဖြင့္ေပးသည့္ အစီအစဥ္မ်ား၊ ႀကိဳဆိုေရး၊ ေနရာခ်ထားေရး ကိစၥမ်ား အထိပါ ျပင္ဆင္ထားရမည္။
ထိုအဆင့္ျဖစ္လာလွ်င္ ျပည္တြင္းရွိ ကြန္ယက္အသီးသီးခ်ိတ္ဆက္မႈျဖင့္ ျပည္သူ႔အုံႂကြ မႈႀကီးျဖစ္လာသည့္အခါ ျပည္ေထာင္စုတပ္မွ မိမိေနရာေဒသအသီးသီးမွ ထုိးစစ္ဆင္ၿပီး ျပည္တြင္းလႈပ္ရွားမႈကို မၿဖိဳခြဲႏုိင္ရန္ ဟန္႔တားႏိုင္ရမည္။ ျပည္သူ႔ရင္ခြင္သို႔ ဝင္လာသည့္ ျပည္ခ်စ္ တပ္မေတာ္သားမ်ားကို ေႏြးေထြးစြာ ႀကိဳဆို၍ ေၾကးစားတပ္မ်ားကို ျပတ္ျပတ္သား သားတိုက္ခိုက္ၾကရမည္။
တခုတည္းေသာ တပ္ေပါင္းစုႀကီးမွ ဖြဲ႕စည္းေပးလိုက္ေသာ စင္ၿပိဳင္အစိုးရသည္ ႏုိင္ငံတကာႏွင့္ နယ္စပ္ေဒသတြင္ အင္အားအႀကီးဆုံးႏွင့္ တပ္ေထာက္ခံမႈရွိသည့္ အစိုးရ ျဖစ္လာမည္။ ဤကဲ့သို႔ ညီညီညြတ္ညြတ္လုပ္ႏုိင္ၾကလွ်င္ ျပည္သူ႔အုံႂကြႀကီးကို ဦးေဆာင္ရာတြင္ NLD ပါတီႏွင့္ တြဲ၍ ထိထိေရာက္ေရာက္ လုပ္ႏုိင္မည္ျဖစ္သည္။
မျဖစ္ႏုိင္သည္မရွိ၊ ျဖစ္ေအာင္မလုပ္ေသးသျဖင့္ မျဖစ္ေသးျခင္းျဖစ္သည္။ ယေန႔ မတ္ ၄,၅ရက္တြင္ ဖို႔ဒ္ဝိန္းၿမိဳ႕တြင္ ညီလာခံတခုကို လုပ္ၾကအုံးမည္၊ ထိုညီလာခံမွ လႊတ္ေတာ္တရပ္ ဖြဲ႕စည္းလာရန္ ႀကိဳးစားေနေၾကာင္းသိရသည္။ လုပ္ခ်င္စိတ္ရွိသူမ်ား လုပ္ႏိုင္လွ်င္ ကန္႔ကြက္ ရန္ မရွိပါ။ သို႔ရာတြင္ တင္ျပထားသည့္အတိုင္း လုပ္စားတပ္ေပါင္းစုမ်ားကို အရင္ဖ်က္သိမ္းၿပီး တခုတည္းေသာ တပ္ေပါင္းစု ေဖၚေဆာင္ေရး မရွိဘဲႏွင့္ ျပဳလုပ္ၾကလွ်င္ ေအာင္ျမင္ႏုိင္ရန္ ဒုံးေဝးေနဦးမည္ျဖစ္သည္။ NCGUB အဖြဲ႕အစည္းသည္ တိုးခ်ဲ႕ရန္လည္းေကာင္း၊ တည္ရွိရန္ လည္းေကာင္း မရွိသင့္ေတာ့ေခ်။ NCGUB အား ကြ်ႏု္ပ္တို႔မွ အသိအမွတ္မျပဳေတာ့သည္မွာ ႏွစ္ကာလပင္ၾကာျမင့္ေနၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း တရားဝင္အသိအမွတ္မျပဳေတာ့ေၾကာင္း ယခုဖိုဒ္ ဝိန္း အစည္းအေဝးမွ ထုတ္ေဖၚေျပာၾကလွ်င္ အမႈိတ္တခု ရွင္းသြားႏုိင္ပါသည္။ ထုိမွတဆင့္ တပ္ေပါင္းစုမ်ားအားလုံး ဖ်က္သိမ္းၿပီး တခုတည္းေသာ တပ္ေပါင္းစုႀကီးျဖင့္ ညီညြတ္ေရးကို တည္ေဆာက္ၿပီး ေရွ႕တလွမ္းတိုးသင့္ပါသည္။
ထိုအခါ တပ္ေပါင္းစုမွ တခုတည္းေသာ ႏုိင္ငံျခားဆက္ဆံေရး႒ာန၊ ဘ႑ာေရး႒ာန၊ ႏုိင္ငံေရး႒ာန၊ စီးပြားေရး႒ာန၊ က်န္းမာေရး႒ာန၊ ပညာေရး႒ာနတုိ႔ကို ဖြဲ႕စည္းၿပီး ကြ်မ္းက်င္ သူမ်ား လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကသာ ေနရာယူရမည္ဆိုသည့္ မူကိုပယ္ၿပီး တကယ္သိ၊ တကယ္တတ္၊ တကယ္နားလည္သည့္သူမ်ားကို ေ႐ြးခ်ယ္ခန္႔ထားျခင္းျဖင့္ ႏုိင္ငံတကာ ေထာက္ခံမႈ၊ စည္းစံနစ္က်မႈ၊ ပြင့္လင္းျမင္သာရွိမႈတို႔ျဖင့္ ၿပီးျပည့္စုံေသာ စင္ၿပိဳင္အစိုးရတရပ္္ ေပၚေပါက္လာႏုိင္မည္ျဖစ္သည္။
တဖက္မွလည္း တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္တပ္မ်ားကို ပူးေပါင္း၍ မိမိတျပည္ေထာင္ လြတ္လပ္ေရးထက္ စုေပါင္းအားျဖင့္ တႏိုင္ငံလုံးလြတ္ေျမာက္ေရးဆိုသည့္ အမ်ဳိးသား ရည္မွန္းခ်က္ကို မူခ်၍ ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္ႀကီးကို တည္ေထာင္၍ တိုက္ပြဲဝင္မွ ႏုိင္ မည္ဆိုသည့္ အျမင္ႏွင့္ ယုံၾကည္ခ်က္ရွိဘို႔လိုသည္။ နအဖတပ္တြင္ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစုံ ပါဝင္ သည္။ ဗမာလူမ်ဳိးသက္သက္ႏွင့္ ဖြဲ႕စည္းထားျခင္းမဟုတ္သည္ကို သတိျပဳသင့္သည္။ က်စ္လစ္ခိုင္မာေသာ တခုတည္းေသာ တပ္ေပါင္းစုေအာက္တြင္ ဖြဲ႕စည္းထားသည့္ စင္ၿပိဳင္အစိုးရႏွင့္ ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္သည္ စစ္အာဏာရွင္စံနစ္ကို ထိေရာက္စြာ ထိုးစစ္ဆင္ႏိုင္ေသာ အင္အားစုႀကီး ျဖစ္လာလိမ့္မည္။
မႈိလိုေပါက္ေနေသာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ဳိးစုံ၊ တပ္ေပါင္းစုမ်ဳိးစုံတို႔မွ ငါးပြက္ရာ ငါးစားခ်ေန သည့္ (Proposal) ပ႐ိုပိုဆယ္ႏုိင္ငံေရးဘဝမွ ႐ုန္းထြက္ၿပီး (ALL inclusive) အမ်ားပါဝင္ ပတ္သက္ေသာ အစိုးရတရပ္အျဖစ္ ႏိုင္ငံျခားေထာက္ပံ့ေငြမ်ားကို စံနစ္တက်ရယူၿပီး အသုံးစားရိတ္၊ ကုန္က်ေငြ၊ ရေငြတို႔ကို အမ်ားျမင္သာေအာင္ ေဖၚျပရင္း အမ်ားလက္ခံေသာ စင္ၿပိဳင္အစိုးရဘဝမွ ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲကို ျပတ္ျပတ္သားသား ေထာက္ခံမႈအျပည့္ႏွင့္ တိုက္ႏိုင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ႐ိုးသားစြာျဖင့္ ကိုယ္က်ဳိးမဖက္ဘဲ အမုန္းခံတင္ျပလိုက္ပါသည္။
ထြန္းေအာင္ေက်ာ္
ကြ်န္ေတာ္ ေနာ္ေဝးႏိုင္ငံ၊ ေအာ္စလိုၿမိဳ႕တြင္ ဥေရာပေရာက္ျမန္မာမ်ား ေတြ႕ဆုံ ေဆြးေႏြးပြဲကို တက္ေရာက္ၿပီးေနာက္ နယ္စပ္ေဒသ တုိင္းရင္းသားမ်ား၏ညီညြတ္ေသာ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ား ဖယ္ဒရယ္ေကာင္စီ (United Nationalities Federal Council) ကို ဖြဲ႕စည္းေၾကာင္း သတင္းထြက္လာခဲ့ျပန္သည္။ ျပည္တြင္း တြင္လည္း နအဖက စစ္အာဏာရွင္ တည္တံ့ႏိုင္ရန္ ႀကိဳးစားေနခဲ့သည္။ ထိုအေျခအေန အရပ္ရပ္ကို ၿခဳံငုံသုံးသက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ့္အျမင္ကို တင္ျပလိုက္ပါသည္။
တိုင္းရင္းသား အခ်င္းခ်င္းညီညြတ္ေရး
တိုင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္း ညီညြတ္ေရးသည္ တပ္ေပါင္းစုမ်ားဖြဲ႕ၿပီး ႏိုင္ငံေရးအရ ပူေပါင္းလုပ္ေဆာင္မႈမ်ားသာ အတိက္ကရွိခဲ့ေပသည္။ National Democratic Front (NDF) သည္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ တပ္ေပါင္းစုျဖစ္သည္။ Democratic Alliance of Burma (DAB) ဒီမိုကရက္တစ္ မဟာမိတ္အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ႀကီး (မဒတ) သည္ တိုင္းရင္းသားတပ္ေပါင္းစု NDF ႏွင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံလုံးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား ဒီမိုကရက္တစ္ တပ္ဦး (ABSDF) အပါအဝင္ ျမန္မာအဖြဲ႕အစည္းမ်ားပါဝင္သည့္ ပိုမိုက်ယ္ျပန္႔သည့္ တပ္ေပါင္း စုတခု ABSDF ဖြဲ႕စည္းၿပီး ေရွးမေႏွာင္းခင္ ေပၚေပါက္လာခဲ့ေသာ အဖြဲ႕ႀကီးျဖစ္သည္။ ေနာင္ ၁၉၉၀ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား နယ္စပ္သို႔ထြက္ေျပးလာၿပီးေနာက္ ၁၉၉၀ ေ႐ြးေကာက္ ပြဲ ရလာဒ္ကို ခုတုံးလုပ္၍ အမတ္ (၁၀) ေယာက္ေက်ာ္ႏွင့္ NCGUB အစိုးရဖြဲ႕ေသာအခါ ထုိအစိုးရကို ထိန္းညႈိရန္ အမ်ဳိးသားေကာင္စီ (NCUB) National Council of Union of Burma ဆိုသည့္ တပ္ေပါင္းစု တခု ထပ္ေပၚလာျပန္ပါသည္။ ထုိ႔ေနာက္ NCUB တြင္ NLD (LA), MPU တို႔ ထည့္ေပါင္းၿပီး NCGUB မွ ႏႈတ္ထြက္သြားခဲ့သည္။ NCUB ႏွင့္တခါ ၈၈ အုပ္စုတို႔ျဖင့္ Seven Alliance ကို ထပ္ဖြဲ႕ျပန္သည္။
ေနာင္ ဟန္ေညာင္ေ႐ႊ NCGUB ၏ ဥေရာပ ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ခန္႔အပ္ခံရၿပီးေနာက္ ေငြေၾကးေထာက္ပံ့မႈမ်ားကို ရရွိလာသည့္အခါ ၎ရရွိေသာ ေထာက္ပံ့မႈမ်ားျဖင့္ ENC (Ethnic Nationalities Council) ဆိုသည့္ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား ေကာင္စီကို တည္ေထာင္၍ NCGUB မွ ခြဲထြက္ တစင္ေထာင္ၿပီး တပ္ေပါင္းစုဖြဲ႕လာခဲ့ျပန္သည္။
ထုိသို႔ တပ္ေပါင္းစုမ်ား မႈိလိုေပါက္လာခဲ့ေသာ္လည္း အလုပ္မျဖစ္ခဲ့ၾက၊ ၎တပ္ေပါင္း စုမ်ားတြင္ အဖြဲ႕သီးသီးသည္ ေဒြးေယာယွက္တင္ပါဝင္လွ်က္ရွိသည္။ တပ္ေပါင္းစု နာမည္ အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖစ္ေနေသာ္လည္း ပါဝင္သည့္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားသည္ မ်ားေသာအားျဖင့္ တူညီေနၾက သည္၊ ပါဝင္ေနၾကသည္။ အဓိကျပႆနာမွာ တပ္ေပါင္းစုမ်ား ေဖါင္းပြလာေနျခင္းျဖစ္သည္။
ပထမဆုံး လုပ္ရမည့္အလုပ္မွာ ထိုေဖါင္းပြ ေဖါင္းကာလာေနေသာ တပ္ေပါင္းစုမ်ားကို က်စ္လစ္ခိုင္မာေသာ တပ္ေပါင္းစုတခုတည္းျဖစ္ရန္ က်ဳိးစားအားထုတ္ေရးပင္ျဖစ္သည္။ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ေလာက္က မဲေဆာက္ေရာက္စဥ္ ဖဒိုမန္းရွာမွ ဖိတ္ၾကားသျဖင့္ NCUB အစည္း အေဝးသို႔ ဧည့္သည္အျဖစ္ တက္ေရာက္ခဲ့ဘူးသည္။ အႀကံဉာဏ္ေပးပါဆိုသျဖင့္ NCGUB သည္ အလုပ္မျဖစ္သည့္ ဟန္ျပအစိုးရသာျဖစ္သည္၊ ၁၉၉၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ အမတ္မ်ား သက္သက္ႏွင့္သာ အစိုးရဖြဲ႕ရမည္၊ အျပင္လူပါခြင့္မရဆိုသည္မွာ အဓိပၸါယ္မရွိ၊ ၁၉၉၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲရလာဒ္ကို ကိုင္စြဲ၍ အစိုးရဖြဲ႕ခြင့္ရွိျခင္းကို မျငင္းလိုေသာ္လည္း ထုိေ႐ြးေကာက္ပြဲ ႏိုင္ အမတ္မ်ားသက္သက္သာ အစိုးရအဖြဲ႕တြင္း ပါရမည္ဆိုသည္မွာ ၿခံခတ္ထားသည့္ လက္ဝါးႀကီးအုပ္ ႏုိင္ငံေရးျဖစ္သည္။ NCGUB သည္ အစိုးရအဂၤါႏွင့္ မညီ၊ NCGUB ကို တိုးခ်ဲ႕ဖြဲ႕စည္းရန္လိုသည္၊ တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားပါ ပါဝင္ဘို႔လိုသည္။ ထုိ႔ျပင္ NCGUB အစိုးရတြင္ ကိုယ္ပိုင္နယ္ေျမ၊ ကိုယ္ပိုင္တပ္ရွိရမည္၊ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္မ်ားအားလုံး စုစည္း၍ ျပည္ေထာင္စု တပ္မေတာ္ကို ထူေထာင္သင့္သည္ဟု အႀကံဉာဏ္ေပးခဲ့ဖူးပါသည္။ အစည္းအေဝးတက္ေရာက္လာၾကေသာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား အမ်ားစုက ကြ်န္ေတာ္တင္ျပသည္ကို ေထာက္ခံေဆြးေႏြးၿပီး NCGUB မွ ေဒါက္တာစန္းေအာင္တို႔က သူတို႔ရပ္တည္ခ်က္ကို ခုခံကာကြယ္ခဲ့ၾကပါသည္။ အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ကြ်န္ေတာ့အႀကံေပးခ်က္ကို အမ်ားက လက္ခံခဲ့သည္။
ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ႀကိဳးစားမႈမ်ား
၎ေဆြးေႏြးတင္ျပခ်က္ကို အေျခခံ၍ NCGUB ကို တိုးခ်ဲ႕ဖြဲ႕စည္းေရးအဆိုကို ဒပ္ဗလင္တြင္ ေဆြးေႏြးၾကရာ၌ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲရလာဒ္ကို ပ်က္ပ်ယ္သြားမည္ဟု အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ NCGUB အတြင္း ၁၉၉၀ ေ႐ြးေကာက္ခံမဟုတ္သည့္ တုိင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ား ပါဝင္မႈကို အေၾကာက္အကန္ျငင္းဆန္ၿပီး မဲခြဲဆုံးျဖတ္ရသည့္ အေျခအေနထိ ဆိုက္ေရာက္ခဲ့ရၿပီး တိုးခ်ဲ႕သင့္သည္ဟူသည့္ဘက္မွ အႏိုင္ရရွိသြားခဲ့သည္။ တိုးခ်ဲ႕ရန္ ေကာ္မီတီဖြဲ႕စည္းေပးခဲ့ၿပီး မတုိးခ်ဲ႕ဘဲ အခ်ိန္ဆြဲေနခဲ့သည္မွာ ယေန႔အထိျဖစ္သည္။ ယၡဳအခါ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ျဖစ္သြားၿပီးျဖစ္သည္၊ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမည္မွ်ပင္ ညစ္ေစ၊ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ခံအမတ္မ်ားလည္း ေပၚေပါက္လာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ နအဖႏွင့္ ယွဥ္ၿပိဳင္အႏုိင္ရလာ သည့္ ဖိႏွိပ္မႈမ်ားၾကားမွ ေ႐ြးခ်ယ္ခံရသည့္ တိုင္းရင္းသားအမတ္မ်ားႏွင့္ အတိုက္အခံအမတ္ မ်ားကို တရားမဝင္ဟု မေျပာႏုိင္ေခ်။ ၎တို႔သည္ ျပည္သူမွ အမွန္တကယ္ေ႐ြးေပးလိုက္သည့္ သူမ်ားျဖစ္သည္။ ထုိအခါ ၁၉၉၀ ကို အေသဆုတ္ကိုင္၍ ျပည္ပတြင္ ငါးေယာက္တပိုင္း အစိုးရသည္ တန္ဘိုးမဲ့ အစိုးရျဖစ္လာသည္၊ အဓိပၸါယ္မရွိေတာ့ဟုျမင္သည္၊ ဖ်က္သိမ္းဘို႔ အခ်ိန္ေရာက္ၿပီျဖစ္သည္။
လပိုင္းေလာက္က နယ္စပ္ကရင္နီျပည္နယ္တြင္ ၁၉၉၀ အမတ္မ်ားႏွင့္ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ား စုေဝး၍ လႊတ္ေတာ္တရပ္ဖြဲ႕စည္းသည္ဟု ၾကားသိရသည္၊ သို႔ရာတြင္ ေနာက္ထပ္ဘာသံမွ် ဆက္လက္မၾကားရေတာ့ေခ်။ ယၡဳလ ေဖေဖၚဝါရီ (၁၇) ရက္ေန႔တြင္ ညီညြတ္ေသာ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ား ဖယ္ဒရယ္ေကာင္စီ (United Nationalities Federal Council) ကို ဖြဲ႕စည္းေၾကာင္း သတင္းထြက္လာခဲ့ျပန္သည္။ ၎အဖြဲ႕တြင္ လက္နက္ကိုင္ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ တိုင္းရင္းသားႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႕အစည္းမ်ား ပါဝင္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္၊ သို႔ရာတြင္ ျမန္မာလူမ်ဳိးစုတို႔ ပါဝင္မႈမရွိေၾကာင္း ေတြ႕ရျပန္သည္။ ၎ (UNFC) သည္ NDF ႏွင့္ တုိင္းရင္းသား ႏုိင္ငံေရးအဖြဲ႕မ်ား ေပါင္းထားသည့္ တပ္ေပါင္းစုတခုျဖစ္သည္။ မူလ NDF ကလည္း ဆက္လက္ရွိေနသည္။
NCUB ဖြဲ႕စည္းစဥ္ကလည္း ၎တြင္ NDF,DAB,MPU,NLD(LA) တို႔ ပါဝင္သည့္ ပိုမိုက်ယ္ျပန္သည့္ တပ္ေပါင္းစုျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ မူလဖြဲ႕ထားေသာ တပ္ေပါင္းစုမ်ား ျဖစ္သည့္ NDF,DAB တို႔ကို ဖ်က္သိမ္းခဲ့ျခင္းမရွိသျဖင့္ ပိုမိုမ်ားျပားေသာ တပ္ေပါင္းစုမ်ား ျဖစ္လာၿပီး ႏိုင္ငံေရးအရ ပိုမို႐ႈပ္ေထြးမႈမ်ား ျဖစ္လာခဲ့သည္။
အဓိက ျပႆနာမွာ အဖြဲ႕အစည္းအသီးသီးက ႐ိုးသားစြာ တပ္ေပါင္းစုမ်ား ေဖါင္းပြေနျခင္းမွာ မျဖစ္သင့္ေတာ့ေၾကာင့္ တပ္ေပါင္းစုတခုတည္းကိုသာ ယခုအခ်ိန္တြင္ ဦးတည္ဖြဲ႕စည္းဖို႔လိုေၾကာင္း ဝန္ခံဘို႔လိုသည္။
ပထမအဆင့္အေနႏွင့္ NDF, DAB, NCUB, Seven Alliance, UNFC, Ethnic Nationalities Council (ENC) တို႔ကို ဖ်က္သိမ္းပစ္ဖို႔လိုသည္။ မိမိေနရာေပ်ာက္မည္စိုးသည့္ အေခ်ာင္သမားစိတ္၊ ေဖါက္ျပန္ေရးသမားစိတ္ရွိသူတို႔ကို ရွင္းထုတ္ပစ္ရမည့္ အခ်ိန္ေရာက္ၿပီ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္ လူမ်ဳိးစု တဖြဲ႕ခ်င္းကို ကိုယ္စားျပဳႏိုင္သည့္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား အားလုံးကို ဖိတ္ၾကား၍ တပ္ေပါင္းစု ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအျဖစ္ မဟုတ္ဘဲ မိမိလူမ်ဳိး၊ မိမိအဖြဲ႕အစည္းကို ကိုယ္စားျပဳသည့္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအျဖစ္ တက္ေရာက္ၿပီး ညီလာခံႀကီး တရပ္ကို က်င္းပရမည္။ ထိုညီလာခံႀကီးမွ တခုတည္းေသာ က်စ္လစ္ခိုင္မာသည့္ တပ္ေပါင္းစု ႀကီးကို ဖြဲ႕စည္းရမည္။ ထိုတပ္ေပါင္းစုႀကီးကို ယွဥ္ၿပိဳင္၍ တပ္ေပါင္းစု ေနာက္တခု ထပ္မဖြဲ႕ရန္ ျပင္းထန္တိက်သည့္ မႈဝါဒကို ခ်မွတ္၍ တပ္ေပါင္းစုႀကီးၿပိဳကြဲရန္ ႀကံ႐ြယ္သူမွန္သမွ်ကို သုတ္သင္ရွင္းလင္းရဲရမည္၊ ထိုမွသာ အေခ်ာင္သမားမ်ား၊ ေနရာသမားမ်ားရန္မွ ကာကြယ္ ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။
ထိုမွတဆင့္ ထိုညီလာခံမွ အမ်ားေ႐ြးခ်ယ္မႈျဖင့္ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ား၊ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ တတ္သိပညာရွင္မ်ားျဖင့္ NCGUB ေနရာတြင္ အစားထုိးႏုိင္မည့္ တုိက္ပြဲဝင္အစိုးရတရပ္ကို ဖြဲ႕စည္းၿပီး ထိုအစိုးရေအာက္တြင္ ျပည္ေထာင္စုတပ္ကိုတည္ေထာင္ရမည္။ ထုိျပည္ေထာင္စုတပ္သည္ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစု အားလုံးကို ကိုယ္စားျပဳသည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ အနာဂါတ္တပ္မေတာ္ သေႏၶတည္သည့္ တပ္ျဖစ္ရည္မွန္းခ်က္ထားရွိရမည္။ ျပည္ေထာင္စုတပ္သို႔ ပူးေပါင္းလာရန္အတြက္ သန္းေ႐ႊလက္ေအာက္ခံ တပ္မ်ားအတြက္လည္း လမ္းဖြင့္ေပးသည့္ အစီအစဥ္မ်ား၊ ႀကိဳဆိုေရး၊ ေနရာခ်ထားေရး ကိစၥမ်ား အထိပါ ျပင္ဆင္ထားရမည္။
ထိုအဆင့္ျဖစ္လာလွ်င္ ျပည္တြင္းရွိ ကြန္ယက္အသီးသီးခ်ိတ္ဆက္မႈျဖင့္ ျပည္သူ႔အုံႂကြ မႈႀကီးျဖစ္လာသည့္အခါ ျပည္ေထာင္စုတပ္မွ မိမိေနရာေဒသအသီးသီးမွ ထုိးစစ္ဆင္ၿပီး ျပည္တြင္းလႈပ္ရွားမႈကို မၿဖိဳခြဲႏုိင္ရန္ ဟန္႔တားႏိုင္ရမည္။ ျပည္သူ႔ရင္ခြင္သို႔ ဝင္လာသည့္ ျပည္ခ်စ္ တပ္မေတာ္သားမ်ားကို ေႏြးေထြးစြာ ႀကိဳဆို၍ ေၾကးစားတပ္မ်ားကို ျပတ္ျပတ္သား သားတိုက္ခိုက္ၾကရမည္။
တခုတည္းေသာ တပ္ေပါင္းစုႀကီးမွ ဖြဲ႕စည္းေပးလိုက္ေသာ စင္ၿပိဳင္အစိုးရသည္ ႏုိင္ငံတကာႏွင့္ နယ္စပ္ေဒသတြင္ အင္အားအႀကီးဆုံးႏွင့္ တပ္ေထာက္ခံမႈရွိသည့္ အစိုးရ ျဖစ္လာမည္။ ဤကဲ့သို႔ ညီညီညြတ္ညြတ္လုပ္ႏုိင္ၾကလွ်င္ ျပည္သူ႔အုံႂကြႀကီးကို ဦးေဆာင္ရာတြင္ NLD ပါတီႏွင့္ တြဲ၍ ထိထိေရာက္ေရာက္ လုပ္ႏုိင္မည္ျဖစ္သည္။
မျဖစ္ႏုိင္သည္မရွိ၊ ျဖစ္ေအာင္မလုပ္ေသးသျဖင့္ မျဖစ္ေသးျခင္းျဖစ္သည္။ ယေန႔ မတ္ ၄,၅ရက္တြင္ ဖို႔ဒ္ဝိန္းၿမိဳ႕တြင္ ညီလာခံတခုကို လုပ္ၾကအုံးမည္၊ ထိုညီလာခံမွ လႊတ္ေတာ္တရပ္ ဖြဲ႕စည္းလာရန္ ႀကိဳးစားေနေၾကာင္းသိရသည္။ လုပ္ခ်င္စိတ္ရွိသူမ်ား လုပ္ႏိုင္လွ်င္ ကန္႔ကြက္ ရန္ မရွိပါ။ သို႔ရာတြင္ တင္ျပထားသည့္အတိုင္း လုပ္စားတပ္ေပါင္းစုမ်ားကို အရင္ဖ်က္သိမ္းၿပီး တခုတည္းေသာ တပ္ေပါင္းစု ေဖၚေဆာင္ေရး မရွိဘဲႏွင့္ ျပဳလုပ္ၾကလွ်င္ ေအာင္ျမင္ႏုိင္ရန္ ဒုံးေဝးေနဦးမည္ျဖစ္သည္။ NCGUB အဖြဲ႕အစည္းသည္ တိုးခ်ဲ႕ရန္လည္းေကာင္း၊ တည္ရွိရန္ လည္းေကာင္း မရွိသင့္ေတာ့ေခ်။ NCGUB အား ကြ်ႏု္ပ္တို႔မွ အသိအမွတ္မျပဳေတာ့သည္မွာ ႏွစ္ကာလပင္ၾကာျမင့္ေနၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း တရားဝင္အသိအမွတ္မျပဳေတာ့ေၾကာင္း ယခုဖိုဒ္ ဝိန္း အစည္းအေဝးမွ ထုတ္ေဖၚေျပာၾကလွ်င္ အမႈိတ္တခု ရွင္းသြားႏုိင္ပါသည္။ ထုိမွတဆင့္ တပ္ေပါင္းစုမ်ားအားလုံး ဖ်က္သိမ္းၿပီး တခုတည္းေသာ တပ္ေပါင္းစုႀကီးျဖင့္ ညီညြတ္ေရးကို တည္ေဆာက္ၿပီး ေရွ႕တလွမ္းတိုးသင့္ပါသည္။
ထိုအခါ တပ္ေပါင္းစုမွ တခုတည္းေသာ ႏုိင္ငံျခားဆက္ဆံေရး႒ာန၊ ဘ႑ာေရး႒ာန၊ ႏုိင္ငံေရး႒ာန၊ စီးပြားေရး႒ာန၊ က်န္းမာေရး႒ာန၊ ပညာေရး႒ာနတုိ႔ကို ဖြဲ႕စည္းၿပီး ကြ်မ္းက်င္ သူမ်ား လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကသာ ေနရာယူရမည္ဆိုသည့္ မူကိုပယ္ၿပီး တကယ္သိ၊ တကယ္တတ္၊ တကယ္နားလည္သည့္သူမ်ားကို ေ႐ြးခ်ယ္ခန္႔ထားျခင္းျဖင့္ ႏုိင္ငံတကာ ေထာက္ခံမႈ၊ စည္းစံနစ္က်မႈ၊ ပြင့္လင္းျမင္သာရွိမႈတို႔ျဖင့္ ၿပီးျပည့္စုံေသာ စင္ၿပိဳင္အစိုးရတရပ္္ ေပၚေပါက္လာႏုိင္မည္ျဖစ္သည္။
တဖက္မွလည္း တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္တပ္မ်ားကို ပူးေပါင္း၍ မိမိတျပည္ေထာင္ လြတ္လပ္ေရးထက္ စုေပါင္းအားျဖင့္ တႏိုင္ငံလုံးလြတ္ေျမာက္ေရးဆိုသည့္ အမ်ဳိးသား ရည္မွန္းခ်က္ကို မူခ်၍ ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္ႀကီးကို တည္ေထာင္၍ တိုက္ပြဲဝင္မွ ႏုိင္ မည္ဆိုသည့္ အျမင္ႏွင့္ ယုံၾကည္ခ်က္ရွိဘို႔လိုသည္။ နအဖတပ္တြင္ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစုံ ပါဝင္ သည္။ ဗမာလူမ်ဳိးသက္သက္ႏွင့္ ဖြဲ႕စည္းထားျခင္းမဟုတ္သည္ကို သတိျပဳသင့္သည္။ က်စ္လစ္ခိုင္မာေသာ တခုတည္းေသာ တပ္ေပါင္းစုေအာက္တြင္ ဖြဲ႕စည္းထားသည့္ စင္ၿပိဳင္အစိုးရႏွင့္ ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္သည္ စစ္အာဏာရွင္စံနစ္ကို ထိေရာက္စြာ ထိုးစစ္ဆင္ႏိုင္ေသာ အင္အားစုႀကီး ျဖစ္လာလိမ့္မည္။
မႈိလိုေပါက္ေနေသာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ဳိးစုံ၊ တပ္ေပါင္းစုမ်ဳိးစုံတို႔မွ ငါးပြက္ရာ ငါးစားခ်ေန သည့္ (Proposal) ပ႐ိုပိုဆယ္ႏုိင္ငံေရးဘဝမွ ႐ုန္းထြက္ၿပီး (ALL inclusive) အမ်ားပါဝင္ ပတ္သက္ေသာ အစိုးရတရပ္အျဖစ္ ႏိုင္ငံျခားေထာက္ပံ့ေငြမ်ားကို စံနစ္တက်ရယူၿပီး အသုံးစားရိတ္၊ ကုန္က်ေငြ၊ ရေငြတို႔ကို အမ်ားျမင္သာေအာင္ ေဖၚျပရင္း အမ်ားလက္ခံေသာ စင္ၿပိဳင္အစိုးရဘဝမွ ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲကို ျပတ္ျပတ္သားသား ေထာက္ခံမႈအျပည့္ႏွင့္ တိုက္ႏိုင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ႐ိုးသားစြာျဖင့္ ကိုယ္က်ဳိးမဖက္ဘဲ အမုန္းခံတင္ျပလိုက္ပါသည္။
ထြန္းေအာင္ေက်ာ္
ေကာ့မူးရာ ၀မ္းခါ စခန္းထိုင္ အေတြ႔အႀကဳံမ်ား - အပိုင္း (၁)
စာဖတ္သူမ်ားခင္ဗ်ား
ကၽြန္ေတာ္တို႔ “စည္းလုံးျခင္းရဲ႕အင္အား” ၀က္ဘ္ဆိုဒ္ဟာ ျပည္သူ႔ဘက္ ရပ္တည္တဲ့့ တပ္မေတာ္သားမ်ားရဲ႕ တင္ျပခ်က္မ်ားအျပင္ ဒီမိုကေရစီရရွိေရးႏွင့္ တိုင္းရင္းသားအခြင့္အေရး မ်ားအတြက္ တုိက္ပဲြ၀င္ေနၾကေသာ KNU မွ တပ္ဖဲြ႔၀င္မ်ား၊ ABSDF ေက်ာင္းသားတပ္မွ တပ္ဖဲြ႔၀င္မ်ားရဲ႕ အေတြ႔အႀကဳံ တင္ျပခ်က္မ်ားအား စဥ္ဆက္မျပတ္ စုံစုံလင္လင္ တင္ျပ ေနပါတယ္။ ဒီကေန႔ေတာ့ မကဒတ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္တြင္ ႏုိင္ငံျခားေရးဌာန တြဲဖက္ အတြင္းေရးမႉး၊ ဗဟုိစစ္ေရးဌာနအဖြဲ႔ဝင္၊ ဗဟုိစစ္ေရးဌာန တဲြဖက္ အတြင္းေရးမွဴးႏွင့္ ဗဟုိစစ္ေရးဌာန အတြင္းေရးမွဴး၊ ေတာင္ပိုင္းစစ္ေဒသ ဒုဥကၠဌ၊ ဗဟုိစည္း႐ုံးေရးဌာန အတြင္းေရးမႉး (ဗဟိုေကာ္မတီဝင္)၊ ပထမဆံုးေသာ မကဒတ ေပါင္းစည္းေရးႀကိဳးပမ္းမႈ ေကာ္မတီဥကၠဌ၊ ဗဟုိစည္း႐ုံးေရးဌာန အတြင္းေရးမႉး (ဗဟိုေကာ္မတီဝင္) စတဲ့ အေရးႀကီး တာဝန္ေတြကို ထမ္းေဆာင္ခဲ့ေသာ ကိုေက်ာ္ထင္မွ သူျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ အေတြ႔အႀကဳံ တစိတ္တေဒသကို ေဆာင္းပါးအျဖစ္ ေပးပို႔လာရာ စာဖတ္ ပရိသတ္မ်ားအား တင္ျပေပးလိုက္ ပါတယ္။
ဒီေဆာင္းပါးမွာေတာ့ KNU စခန္းမ်ားထဲမွာ အေတာင့္တင္းဆုံး စခန္းျဖစ္တဲ့ ၀မ္းခါ စခန္းႀကီးအား စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ ဆုံးရႈံးမႈႀကီးမားစြာႏွင့္ ရင္းႏွီးၿပီးမွ တိုက္ယူရပုံနဲ႔ စခန္းထုိင္္ အေတြ႔အႀကဳံမ်ားအား ကိုေက်ာ္ထင္မွ ေရးသားထားပါတယ္။ ယခုလို ကိုယ္ေတြ႔ ျဖစ္စဥ္ေတြကို စာဖတ္ပရိသတ္မ်ား ဗဟုသုတ ရရွိေစဖို႔ ေပးပို႔လာတဲ့အတြက္ ကိုေက်ာ္ထင္အား အထူး ေက်းဇူးတင္ရွိပါေၾကာင္းႏွင့္ ပင္တိုင္ ေဆာင္းပါးရွင္ အျဖစ္ ဆက္လက္ ေပးပို႔သြားမည့္ အတြက္လည္း ဂုဏ္ျပဳ မွတ္တမ္းတင္အပ္ပါတယ္။
ေတာ္လွန္ေရးနဲ႔ ေမ့မရတဲ့ပံုရိပ္
ေဆာင္းပါးရွင္ - ကိုေက်ာ္ထင္
က်ေနာ္ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္သားဘဝ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ဖူးေသာ တိုက္ပြဲအေတြ႔အႀကံဳ(မ်ား)ကို ျပန္ေျပာျပ ရရင္္ေတာ့ ယခုလက္ရွိ စစ္ဦးစီး အတြင္းေရးမွဴး (၂) တာဝန္ယူေနေသာ ဗိုလ္ခင္ေက်ာ္၊ က်ေနာ္တို႔ တပ္ရင္း (၂ဝ၁) မွ ယခု အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုတြင္ အေျခခ် ေနထိုင္ေနၿပီျဖစ္ေသာ တပ္မႉးကိုဖုန္းေက်ာ္တို႔ႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္၍ မေျပာႏွင့္ သာမန္ ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္သား တစ္ဦးထက္ပင္ တိုက္ပြဲအေတြ႔အႀကံဳ နည္းပါးေသာေၾကာင့္ ထုိက္သင့္သလို ဗဟုသုတ ရရွိေစရန္ႏွင့္ ေလ့လာရန္အတြက္သာ ျဖစ္ပါသည္။
တိတိက်က် ေျပာရလွ်င္ နအဖ စစ္သားမ်ားႏွင့္ လက္နက္ငယ္ျဖင့္ အျပန္အလွန္ ပစ္ခတ္ရေသာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ရင္ဆိုင္တိုက္ပြဲဟူ၍ တစ္ပြဲတည္းသာ ႀကံေတြ႔ခဲ့ဖူးပါသည္။ ထိုတိုက္ပြဲတြင္လည္း က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ ပစ္ခတ္ခဲ့ရျခင္း မရွိခဲ့ေပ။ သို႔ေသာ္ စစ္ေျမျပင္ အတြင္းေတာ့ တကယ္ ရွိေနခဲ့ပါသည္။ ယင္းတိုက္ပြဲအတြက္ မည္ကဲ့သုိ႔ တိုက္ပြဲဆင္ရမလဲ ဟူေသာ တပ္မႉးမ်ား ေဆြးေႏြးမႈတြင္ ပါဝင္ခဲ့ပါသည္။ အတိအက်အားျဖင့္ ဆိုရလွ်င္ စစ္ေျမျပင္သို႔ စစ္ေရးတာဝန္ျဖင့္ (၃) ႀကိမ္ သြားဖူးသည္။ ႏုိင္ငံေရးတာဝန္ျဖင့္ေတာ့ စစ္ျဖစ္ေနေသာ ေနရာမ်ားႏွင့္ နီးစပ္ေသာ ေနရာမ်ားသို႔ အႀကိမ္အေတာ္မ်ားမ်ား သြားဖူး ခဲ့ပါသည္။
စစ္ေရးတာဝန္ျဖင့္ က်ေနာ္ ပထမဆုံးသြားခဲ့ေသာ စစ္ေျမျပင္မွာ ေကာ့မူးရာ ဝမ္းခ အသစ္ စစ္ေျမျပင္ပင္ ျဖစ္ေပသည္။ ၁၉၉ဝ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မီ သိမ္းပိုက္မည္ဟူေသာ ေၾကြးေၾကာ္သံျဖင့္ နအဖ (ထိုစဥ္က နဝတ) တပ္မ်ားက တိုက္ပြဲဆင္လာေသာ အခ်ိန္အခါ ျဖစ္ေပသည္။ ၁၉၈၉ ဧၿပီေမလ တဝိုက္တြင္ျဖစ္ေပသည္။ က်ေနာ္ထိုစဥ္က ေနမေကာင္း ျဖစ္ၿပီး မဲေဆာက္ ေကအင္န္ယူမွ ဗိုလ္မႉးစိုးမင္းအိမ္တြင္ ခဏအနားယူၿပီးေနာက္ က်ေနာ္တို႔ေတာင္ပိုင္းမွ စစ္ကူေရာက္ေနသာ တပ္ဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ အတူသြားေရာက္၍ စစ္ေရး တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ဤကဲ့သို႔ ထမ္းေဆာင္ရျခင္းမွာလည္း က်ေနာ္စခန္းထဲသို႔မဝင္မီ တိုက္ပဲြ အႀကီးအက်ယ္ ျဖစ္ေနရာ တပ္ဖြဲ႔အင္အားလည္း လုိအပ္ေနျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ က်ေနာ္ ေနေကာင္းခါစ ျဖစ္ေသာ္လည္း အားတင္း၍ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ကြာ ငါတို႔ စစ္အာဏာရွင္ေတြကို လက္နက္ကိုင္တိုက္ဖို႔ ထြက္လာခဲ့ၿပီးၿပီပဲ ေရွ႕တန္းသြားမယ္ ဆိုသည့္ စိတ္ဓါတ္ျဖင့္ ဝမ္းခ စခန္းတြင္းသို႔ ေမလကုန္ခါနီးခန္႔တြင္ ေရာက္ရိွသြားခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ က်ေနာ္ ေရာက္ရွိ ၿပီးေနာက္ ဗိုလ္မႉးေရာဘတ္ဖံက stand to (တပ္အားလုံး အသင့္ေနရာယူျခင္း) ႏွစ္ခါ alert လုပ္ခါ အဆင္သင့္ မိုးလင္းေပါက္ ကင္းေစာင့္ခုိင္းခဲ့သည္မွ လြဲ၍ တိုက္ပြဲ အႀကီးအက်ယ္ မႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရေပ။ ဗိုလ္မႉးေရာဘတ္ဇံ stand to (တပ္အားလုံး အသင့္ေနရာယူျခင္း) အႀကိမ္ႀကိမ္ ေခၚခဲ့ရသည္မွာလည္း အေၾကာင္းရွိေပသည္။
ေမလ ၂၇ ရက္ မနက္ေစာေစာက ယင္းကဲ့သုိ႔ Stand to ေစာင့္ခဲ့ရျခင္း၏ အက်ဳိးကိုမိမိတို႔ ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္ႏွင့္ ကရင့္အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္တို႔က အက်ဳိးအျမတ္ ရခဲ့ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ အက်ဳိးအျမတ္ ဆိုသည္မွာ မိမိတို႔ကိုယ္ကို အေကာင္းဆုံး ကာကြယ္ႏုိင္ၿပီး ရန္သူ နဝတစစ္သားမ်ားကို အရာရိွ အဆင့္အပါအဝင္ မ်ားစြာ ေခ်မႈန္းႏုိင္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
ထိုေန႔မနက္ လင္းအားႀကီး အခ်ိန္ခန္႔တြင္ နဝတ တပ္မ်ားဟာ ၎တို႔ အေျချပဳသည့္ ခဲဘလူးႏွင့္ ကာလူးေတာင္ကုန္းမ်ားဆီမွ ေလွ်ာက္ေျမာင္း (ဆက္သြယ္ေရးေျမာင္း) တူးကာ ဝမ္းခါစခန္း ခံစစ္ကုန္း ကတုတ္က်င္းမ်ား (ဘန္ကာ) ဆီသို႔ တစ္ညလုံး ခ်ီတက္လာေနမႈကိုု ညၾကည့္မွန္ေျပင္းျဖင့္ ဗုိလ္မႉးေရာဘတ္္ဇံမွ ၾကည့္ျမင္ခဲ့ရပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗိုလ္မွဴးေရာဘတ္ဇံက တပ္ဖြဲ႔အားလုံးကို Stand to (တပ္အသင့္ေနရာယူျခင္း) လုပ္ကာ ခံစစ္ကုန္းအနီးသုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္လာေသာ နဝတ တပ္မ်ားအား ေရာက္ခါနီးတြင္မွ ေလထီးမီးက်ီျဖင့္ ပစ္ေဖါက္၍ ရန္သူမ်ားကို အနီးကပ္ ေခ်မႈန္းႏုိင္ခဲ့သျဖင့္ အတုံးအ႐ုံး က်ဆုံးခဲ့ေၾကာင္းႏွင့္ နဝတ တပ္သားတစ္ဦးဆိုလွ်င္ ခံစစ္ကုန္းကို လာမွီၿပီး က်ဆုံးသြားခဲ့ေၾကာင္း သိရပါသည္။ ေနာက္တေန႔ျဖစ္သည့္ ေမလ ၂၈ ရက္ မနက္တြင္မွ မိမိတို႔ စစ္အင္အား ျဖည့္ဆည္းရန္ လိုအပ္သျဖင့္ မိမိပါ ဝင္ေရာက္ရွိသြားၿပီး ခံစစ္ကုန္းေရွ႕မွ ထုိအေလာင္းမ်ားကို ေတြ႔ရွိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ေကာ့မူးရာ ၀မ္းခါ စခန္းထိုင္ အေတြ႔အႀကဳံမ်ား - အပိုင္း (၂)
ေတာ္လွန္ေရးနဲ႔ ေမ့မရတဲ့ပံုရိပ္
ေဆာင္းပါးရွင္ - ကိုေက်ာ္ထင္
ထိုဝမ္းခါစခန္း အတြင္းတြင္ မိမိတို႔ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ နယ္ေျမခံ တပ္ရင္းျဖစ္သည့္ တပ္ရင္း (၂၁၁) မွ
တပ္မႉးမ်ားျဖစ္သည့္ ဦးစိုးထြဋ္၊ ကိုဝင္းခ်ဳိ၊ ေတာင္ပိုင္းစစ္ကူတပ္ဖြဲ႔မွ ကိုဝင္းလိႈင္ဦး စသည္တို႔ႏွင့္ တြဲဖက္ခဲ့ရၿပီး ကရင့္အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္မွ အဘမန္းဘုန္၊ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီး၊ ဗို္လ္ခင္ေဇာ္ဦး စသည္တို႔ႏွင့္ တြဲဖက္ခဲ့ရသည္။
ထိုစဥ္က ကရင့္အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္မွ တပ္မႉးႀကီးမ်ားမွာ စခန္းအတြင္း အႀကီးဆုံး ဗိုလ္မႉးႀကီးေထာလွ (ေနာင္ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ႏွင့္ တပ္မဟာ ၅ မႉး) ႏွင့္ ဗိုလ္မႉး သန္းေမာင္တို႔ ျဖစ္ၾကပါသည္။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ KNDO မွ အဖူး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေက်ာ္ေသာင္း အားလည္း ေတြ႔ရပါသည္။ သူေျပာတဲ့ စကားတစ္ခြန္းကိုလည္း မွတ္မိေနပါေသးသည္။ ယင္းမွာ ေမဆြိသီဆိုသည့္ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္၏ စာသားျဖစ္သည့္ ပုဇြန္ဆိတ္ေလး ဘယ္လိုငယ္ ပင္လယ္ကူးတတ္တယ္ ဆိုသည့္ သီခ်င္းစာသားအား ၀မ္းခါစခန္း ေသးငယ္ေသာ္လည္း အင္အားႀကီးသည့္ ရန္သူအား ခုခံကာကြယ္ႏိုင္ပုံကို တင္စားသီဆို ေျပာဆိုခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ က်ေနာ္ေရာက္စက ကိုမိုးသီးဇြန္ႏွင့္လည္း ရက္အတန္ၾကာ ေနခဲ့ရၿပီး က်ေနာ္ မေရာက္မီကပင္ နယ္ေျမတာဝန္ယူေနသူ ကိုေက်ာ္ေက်ာ္၊ ကိုထက္ေအာင္ေက်ာ္၊ အဆိုေတာ္ ကိုမြန္းေအာင္ စသည္တို႔လည္း ရွိေနခဲ့ေပသည္။
က်ေနာ္ ေရာက္ရွိၿပီးေနာက္ ကိုမြန္းေအာင္ႏွင့္ တစ္ႀကိမ္ႏွစ္ႀကိမ္ စခန္းအတြင္း ေတြ႔ခဲ့ပါေသး သည္။ က်ေနာ္သည္ က်ေနာ္တို႔ တပ္ဖြဲ႔မ်ား တာဝန္က်ရာ ဝမ္းခါ အေနာက္ဖက္ေက်ာတြင္သာ တာဝန္ယူရၿပီး ေရာက္သည့္အခ်ိန္မွ စ၍ ညစဥ္အလွည့္က် ကင္းေစာင့္ရေပသည္။ ကင္းေစာင့္သည္ ဆိုသည္မွာလည္း အေတာ္ႀကီးမားသည့္ အလုပ္တာဝန္ တစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္း တကယ္ေစာင့္ၾကည့္သည့္ အခါတြင္မွ သိရေပသည္။ ဝမ္းခါစခန္းတြင္ အေနာက္ဖက္ေက်ာ ျဖစ္သည္ဟူ၍လည္း ေလွ်ာ့တြက္၍ မရပါ။ နအဖ အေနျဖင့္ အိုမီဂါ ပုံသ႑ာန္ရွိေသာ ၀မ္းခါ စခန္းအား ထိပ္တိုက္ဘက္မွ တက္လွ်င္ ခက္ခဲၿပီး ၎တို႔အတြက္ အတုံးအရုံး က်ဆုံးျခင္း မ်ားသျဖင့္ ေခ်ာင္းကိုျဖတ္ကာ ေနာက္ေက်ာမွ ပတ္ၿပီး တက္ေလ့တက္ထ ရွိပါသည္။
နဝတ စစ္တပ္သည္ ေနရာေပါင္းစုံမွ အလစ္အငုိက္ ေခ်ာင္းတတ္သျဖင့္ မိမိအေပါက္မွ တက္လာပါလွ်င္ မေတြ႔လိုက္မိပါက စခန္းေပါက္သြားၿပီး က်သြားမွာကို စိုးရိမ္ေသာေၾကာင့္ အစပထမပိုင္းတြင္ အေတာ္ျပဴးၿပဲ၍ ေစာင့္ၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ေပသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ စခန္း စစ္ဘက္ဆိုင္ရာ တာဝန္ရွိသူမ်ားမွ ေျပာျပ၍လည္းေကာင္း၊ စခန္းတြင္းရွိ ရတတ္သမွ် စစ္ဘက္ ဆိုင္ရာ စာအုပ္အနည္းငယ္ကို ဖတ္ရႈၿပီးေနာက္တြင္ ေသာ္လည္းေကာင္း ကင္းေစာင့္ျခင္း၏ ပညာကို သိလာခဲ့သည္။ ယင္းမွာ ေန႔ခင္းဘက္ ျမင္သာခ်ိန္တြင္ မိမိညဘက္တြင္ ေစာင့္ၾကည့္ရမည့္ ေျမျပင္ေပၚမွ အမွတ္အသားမ်ားကို မွတ္သားထားရန္ ျဖစ္ေပသည္။ ေျမျပင္ေပၚမွ အမွတ္အသားမ်ားကို စာအုပ္ေပၚတြင္ ၾကည့္ဆြဲကာ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့သလို ညၾကည့္ အမွတ္အသားမ်ားကို ကတုတ္က်င္း ေဘာင္ေပၚတြင္ တိုင္စိုက္၍ ေသနတ္ပစ္ လမ္းေၾကာင္း ပုံေသဆဲြျခင္းျဖင့္ ပစ္မွတ္မွတ္ပုံတင္ ျပဳလုပ္ထားရပါသည္။
ေနာက္ေတာ့ အလြတ္ဆြဲၾကည့္ၿပီး ဘယ္ေနရာတြင္ ဘာရွိသည္ကို အလြတ္မွတ္သား ထားလိုက္သည္။ ယင္းကဲ့သို႔ မလုပ္ပါက ကင္းညစဥ္ေစာင့္၍ အိပ္ေရးပ်က္လာတာက တေၾကာင္း၊ မိမိဘက္က တက္လာမလား ဆိုတာကို စိုးရိမ္စိတ္ေလး အနည္းငယ္ ရွိလာတတ္တာက တေၾကာင္းတို႔ေၾကာင့္ ေျမျပင္ေပၚမွ သစ္ငုတ္တိုသည္လည္း တြားတက္ လာသလို ျမင္ေယာင္ လာတတ္ၾကေပသည္။ ထိုအေၾကာင္းကို ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ေက်ာင္းသားအေတာ္မ်ားမ်ား ေျပာျဖစ္ၾကပါသည္။ ထိုေၾကာင့္ ျဖစ္ႏုိင္လွ်င္ မိမိတာ၀န္က်သည့္ ကတုတ္က်င္း(ဘန္ကာ) မွာ ေန႔စဥ္ ကင္းေစာင့္ရမည္ ဆိုပါက ထိုေနရာရွိ ေျမျပင္ေပၚမွ အမွတ္အသားမ်ားကို က်က္မွတ္ထားလိုက္သည္က အေကာင္းဆုံး ျဖစ္သည္ဟု စစ္ေရးဆိုင္ရာ အေတြ႔အႀကံဳ တစ္ခုကို ရရွိခဲ့လိုက္ပါသည္။
ဝမ္းခါစခန္းတြင္ က်ေနာ္စုစုေပါင္း ၂ လေက်ာ္ေက်ာ္ခန္႔ ေနထိုင္ခဲ့ၿပီး က်ေနာ္ ေနထိုင္စဥ္ ကာလတြင္ေတာ့ ႀကိဳက်ားႀကိဳက်ား လက္နက္ႀကီးမ်ားျဖင့္ နဝတ စစ္တပ္ဘက္မွ ပစ္ခတ ခဲ့သည္မွလြဲ၍ တိုက္ပြဲႀကီးႀကီးမားမား မျဖစ္ခဲ့ပါ။ သို႔ေသာ္ လက္နက္ႀကီး ပစ္ခတ္ခံရျခင္းကို ေရွာင္ရွားသည့္ အေတြ႔အႀကံမ်ားကိုေတာ့ ရရွိခဲ့ေပသည္။ ၁၂ဝ မမ ဆိုလွ်င္ က်ေနာ္ရွိေန သည့္ ေနရာႏွင့္ ေထာက္ ၁ ၊ ေထာက္ ၂ ဆို၍ စတင္ ေရတြက္ပါက ေထာက္ ၂၆ ၊ ေထာက္ ၂၇ ခန္႔တြင္ က်ေရာက္ ေပါက္ကြဲေလ့ရွိပါသည္။ ၇၂ မမဆိုလွ်င္ေတာ့ ၁၊ ၂၊ ၃ ႐ႉးဆိုလွ်င္ ကြဲၿပီ၊ ေရွာင္ခ်ိန္သိတ္မရ။ ယင္း ၇၂ မမ ပစ္ခတ္လိုက္လွ်င္ ေလွ်ာက္ေျမာင္းမ်ား အတြင္းသို႔ ခုန္ဆင္းၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဘယ္ဖက္ရင္အုံကို အဓိကအုပ္ကာကာ ဝမ္းလ်ားေမွာက္ လွဲေနရေပသည္။ သို႔မွသာ လက္နက္ႀကီး က်ေရာက္ေပါက္ကြဲ တုန္ခါမႈ၏ ႐ိုက္ခတ္မႈမွ မိမိႏွလုံး အေပၚ သက္ေရာက္မႈအား တတ္ႏုိင္သမွ် ကာကြယ္ႏုိင္ေပသည္။ သို႔ေသာ္ အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ နဝတ တပ္တို႔က ၁၂ဝ မမ စိန္ေျပာင္းႀကီးကိုသာ အတြဲလိုက္ ပစ္ခတ္ၾကသည္က မ်ားေပသည္။
သူတို႔ အတဲြလိုက္ ဆက္တိုက္ စိန္ေျပာင္းဗုံးသီး ပစ္ခတ္လိုက္ၿပီဆုိလွ်င္ ပလုံတုံတုံ ဆိုၿပီး ဆိုင္းတီးသံလိုလို ထြက္လာပါသည္။ ဒါဆိုလွ်င္ သူတို႔အတြဲလိုက္ ပစ္လိုက္ပါၿပီ၊ သက္ဆို္င္ရာ မိမိ ကတုတ္က်င္းရွိ (Over head) ေခါင္ကတုတ္ဆီသို႔ ဝင္ေျပးၾကေပေတာ့။ အမ်ားအားျဖင့္ နဝတတုိ႔က မနက္မိုးလင္းအားႀကီး မ်က္ႏွာသစ္ခ်ိန္၊ မနက္စာသို႔မဟုတ္ ေန႔လည္အစာစားခ်ိန္ ေန႔လည္ (၁) နာရီခန္႔္၊ ညေနေရခ်ဳိးခ်ိန္၊ ညေနစာစားခ်ိန္ အစသျဖင့္ မိမိတို႔ဘက္မွ အျပင္ထြက္ႏုိင္သည့္ အခ်ိန္မ်ားကို မွန္း၍ ပစ္ခတ္သည္ကို ေတြ႔ရွိခဲ့ရပါသည္။
တခါ က်ေနာ္ တာဝန္က်ေနသည့္ ကတုတ္က်င္းမွ ေအာက္သို႔ဆင္းသြားၿပီး ေသာင္ရင္းျမစ္ အတြင္း၌ အဝတ္သြားေလွ်ာ္ေနစဥ္တြင္ ပလုံတုံတုံ အသံ ထြက္လာပါသည္။ ထိုအသံကို က်ေနာ္ ခ်က္ခ်င္း မွန္းဆလိုက္ရာ က်ေနာ့္ ကတုတ္က်င္း တည္ရွိရာဘက္သို႔ လာေနသည္ဟု မွန္းလိုက္မိၿပီး က်ေနာ္ေနသည့္ ကတုတ္က်င္းရွိ (Over head) ေခါင္ကတုတ္ အတြင္းသို႔ တက္ေျပးၿပီး ပုန္းေနလိုက္ပါသည္။ က်ေနာ္ေရာက္ရွိသြားခ်ိန္တြင္ ေထာက္ ၁၈ ၊ ေထာက္ ၁၉ ေလာက္ေတာ့ရွိၿပီ ထင္ပါသည္။ က်ေနာ္ ထင္သလိုပင္ ထုိ ၁၂ဝ မမ ၁၃ လုံး စလုံးသည္ က်ေနာ့္ ကတုတ္က်င္း ပတ္ပတ္လည္ကို တလုံးၿပီးတလုံး က်ပါေတာ့သည္။
ထို ၁၃ လုံးမွ တလုံးသာ က်ေနာ့္ ကတုတ္က်င္းကို ထိမွန္ရင္ေတာင္မွ က်ေနာ္ယေန႔အခ်ိန္ တြင္ ယခုစာဖတ္ေနသူမ်ားကို က်ေနာ္႔ရဲ႕ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္သားဘဝ အေတြ႔အႀကံဳ မ်ားကို ျပန္ေျပာျပ ႏုိင္ေတာ့မည္ မထင္ပါ။ က်ေနာ့္ ကတုတ္က်င္းက အေတာ့္ကို အခုိင္အခံ့ႀကီးလည္း မဟုတ္ပါ။ ဘုရား သိၾကားမ၍၊ ျပည္သူ႔အက်ဳိး ေဆာင္၍၊ တရားေသာစစ္ကို ဆင္ႏႊဲ၍သာ အသက္ရွင္သန္ခြင့္ ဆက္လက္ ရရွိခဲ့သည္ဟု သေဘာထား ယုံၾကည္္ခဲ့ရပါသည္။
ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီအေရးအတြက္ ငယ္ရြယ္ႏုပ်ိဳေသာ ေက်ာင္းသားဘ၀မွာပင္ အသက္ကို ပဓါန မထားဘဲ စြန္႔လႊတ္ စြန္႔စားခဲ့ၾကေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားအား ဂုဏ္ျပဳရင္း တင္ဆက္ ထားသည့္ အပိုင္း (၃) ကို မနက္ဖန္မွာ ဆက္လက္ ဖတ္ရူၾကပါခင္ဗ်ား။ထိုဝမ္းခါ စခန္း တြင္းတြင္ က်ဆုံး ခဲ့ေသာ ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္ သားမ်ားလည္း ရွိခဲ့ပါသည္။
အမ်ားစုကို က်ေနာ္ အမည္ႏွင့္တကြေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ပါ။ မွတ္မိသည္မွာ GTI ေက်ာင္းသား တစ္ဦး ပါဝင္သည္။ ေနာက္ က်ေနာ္တို႔ႏွင့္အတူ (၂ဝ၁) မွ စစ္ကူသြားၿပီး က်န္ေနရစ္သူ ရဲေဘာ္မင္းေက်ာ္ တစ္ေယာက္ သိမ္းဆည္း မိထားေသာ လက္နက္ႀကီးက်ည္မ်ားကို ၾကည့္႐ႈေနစဥ္တြင္ ၄င္းလက္နက္ႀကီးက်ည္မ်ားထဲတြင္ ပါလာေသာ ကက္မျဖဳတ္ရေသးသည့္ လက္နက္ႀကီးက်ည္ကပင္ ထေပါက္သည္လား၊ ထိုအခ်ိန္က နဝတဘက္မွ ပစ္ခတ္ လိုက္သည့္ လက္နက္ႀကီး က်ည္ကပင္ ထေပါက္သည္လား မေျပာတတ္ပါ။ ထိုစုပုံထားေသာ လက္နက္ႀကီး က်ည္မ်ား အစုလုိက္ အၿပံဳလိုက္ထ ေပါက္ကြဲသျဖင့္ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္သားႏွင့္ ကရင့္အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္သား အေတာ္မ်ားမ်ား မေမွ်ာ္လင့္ပဲ က်ဆုံးခဲ့ရာတြင္ ပါဝင္သြားခဲ့သည္။ ယခု အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုတြင္ အေျခခ်ေနထိုင္ေနသူ ရဲေဘာ္ ျမင့္ေအာင္ သည္လည္း ထိုေပါက္ကြဲမႈတြင္ ျပင္းထန္စြာ ဒဏ္ရာရရွိခဲ့ပါသည္။ သူလည္း GTI ေက်ာင္းသားတစ္ဦးပင္ ျဖစ္သည္။
ဝမ္းခါစစ္ေျမျပင္တြင္ ကင္းေစာင့္ျခင္း၊ လက္နက္ႀကီးပစ္ခတ္မႈအား ေရွာင္ရွားျခင္း စသည့္ စစ္ေရးဆိုင္ရာ သင္ခန္းစာမ်ားအျပင္ တတိယ ရရွိခဲ့ေသာ စစ္သင္ခန္းစာမွာ လက္နက္ငယ္ အျဖဳတ္အတပ္ပင္ ျဖစ္ေပသည္။ အခုေန ျပန္ေမးလွ်င္ေတာ့ ႐ုတ္တရက္ဆိုလွ်င္ ေမ့ေနေတာ့မည္။ ထိုစဥ္က ေအေက ၄၇၊ အမ္ ၁၆၊ ကာဘိုင္ အျဖဳတ္အတပ္မ်ားကို သင္ယူခဲ့ရပါသည္။ အမ္ ၁၆ မွာ အေတာ္လြယ္ကူသည္ဟု ထင္ခဲ့မိပါသည္။ က်ေနာ္က ေအေကကိုင္လိုက္၊ ကာဘိုင္ကိုင္လိုက္ လုပ္ခဲ့သျဖင့္ ထုိလက္နက္ငယ္မ်ားကိုသာ အျဖဳတ္အတပ္ ပို၍ လုပ္ခဲ့မိပါသည္။ ေတာထဲမေရာက္ခင္က မင္းသား ဆန္နီေခ်းဘားက Gogo 13 Kolon assignment တြင္ အမ္ ၁၆ ကိုင္ၿပီး ေတာင္ေစာင္းတြင္ ႀကိဳးျဖင့္ခ်ိတ္ကာ စႏိုက္ပါျဖင့္ ပစ္ခတ္သည္ကို ၾကည့္၍ အားက်ခဲ့သျဖင့္ ရွစ္ေလးလုံးကာလ ေတာထဲသြားေတာ့မလုို႔ လုပ္ေတာ့ မင္းဟုိေရာက္ရင္ ဘာေသနတ္ကိုင္မလဲဟု ရဲေဘာ္ေတြက ေမးရာ အမ္ ၁၆ ကိုင္မယ္ကြာဟု ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့ေသာ္လည္း တကယ္တမ္းး ေရာက္သည့္အခါတြင္ေတာ့ ထို အမ္ ၁၆ ကို လက္နက္အျဖဳတ္အတပ္ သင္ယူမႈတြင္သာ ကိုင္တြယ္ခဲ့ရၿပီး စစ္ေျမျပင္အသုံးျပဳမႈတြင္ မကိုင္တြယ္ခဲ့ဖူးပါ။
ယခု ေမ့ေနေသာ္လည္း လိုအပ္၍ ျပန္ကိုင္တြယ္ရဦးမည္ ဆိုပါက နာရီပိုင္းအတြင္းတြင္ ျပန္မွတ္မိႏုိင္မည္ဟု ထင္ပါသည္။ လက္နက္ႀကံ႔ခုိင္ေရးအတြက္ ဝမ္းခါစခန္းတြင္ ေနထိုင္စဥ္ ေန႔စဥ္နီးပါးလုံး ျပန္လုပ္ရပါသည္။ မိမိ လက္နက္ ခြြ်တ္ယြင္းေန၍ မျဖစ္ပါ။ အခ်ိန္မေ႐ြး တိုက္ပြဲထျဖစ္နုိင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ၿပီး မိမိတြင္ စစ္သား တစ္ေယာက္မွာ ရွိရမည့္ တုိက္ပြဲဝင္ အဆင္သင့္ျဖစ္မႈ အေနအထား combat readiness ကို ရယူ ပိုင္ဆိုင္ထားဖို႔ လိုအပ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္။ ေနာက္က်၍မျဖစ္ပါ။ တိုက္ပြဲျဖစ္လာလွ်င္ မိမိေသနတ္ေျပာင္းမွ ပထမဆုံး ေသနတ္သံတစ္ခ်က္ ဒိုင္းကနဲဆိုၿပီး ေအာင္ျမင္စြာ မိမိပစ္ခတ္ရာဆီသို႔ ထြက္သြားလွ်င္ စစ္သား တစ္ေယာက္အတြက္ ထိုတိုက္ပြဲကို ဆက္လက္ဆင္ႏြဲဖို႔ မိမိကိုယ္မိမိ ယုံၾကည္မႈ ရွိသြားေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္။
ထိုအေၾကာင္းကိုလည္း မိမိတို႔ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္သားမ်ား အေတာ္မ်ားမ်ား ေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကပါသည္။ လက္နက္ငယ္ႀကံ႔ခုိင္ေရးအတြက္ အျဖဳတ္အတပ္ ျပဳလုပ္ရာတြင္ ပထမဦးစြာ ေသနတ္ေျပာင္းကို မိုးေပၚေထာင္ၿပီး ေသနတ္အတြင္းမွ က်ည္ဆံမ်ားကို က်ည္ကုပ္မွတဆင့္ ထုတ္ယူဖို႔ လုိေပသည္။ က်ည္ဆံမ်ား ထြက္သြားၿပီးလွ်င္ ေသနတ္ကို တဆင့္ၿပီးတဆင့္ ျဖဳတ္တိုက္ခြၽတ္ ျပန္လည္ တပ္ဆင္ရပါမည္၊ ေသနတ္ေျပာင္းတိုက္တံကို စက္သုံးဆီေလး အနည္းငယ္ဆြတ္ထားေသာ အဝတ္စခ်ည္ၿပီး ထိပ္မွာ ႏုိင္လြန္ႀကိဳးေလးခ်ည္ကာ ေသနတ္ ေျပာင္းထဲကို ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ ပြတ္တိုက္ေစပါသည္။ တိုက္ၿပီးေသာအခါ ေသနတ္ေျပာင္း၀မွ ထိုႏုိင္လြန္ႀကိဳးကို အသာေလး ဆြဲထုတ္ျခင္းျဖင့္ လက္နက္ငယ္ႀကံ႔ခုိင္ေရး ၿပီးဆုံးသြားပါသည္။
လက္နက္ငယ္ ၾကံ့ခိုင္ေရးမွာ အလြန္ အေရးႀကီးလွပါသည္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ ကိုယ္ပစ္လိုက္တဲ့ က်ည္ဆံ ေလွ်ာေလွ်ာလွ်ဴလွ်ဴ ထြက္သြားဖို႔ အေရးႀကီးသည္ မဟုတ္ပါလား။ ေသနတ္တြင္းမွ တိုက္သင့္တာ အားလုံး တိုက္ၿပီးၿပီဆိုရင္ေတာ့ ေသနတ္ကို ေနာက္ဆုံးဆြစ္ (လံုျခံဳမႈခလုတ္) ပိတ္ၿပီးထားလိုက္ဖို႔ လိုပါသည္္။ ေအာ္တိုရယ္၊ တစ္ေတာင့္ခ်င္းရယ္၊ ခလုတ္ပိတ္ထားတာရယ္ ၃ ခုအနက္ ဆြစ္ပိတ္တာကို ေ႐ြးၿပီး အဲဒီိထိပ္မွာ ခလုတ္အခြၽန္ေလးကို ေနရာခ်လိုက္ရပါသည္္။ ဆြစ္မပိတ္မိျခင္းရဲ႕ အက်ဳိးဆက္က ေသနတ္ ထေပါက္ထြက္ ႏုိင္ျခင္း ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဆြစ္ပိတ္မိဖို႔ အေရးႀကီးလွပါတယ္။
ဝမ္းခါစစ္ေျမျပင္တြင္ ေနထိုင္စဥ္တြင္ အေရးႀကီးဆုံး စည္းကမ္းခ်က္တစ္ခုမွာ ၾကခတ္ဝါးမွ်စ္မ်ားကို မတူးစားရန္ပင္ ျဖစ္ေပသည္။ အေၾကာင္းမွာ ၾကခတ္ဝါး႐ုံမ်ားက လက္နက္ႀကီး ပစ္ခတ္မႈဒဏ္မွ အကာအကြယ္ရေသာေၾကာင့္ စခန္းတာဝန္ခံ ဗိုလ္မႉးႀကီး ေထာလွမွ တားျမစ္ထားသည့္ စည္းကမ္းတစ္ခုျဖစ္ေပသည္။ က်ေနာ္တို႔ ေတာင္ပိုင္း တပ္ရင္းမ်ားမွ ဒီေအဘီစစ္ေၾကာင္းအသြင္ျဖင့္ ေပါင္းစည္းတိုက္ခုိက္ရန္ ရည္႐ြယ္ခ်က္ျဖင့္ ေရာက္ရွိလာခဲ့ေသာ တပ္ဖြဲ႔မ်ားသည္ ဒီေအဘီစစ္ေၾကာင္းအေနျဖင့္ မဟုတ္သည့္ တိုင္ေအာင္ေတာင္မွ ကရင့္အမ်ိဳးသား လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ႏွင့္ မဟာမိတ္အသြင္ျဖင့္ ပူးေပါင္းပါဝင္ႏုိင္ခဲ့ၿပီး ဇူလိုင္လ အကုန္ပိုင္းတြင္ တပ္ျပန္႐ုပ္သိမ္းစဥ္ ဗုိလ္မႉးႀကီးေထာလွက မိမိတို႔တပ္ဖြဲ႔အား ႏႈတ္ဆက္မိန္႔ခြန္းစကား အနည္းငယ္ ေျပာၾကားပါသည္။
ယင္းကဲ့သုိ႔ ေျပာၾကားေနစဥ္တြင္ လက္နက္ႀကီးမ်ား အေတာ္မ်ားမ်ား ပစ္လႊတ္လိုက္သံမ်ားကို အတိုင္းသား ၾကားလိုက္ရသျဖင့္ မိမိတို႔ ကတုတ္က်င္း (ဘန္ကာ) ေခၚ (ဖုတ္) (စခန္းတြင္းအေခၚအေဝၚ) မ်ား အတြင္းသို႔ပင္ ေျပးဝင္ရန္ အခ်ိန္မရွိေတာ့ဘဲ ေလွ်ာက္ေျမာင္းမ်ား အတြင္းသို႔သာ အလ်င္စလို ေျပးဆင္းခဲ့ၾကရေပသည္။ သို႔ေသာ္ လက္နက္ႀကီးက်ည္မ်ားမွာ မိမိ္တို႔ထံသို႔ ေရာက္မလာခဲ့၍သာ ေတာ္သြားခဲ့ေပသည္။ က်ေနာ္သည္ ဝမ္းခါစခန္းမွ ၁၉၈၉ ဇူလိုင္အကုန္ေလာက္တြင္ ထြက္လာၿပီးေနာက္ ၁၉၉၆ ထီးကပလယ္တြင္ ႏုိင္ငံေရး အံတုမႈ သင္တန္း သြားတက္သည့္အခါက်မွ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေထာလွကို ျပန္လည္ဆုံေတြ႔ခဲ့ရၿပီး ၂ဝဝ၅ ႏိုဝင္ဘာလခန္႔တြင္ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေထာလွ ဆုံးပါးသြားရာတြင္လည္း က်ေနာ့္မွာ မဲေဆာက္ေဆး႐ုံ တက္ေနရသျဖင့္ အသုဘပင္ လိုက္မပို႔ျဖစ္ခဲ့ပါ။
ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေထာလွသည္ ကရင့္အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္တြင္ ခံစစ္ေသ တိုက္ပြဲတြင္ အလြန္ ေျပာင္ေျမာက္စြာ ဦးေဆာင္ကြပ္ကဲ တုိက္ပြဲဝင္ႏုိင္ေသာ တပ္မႉးတစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့ေပသည္။ ဝမ္းခါစခန္း ေသးေသးေလးေလးအား နဝတ စစ္တပ္မွ အႀကိမ္ေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာ ထိုးစစ္ဆင္ တိုက္ခိုက္ခဲ့ရပါသည္။ တျခား ေကအင္န္ယူစခန္းမ်ား က်ဆုံးခဲ့ရေသာ္လည္း ေနာက္ဆုံး မာနယ္ပေလာ က်ဆုံးၿပီးေနာက္မွ က်ဆုံးခဲ့ရေသာ နဝတ အလြန္လုိခ်င္ခဲ့သည့္ ၀မ္းခါခံစစ္စခန္းႀကီးအား အခ်ိန္ကာလရွည္ၾကာစြာ ထိန္းခ်ဳပ္ေပး ႏုိင္ခဲ့သည္မွာ စစ္အာဏာရွင္ေတာ္လွန္ေရး၊ တိုင္းရင္းသား ျပည္သူတရပ္လုံး အဖိႏွိပ္ခံဘဝမွ လြတ္ေျမာက္ေရး တိုက္ပြဲသမိုင္းတြင္ ကမၺည္းတင္ထားရမည့္ တပ္မႉး တစ္ဦးေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။
ထိုကဲ့သို႔ ဗိုလ္မႉးႀကီးေထာလွ ဦးေဆာင္ကြပ္ကဲႏုိင္ေအာင္လည္း ယခု အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုတြင္ အေျခခ် ေနထိုင္ေနၿပီျဖစ္သည့္ ကရင့္အမ်ဳိးသား အစည္းအ႐ုံးဥကၠဌ မန္းဘဇံ၏သား ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္သား မ်ားႏွင့္လည္း အလြန္လက္ပြန္း တတီးရွိလွသည့္ ဗိုလ္မႉးေရာဘတ္ဇံ၏ စြမ္းစြမ္းတမံ တုိက္ပြဲဝင္ ေထာက္ကူ ေပးမႈကလည္း အေရးပါလွေပသည္။
ထို႔အျပင္ ရွစ္ေလးလုံး ဒီမိုကေရစီ အေရးေတာ္ပုံႀကီးၿပီးေနာက္ တိုင္းရင္းသားေတာ္လွန္ေရး နယ္ေျမမ်ားသို႔ ေရာက္ရွိလာေသာ ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္သားတို႔၏ ႐ြပ္႐ြပ္ခြၽံခြၽံ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့မႈကလည္း ဝမ္းခါစခန္းအား ေရ ရွည္ ထိန္းသိ္မ္းထားမႈအေပၚ မ်ားစြာ ေထာက္ကူ ေပးႏုိင္ခဲ့ေပသည္။ ဝမ္းခါစခန္းတြင္ ေတာင္ပိုင္းမွ ေရာက္လာ ေသာ စစ္ကူတပ္ဖြဲ႔မ်ားတြင္ အစပထမကတည္းက မိမိအေနျဖင့္ ပါလာခဲ့သည္မဟုတ္ဘဲ မိမိက ဗဟိုတြင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနစဥ္ မိမိ၏ မိခင္တပ္ရင္းမွ ရဲေဘာ္မ်ားႏွင့္ မိမိအား ဗဟိုက ေပးအပ္သည့္ တာဝန္ျဖင့္ သြားေရာက္ပူးေပါင္း တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ဤဝမ္းခါးစခန္းတြင္ စစ္ေရးတာဝန္မ်ားကို ၁၉၈၉ ေမလတြင္ စတင္ထမ္းေဆာင္ေနစဥ္တြင္ (ABSDF) မကဒတ (ျမန္မာႏုိင္ငံလုံးဆုိင္ရာေက်ာင္းသားမ်ား ဒီမိုကရက္တစ္တပ္ဦး-ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္) မွ အပ္ႏွင္းတာဝန္ ေပးထားေသာ တရားဝင္တာဝန္မွာ ဗဟိုေကာ္မတီဝင္၊ ႏုိင္ငံျခားေရးဌာန တြဲဖက္အတြင္းေရးမႉးျဖစ္ၿပီး က်ေနာ္က ေ႐ွ႔တန္း၌ ေနခ်င္တာမ်ားသည္ဟု ဆိုကာ ထိုႏွစ္ ၾသဂုတ္လအစည္းအေဝးတြင္ ဗဟိုစစ္ေရးဌာနအဖြဲ႔ဝင္ အျဖစ္သို႔ ေျပာင္းေ႐ြ ႔ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေစခဲ့သည္။ ၁၉၈၉ ႏုိဝင္ဘာလတြင္ေတာ့ မကဒတ ဒုတိယအႀကိမ္ညီလာခံကို မင္းသမီးစခန္းတြင္ က်င္းပျပဳလုပ္ရာ မိမိက ဗဟိုစစ္ေရးဌာန တြဲဘက္အတြင္းေရးမႉးျဖစ္လာၿပီး အတြင္းေရးမႉးမွာ မိမိႏွင့္ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္တြင္ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္အျဖစ္ အတြဲအမ်ားဆုံးျဖစ္သည့္ ရဲေဘာ္ထြန္းဦးက တာဝန္ယူခဲ့ေပသည္။
ေနာက္ပိုင္း ေဆာင္းပါးမ်ားတြင္ ထိုႏွစ္ကုန္ခါနီး ေသ့ေဘာဘိုးစခန္းက်ခဲ့စဥ္က အေတြ႔အႀကံဳမ်ား၊ အူးသူထ စစ္ေျမျပင္ အေတြ႔အႀကဳံံမ်ားႏွင့္ ထိုေနာက္ပိုင္း ဗဟိုစစ္ေရးဌာန ျဖစ္လာၿပီး ဒီေအဘီ စစ္ေၾကာင္းမ်ား ဖြဲ႔စည္းျခင္းအေၾကာင္း၊ ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္စစ္႐ုံးခ်ဳပ္ အေတြ႔အႀကံဳမ်ားႏွင့္ အမ်ဳိးသားညီလာခံ ဆန္႔က်င္ေရး နယ္လွည့္ စည္း႐ုံးေရးဆင္းရင္း ေတာင္ပိုင္းေဒသ ပုေလာၿမိ႔ဳနယ္ တပို တုိက္ပြဲ အေတြ႔ အႀကံဳမ်ား အေၾကာင္းကို ဆက္လက္ ေရးသား တင္ျပသြားပါမည္။
စည္းလံုးျခင္းရ့ဲအင္အား ၀က္ဘ္ဆိုဒ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္
စာဖတ္သူမ်ားခင္ဗ်ား
ကၽြန္ေတာ္တို႔ “စည္းလုံးျခင္းရဲ႕အင္အား” ၀က္ဘ္ဆိုဒ္ဟာ ျပည္သူ႔ဘက္ ရပ္တည္တဲ့့ တပ္မေတာ္သားမ်ားရဲ႕ တင္ျပခ်က္မ်ားအျပင္ ဒီမိုကေရစီရရွိေရးႏွင့္ တိုင္းရင္းသားအခြင့္အေရး မ်ားအတြက္ တုိက္ပဲြ၀င္ေနၾကေသာ KNU မွ တပ္ဖဲြ႔၀င္မ်ား၊ ABSDF ေက်ာင္းသားတပ္မွ တပ္ဖဲြ႔၀င္မ်ားရဲ႕ အေတြ႔အႀကဳံ တင္ျပခ်က္မ်ားအား စဥ္ဆက္မျပတ္ စုံစုံလင္လင္ တင္ျပ ေနပါတယ္။ ဒီကေန႔ေတာ့ မကဒတ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္တြင္ ႏုိင္ငံျခားေရးဌာန တြဲဖက္ အတြင္းေရးမႉး၊ ဗဟုိစစ္ေရးဌာနအဖြဲ႔ဝင္၊ ဗဟုိစစ္ေရးဌာန တဲြဖက္ အတြင္းေရးမွဴးႏွင့္ ဗဟုိစစ္ေရးဌာန အတြင္းေရးမွဴး၊ ေတာင္ပိုင္းစစ္ေဒသ ဒုဥကၠဌ၊ ဗဟုိစည္း႐ုံးေရးဌာန အတြင္းေရးမႉး (ဗဟိုေကာ္မတီဝင္)၊ ပထမဆံုးေသာ မကဒတ ေပါင္းစည္းေရးႀကိဳးပမ္းမႈ ေကာ္မတီဥကၠဌ၊ ဗဟုိစည္း႐ုံးေရးဌာန အတြင္းေရးမႉး (ဗဟိုေကာ္မတီဝင္) စတဲ့ အေရးႀကီး တာဝန္ေတြကို ထမ္းေဆာင္ခဲ့ေသာ ကိုေက်ာ္ထင္မွ သူျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ အေတြ႔အႀကဳံ တစိတ္တေဒသကို ေဆာင္းပါးအျဖစ္ ေပးပို႔လာရာ စာဖတ္ ပရိသတ္မ်ားအား တင္ျပေပးလိုက္ ပါတယ္။
ဒီေဆာင္းပါးမွာေတာ့ KNU စခန္းမ်ားထဲမွာ အေတာင့္တင္းဆုံး စခန္းျဖစ္တဲ့ ၀မ္းခါ စခန္းႀကီးအား စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ ဆုံးရႈံးမႈႀကီးမားစြာႏွင့္ ရင္းႏွီးၿပီးမွ တိုက္ယူရပုံနဲ႔ စခန္းထုိင္္ အေတြ႔အႀကဳံမ်ားအား ကိုေက်ာ္ထင္မွ ေရးသားထားပါတယ္။ ယခုလို ကိုယ္ေတြ႔ ျဖစ္စဥ္ေတြကို စာဖတ္ပရိသတ္မ်ား ဗဟုသုတ ရရွိေစဖို႔ ေပးပို႔လာတဲ့အတြက္ ကိုေက်ာ္ထင္အား အထူး ေက်းဇူးတင္ရွိပါေၾကာင္းႏွင့္ ပင္တိုင္ ေဆာင္းပါးရွင္ အျဖစ္ ဆက္လက္ ေပးပို႔သြားမည့္ အတြက္လည္း ဂုဏ္ျပဳ မွတ္တမ္းတင္အပ္ပါတယ္။
ေတာ္လွန္ေရးနဲ႔ ေမ့မရတဲ့ပံုရိပ္
ေဆာင္းပါးရွင္ - ကိုေက်ာ္ထင္
က်ေနာ္ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္သားဘဝ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ဖူးေသာ တိုက္ပြဲအေတြ႔အႀကံဳ(မ်ား)ကို ျပန္ေျပာျပ ရရင္္ေတာ့ ယခုလက္ရွိ စစ္ဦးစီး အတြင္းေရးမွဴး (၂) တာဝန္ယူေနေသာ ဗိုလ္ခင္ေက်ာ္၊ က်ေနာ္တို႔ တပ္ရင္း (၂ဝ၁) မွ ယခု အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုတြင္ အေျခခ် ေနထိုင္ေနၿပီျဖစ္ေသာ တပ္မႉးကိုဖုန္းေက်ာ္တို႔ႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္၍ မေျပာႏွင့္ သာမန္ ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္သား တစ္ဦးထက္ပင္ တိုက္ပြဲအေတြ႔အႀကံဳ နည္းပါးေသာေၾကာင့္ ထုိက္သင့္သလို ဗဟုသုတ ရရွိေစရန္ႏွင့္ ေလ့လာရန္အတြက္သာ ျဖစ္ပါသည္။
တိတိက်က် ေျပာရလွ်င္ နအဖ စစ္သားမ်ားႏွင့္ လက္နက္ငယ္ျဖင့္ အျပန္အလွန္ ပစ္ခတ္ရေသာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ရင္ဆိုင္တိုက္ပြဲဟူ၍ တစ္ပြဲတည္းသာ ႀကံေတြ႔ခဲ့ဖူးပါသည္။ ထိုတိုက္ပြဲတြင္လည္း က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ ပစ္ခတ္ခဲ့ရျခင္း မရွိခဲ့ေပ။ သို႔ေသာ္ စစ္ေျမျပင္ အတြင္းေတာ့ တကယ္ ရွိေနခဲ့ပါသည္။ ယင္းတိုက္ပြဲအတြက္ မည္ကဲ့သုိ႔ တိုက္ပြဲဆင္ရမလဲ ဟူေသာ တပ္မႉးမ်ား ေဆြးေႏြးမႈတြင္ ပါဝင္ခဲ့ပါသည္။ အတိအက်အားျဖင့္ ဆိုရလွ်င္ စစ္ေျမျပင္သို႔ စစ္ေရးတာဝန္ျဖင့္ (၃) ႀကိမ္ သြားဖူးသည္။ ႏုိင္ငံေရးတာဝန္ျဖင့္ေတာ့ စစ္ျဖစ္ေနေသာ ေနရာမ်ားႏွင့္ နီးစပ္ေသာ ေနရာမ်ားသို႔ အႀကိမ္အေတာ္မ်ားမ်ား သြားဖူး ခဲ့ပါသည္။
စစ္ေရးတာဝန္ျဖင့္ က်ေနာ္ ပထမဆုံးသြားခဲ့ေသာ စစ္ေျမျပင္မွာ ေကာ့မူးရာ ဝမ္းခ အသစ္ စစ္ေျမျပင္ပင္ ျဖစ္ေပသည္။ ၁၉၉ဝ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မီ သိမ္းပိုက္မည္ဟူေသာ ေၾကြးေၾကာ္သံျဖင့္ နအဖ (ထိုစဥ္က နဝတ) တပ္မ်ားက တိုက္ပြဲဆင္လာေသာ အခ်ိန္အခါ ျဖစ္ေပသည္။ ၁၉၈၉ ဧၿပီေမလ တဝိုက္တြင္ျဖစ္ေပသည္။ က်ေနာ္ထိုစဥ္က ေနမေကာင္း ျဖစ္ၿပီး မဲေဆာက္ ေကအင္န္ယူမွ ဗိုလ္မႉးစိုးမင္းအိမ္တြင္ ခဏအနားယူၿပီးေနာက္ က်ေနာ္တို႔ေတာင္ပိုင္းမွ စစ္ကူေရာက္ေနသာ တပ္ဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ အတူသြားေရာက္၍ စစ္ေရး တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ဤကဲ့သို႔ ထမ္းေဆာင္ရျခင္းမွာလည္း က်ေနာ္စခန္းထဲသို႔မဝင္မီ တိုက္ပဲြ အႀကီးအက်ယ္ ျဖစ္ေနရာ တပ္ဖြဲ႔အင္အားလည္း လုိအပ္ေနျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ က်ေနာ္ ေနေကာင္းခါစ ျဖစ္ေသာ္လည္း အားတင္း၍ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ကြာ ငါတို႔ စစ္အာဏာရွင္ေတြကို လက္နက္ကိုင္တိုက္ဖို႔ ထြက္လာခဲ့ၿပီးၿပီပဲ ေရွ႕တန္းသြားမယ္ ဆိုသည့္ စိတ္ဓါတ္ျဖင့္ ဝမ္းခ စခန္းတြင္းသို႔ ေမလကုန္ခါနီးခန္႔တြင္ ေရာက္ရိွသြားခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ က်ေနာ္ ေရာက္ရွိ ၿပီးေနာက္ ဗိုလ္မႉးေရာဘတ္ဖံက stand to (တပ္အားလုံး အသင့္ေနရာယူျခင္း) ႏွစ္ခါ alert လုပ္ခါ အဆင္သင့္ မိုးလင္းေပါက္ ကင္းေစာင့္ခုိင္းခဲ့သည္မွ လြဲ၍ တိုက္ပြဲ အႀကီးအက်ယ္ မႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရေပ။ ဗိုလ္မႉးေရာဘတ္ဇံ stand to (တပ္အားလုံး အသင့္ေနရာယူျခင္း) အႀကိမ္ႀကိမ္ ေခၚခဲ့ရသည္မွာလည္း အေၾကာင္းရွိေပသည္။
ေမလ ၂၇ ရက္ မနက္ေစာေစာက ယင္းကဲ့သုိ႔ Stand to ေစာင့္ခဲ့ရျခင္း၏ အက်ဳိးကိုမိမိတို႔ ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္ႏွင့္ ကရင့္အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္တို႔က အက်ဳိးအျမတ္ ရခဲ့ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ အက်ဳိးအျမတ္ ဆိုသည္မွာ မိမိတို႔ကိုယ္ကို အေကာင္းဆုံး ကာကြယ္ႏုိင္ၿပီး ရန္သူ နဝတစစ္သားမ်ားကို အရာရိွ အဆင့္အပါအဝင္ မ်ားစြာ ေခ်မႈန္းႏုိင္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
ထိုေန႔မနက္ လင္းအားႀကီး အခ်ိန္ခန္႔တြင္ နဝတ တပ္မ်ားဟာ ၎တို႔ အေျချပဳသည့္ ခဲဘလူးႏွင့္ ကာလူးေတာင္ကုန္းမ်ားဆီမွ ေလွ်ာက္ေျမာင္း (ဆက္သြယ္ေရးေျမာင္း) တူးကာ ဝမ္းခါစခန္း ခံစစ္ကုန္း ကတုတ္က်င္းမ်ား (ဘန္ကာ) ဆီသို႔ တစ္ညလုံး ခ်ီတက္လာေနမႈကိုု ညၾကည့္မွန္ေျပင္းျဖင့္ ဗုိလ္မႉးေရာဘတ္္ဇံမွ ၾကည့္ျမင္ခဲ့ရပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗိုလ္မွဴးေရာဘတ္ဇံက တပ္ဖြဲ႔အားလုံးကို Stand to (တပ္အသင့္ေနရာယူျခင္း) လုပ္ကာ ခံစစ္ကုန္းအနီးသုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္လာေသာ နဝတ တပ္မ်ားအား ေရာက္ခါနီးတြင္မွ ေလထီးမီးက်ီျဖင့္ ပစ္ေဖါက္၍ ရန္သူမ်ားကို အနီးကပ္ ေခ်မႈန္းႏုိင္ခဲ့သျဖင့္ အတုံးအ႐ုံး က်ဆုံးခဲ့ေၾကာင္းႏွင့္ နဝတ တပ္သားတစ္ဦးဆိုလွ်င္ ခံစစ္ကုန္းကို လာမွီၿပီး က်ဆုံးသြားခဲ့ေၾကာင္း သိရပါသည္။ ေနာက္တေန႔ျဖစ္သည့္ ေမလ ၂၈ ရက္ မနက္တြင္မွ မိမိတို႔ စစ္အင္အား ျဖည့္ဆည္းရန္ လိုအပ္သျဖင့္ မိမိပါ ဝင္ေရာက္ရွိသြားၿပီး ခံစစ္ကုန္းေရွ႕မွ ထုိအေလာင္းမ်ားကို ေတြ႔ရွိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ေကာ့မူးရာ ၀မ္းခါ စခန္းထိုင္ အေတြ႔အႀကဳံမ်ား - အပိုင္း (၂)
ေတာ္လွန္ေရးနဲ႔ ေမ့မရတဲ့ပံုရိပ္
ေဆာင္းပါးရွင္ - ကိုေက်ာ္ထင္
ထိုဝမ္းခါစခန္း အတြင္းတြင္ မိမိတို႔ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ နယ္ေျမခံ တပ္ရင္းျဖစ္သည့္ တပ္ရင္း (၂၁၁) မွ
တပ္မႉးမ်ားျဖစ္သည့္ ဦးစိုးထြဋ္၊ ကိုဝင္းခ်ဳိ၊ ေတာင္ပိုင္းစစ္ကူတပ္ဖြဲ႔မွ ကိုဝင္းလိႈင္ဦး စသည္တို႔ႏွင့္ တြဲဖက္ခဲ့ရၿပီး ကရင့္အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္မွ အဘမန္းဘုန္၊ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီး၊ ဗို္လ္ခင္ေဇာ္ဦး စသည္တို႔ႏွင့္ တြဲဖက္ခဲ့ရသည္။
ထိုစဥ္က ကရင့္အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္မွ တပ္မႉးႀကီးမ်ားမွာ စခန္းအတြင္း အႀကီးဆုံး ဗိုလ္မႉးႀကီးေထာလွ (ေနာင္ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ႏွင့္ တပ္မဟာ ၅ မႉး) ႏွင့္ ဗိုလ္မႉး သန္းေမာင္တို႔ ျဖစ္ၾကပါသည္။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ KNDO မွ အဖူး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေက်ာ္ေသာင္း အားလည္း ေတြ႔ရပါသည္။ သူေျပာတဲ့ စကားတစ္ခြန္းကိုလည္း မွတ္မိေနပါေသးသည္။ ယင္းမွာ ေမဆြိသီဆိုသည့္ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္၏ စာသားျဖစ္သည့္ ပုဇြန္ဆိတ္ေလး ဘယ္လိုငယ္ ပင္လယ္ကူးတတ္တယ္ ဆိုသည့္ သီခ်င္းစာသားအား ၀မ္းခါစခန္း ေသးငယ္ေသာ္လည္း အင္အားႀကီးသည့္ ရန္သူအား ခုခံကာကြယ္ႏိုင္ပုံကို တင္စားသီဆို ေျပာဆိုခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ က်ေနာ္ေရာက္စက ကိုမိုးသီးဇြန္ႏွင့္လည္း ရက္အတန္ၾကာ ေနခဲ့ရၿပီး က်ေနာ္ မေရာက္မီကပင္ နယ္ေျမတာဝန္ယူေနသူ ကိုေက်ာ္ေက်ာ္၊ ကိုထက္ေအာင္ေက်ာ္၊ အဆိုေတာ္ ကိုမြန္းေအာင္ စသည္တို႔လည္း ရွိေနခဲ့ေပသည္။
က်ေနာ္ ေရာက္ရွိၿပီးေနာက္ ကိုမြန္းေအာင္ႏွင့္ တစ္ႀကိမ္ႏွစ္ႀကိမ္ စခန္းအတြင္း ေတြ႔ခဲ့ပါေသး သည္။ က်ေနာ္သည္ က်ေနာ္တို႔ တပ္ဖြဲ႔မ်ား တာဝန္က်ရာ ဝမ္းခါ အေနာက္ဖက္ေက်ာတြင္သာ တာဝန္ယူရၿပီး ေရာက္သည့္အခ်ိန္မွ စ၍ ညစဥ္အလွည့္က် ကင္းေစာင့္ရေပသည္။ ကင္းေစာင့္သည္ ဆိုသည္မွာလည္း အေတာ္ႀကီးမားသည့္ အလုပ္တာဝန္ တစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္း တကယ္ေစာင့္ၾကည့္သည့္ အခါတြင္မွ သိရေပသည္။ ဝမ္းခါစခန္းတြင္ အေနာက္ဖက္ေက်ာ ျဖစ္သည္ဟူ၍လည္း ေလွ်ာ့တြက္၍ မရပါ။ နအဖ အေနျဖင့္ အိုမီဂါ ပုံသ႑ာန္ရွိေသာ ၀မ္းခါ စခန္းအား ထိပ္တိုက္ဘက္မွ တက္လွ်င္ ခက္ခဲၿပီး ၎တို႔အတြက္ အတုံးအရုံး က်ဆုံးျခင္း မ်ားသျဖင့္ ေခ်ာင္းကိုျဖတ္ကာ ေနာက္ေက်ာမွ ပတ္ၿပီး တက္ေလ့တက္ထ ရွိပါသည္။
နဝတ စစ္တပ္သည္ ေနရာေပါင္းစုံမွ အလစ္အငုိက္ ေခ်ာင္းတတ္သျဖင့္ မိမိအေပါက္မွ တက္လာပါလွ်င္ မေတြ႔လိုက္မိပါက စခန္းေပါက္သြားၿပီး က်သြားမွာကို စိုးရိမ္ေသာေၾကာင့္ အစပထမပိုင္းတြင္ အေတာ္ျပဴးၿပဲ၍ ေစာင့္ၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ေပသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ စခန္း စစ္ဘက္ဆိုင္ရာ တာဝန္ရွိသူမ်ားမွ ေျပာျပ၍လည္းေကာင္း၊ စခန္းတြင္းရွိ ရတတ္သမွ် စစ္ဘက္ ဆိုင္ရာ စာအုပ္အနည္းငယ္ကို ဖတ္ရႈၿပီးေနာက္တြင္ ေသာ္လည္းေကာင္း ကင္းေစာင့္ျခင္း၏ ပညာကို သိလာခဲ့သည္။ ယင္းမွာ ေန႔ခင္းဘက္ ျမင္သာခ်ိန္တြင္ မိမိညဘက္တြင္ ေစာင့္ၾကည့္ရမည့္ ေျမျပင္ေပၚမွ အမွတ္အသားမ်ားကို မွတ္သားထားရန္ ျဖစ္ေပသည္။ ေျမျပင္ေပၚမွ အမွတ္အသားမ်ားကို စာအုပ္ေပၚတြင္ ၾကည့္ဆြဲကာ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့သလို ညၾကည့္ အမွတ္အသားမ်ားကို ကတုတ္က်င္း ေဘာင္ေပၚတြင္ တိုင္စိုက္၍ ေသနတ္ပစ္ လမ္းေၾကာင္း ပုံေသဆဲြျခင္းျဖင့္ ပစ္မွတ္မွတ္ပုံတင္ ျပဳလုပ္ထားရပါသည္။
ေနာက္ေတာ့ အလြတ္ဆြဲၾကည့္ၿပီး ဘယ္ေနရာတြင္ ဘာရွိသည္ကို အလြတ္မွတ္သား ထားလိုက္သည္။ ယင္းကဲ့သို႔ မလုပ္ပါက ကင္းညစဥ္ေစာင့္၍ အိပ္ေရးပ်က္လာတာက တေၾကာင္း၊ မိမိဘက္က တက္လာမလား ဆိုတာကို စိုးရိမ္စိတ္ေလး အနည္းငယ္ ရွိလာတတ္တာက တေၾကာင္းတို႔ေၾကာင့္ ေျမျပင္ေပၚမွ သစ္ငုတ္တိုသည္လည္း တြားတက္ လာသလို ျမင္ေယာင္ လာတတ္ၾကေပသည္။ ထိုအေၾကာင္းကို ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ေက်ာင္းသားအေတာ္မ်ားမ်ား ေျပာျဖစ္ၾကပါသည္။ ထိုေၾကာင့္ ျဖစ္ႏုိင္လွ်င္ မိမိတာ၀န္က်သည့္ ကတုတ္က်င္း(ဘန္ကာ) မွာ ေန႔စဥ္ ကင္းေစာင့္ရမည္ ဆိုပါက ထိုေနရာရွိ ေျမျပင္ေပၚမွ အမွတ္အသားမ်ားကို က်က္မွတ္ထားလိုက္သည္က အေကာင္းဆုံး ျဖစ္သည္ဟု စစ္ေရးဆိုင္ရာ အေတြ႔အႀကံဳ တစ္ခုကို ရရွိခဲ့လိုက္ပါသည္။
ဝမ္းခါစခန္းတြင္ က်ေနာ္စုစုေပါင္း ၂ လေက်ာ္ေက်ာ္ခန္႔ ေနထိုင္ခဲ့ၿပီး က်ေနာ္ ေနထိုင္စဥ္ ကာလတြင္ေတာ့ ႀကိဳက်ားႀကိဳက်ား လက္နက္ႀကီးမ်ားျဖင့္ နဝတ စစ္တပ္ဘက္မွ ပစ္ခတ ခဲ့သည္မွလြဲ၍ တိုက္ပြဲႀကီးႀကီးမားမား မျဖစ္ခဲ့ပါ။ သို႔ေသာ္ လက္နက္ႀကီး ပစ္ခတ္ခံရျခင္းကို ေရွာင္ရွားသည့္ အေတြ႔အႀကံမ်ားကိုေတာ့ ရရွိခဲ့ေပသည္။ ၁၂ဝ မမ ဆိုလွ်င္ က်ေနာ္ရွိေန သည့္ ေနရာႏွင့္ ေထာက္ ၁ ၊ ေထာက္ ၂ ဆို၍ စတင္ ေရတြက္ပါက ေထာက္ ၂၆ ၊ ေထာက္ ၂၇ ခန္႔တြင္ က်ေရာက္ ေပါက္ကြဲေလ့ရွိပါသည္။ ၇၂ မမဆိုလွ်င္ေတာ့ ၁၊ ၂၊ ၃ ႐ႉးဆိုလွ်င္ ကြဲၿပီ၊ ေရွာင္ခ်ိန္သိတ္မရ။ ယင္း ၇၂ မမ ပစ္ခတ္လိုက္လွ်င္ ေလွ်ာက္ေျမာင္းမ်ား အတြင္းသို႔ ခုန္ဆင္းၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဘယ္ဖက္ရင္အုံကို အဓိကအုပ္ကာကာ ဝမ္းလ်ားေမွာက္ လွဲေနရေပသည္။ သို႔မွသာ လက္နက္ႀကီး က်ေရာက္ေပါက္ကြဲ တုန္ခါမႈ၏ ႐ိုက္ခတ္မႈမွ မိမိႏွလုံး အေပၚ သက္ေရာက္မႈအား တတ္ႏုိင္သမွ် ကာကြယ္ႏုိင္ေပသည္။ သို႔ေသာ္ အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ နဝတ တပ္တို႔က ၁၂ဝ မမ စိန္ေျပာင္းႀကီးကိုသာ အတြဲလိုက္ ပစ္ခတ္ၾကသည္က မ်ားေပသည္။
သူတို႔ အတဲြလိုက္ ဆက္တိုက္ စိန္ေျပာင္းဗုံးသီး ပစ္ခတ္လိုက္ၿပီဆုိလွ်င္ ပလုံတုံတုံ ဆိုၿပီး ဆိုင္းတီးသံလိုလို ထြက္လာပါသည္။ ဒါဆိုလွ်င္ သူတို႔အတြဲလိုက္ ပစ္လိုက္ပါၿပီ၊ သက္ဆို္င္ရာ မိမိ ကတုတ္က်င္းရွိ (Over head) ေခါင္ကတုတ္ဆီသို႔ ဝင္ေျပးၾကေပေတာ့။ အမ်ားအားျဖင့္ နဝတတုိ႔က မနက္မိုးလင္းအားႀကီး မ်က္ႏွာသစ္ခ်ိန္၊ မနက္စာသို႔မဟုတ္ ေန႔လည္အစာစားခ်ိန္ ေန႔လည္ (၁) နာရီခန္႔္၊ ညေနေရခ်ဳိးခ်ိန္၊ ညေနစာစားခ်ိန္ အစသျဖင့္ မိမိတို႔ဘက္မွ အျပင္ထြက္ႏုိင္သည့္ အခ်ိန္မ်ားကို မွန္း၍ ပစ္ခတ္သည္ကို ေတြ႔ရွိခဲ့ရပါသည္။
တခါ က်ေနာ္ တာဝန္က်ေနသည့္ ကတုတ္က်င္းမွ ေအာက္သို႔ဆင္းသြားၿပီး ေသာင္ရင္းျမစ္ အတြင္း၌ အဝတ္သြားေလွ်ာ္ေနစဥ္တြင္ ပလုံတုံတုံ အသံ ထြက္လာပါသည္။ ထိုအသံကို က်ေနာ္ ခ်က္ခ်င္း မွန္းဆလိုက္ရာ က်ေနာ့္ ကတုတ္က်င္း တည္ရွိရာဘက္သို႔ လာေနသည္ဟု မွန္းလိုက္မိၿပီး က်ေနာ္ေနသည့္ ကတုတ္က်င္းရွိ (Over head) ေခါင္ကတုတ္ အတြင္းသို႔ တက္ေျပးၿပီး ပုန္းေနလိုက္ပါသည္။ က်ေနာ္ေရာက္ရွိသြားခ်ိန္တြင္ ေထာက္ ၁၈ ၊ ေထာက္ ၁၉ ေလာက္ေတာ့ရွိၿပီ ထင္ပါသည္။ က်ေနာ္ ထင္သလိုပင္ ထုိ ၁၂ဝ မမ ၁၃ လုံး စလုံးသည္ က်ေနာ့္ ကတုတ္က်င္း ပတ္ပတ္လည္ကို တလုံးၿပီးတလုံး က်ပါေတာ့သည္။
ထို ၁၃ လုံးမွ တလုံးသာ က်ေနာ့္ ကတုတ္က်င္းကို ထိမွန္ရင္ေတာင္မွ က်ေနာ္ယေန႔အခ်ိန္ တြင္ ယခုစာဖတ္ေနသူမ်ားကို က်ေနာ္႔ရဲ႕ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္သားဘဝ အေတြ႔အႀကံဳ မ်ားကို ျပန္ေျပာျပ ႏုိင္ေတာ့မည္ မထင္ပါ။ က်ေနာ့္ ကတုတ္က်င္းက အေတာ့္ကို အခုိင္အခံ့ႀကီးလည္း မဟုတ္ပါ။ ဘုရား သိၾကားမ၍၊ ျပည္သူ႔အက်ဳိး ေဆာင္၍၊ တရားေသာစစ္ကို ဆင္ႏႊဲ၍သာ အသက္ရွင္သန္ခြင့္ ဆက္လက္ ရရွိခဲ့သည္ဟု သေဘာထား ယုံၾကည္္ခဲ့ရပါသည္။
ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီအေရးအတြက္ ငယ္ရြယ္ႏုပ်ိဳေသာ ေက်ာင္းသားဘ၀မွာပင္ အသက္ကို ပဓါန မထားဘဲ စြန္႔လႊတ္ စြန္႔စားခဲ့ၾကေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားအား ဂုဏ္ျပဳရင္း တင္ဆက္ ထားသည့္ အပိုင္း (၃) ကို မနက္ဖန္မွာ ဆက္လက္ ဖတ္ရူၾကပါခင္ဗ်ား။ထိုဝမ္းခါ စခန္း တြင္းတြင္ က်ဆုံး ခဲ့ေသာ ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္ သားမ်ားလည္း ရွိခဲ့ပါသည္။
အမ်ားစုကို က်ေနာ္ အမည္ႏွင့္တကြေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ပါ။ မွတ္မိသည္မွာ GTI ေက်ာင္းသား တစ္ဦး ပါဝင္သည္။ ေနာက္ က်ေနာ္တို႔ႏွင့္အတူ (၂ဝ၁) မွ စစ္ကူသြားၿပီး က်န္ေနရစ္သူ ရဲေဘာ္မင္းေက်ာ္ တစ္ေယာက္ သိမ္းဆည္း မိထားေသာ လက္နက္ႀကီးက်ည္မ်ားကို ၾကည့္႐ႈေနစဥ္တြင္ ၄င္းလက္နက္ႀကီးက်ည္မ်ားထဲတြင္ ပါလာေသာ ကက္မျဖဳတ္ရေသးသည့္ လက္နက္ႀကီးက်ည္ကပင္ ထေပါက္သည္လား၊ ထိုအခ်ိန္က နဝတဘက္မွ ပစ္ခတ္ လိုက္သည့္ လက္နက္ႀကီး က်ည္ကပင္ ထေပါက္သည္လား မေျပာတတ္ပါ။ ထိုစုပုံထားေသာ လက္နက္ႀကီး က်ည္မ်ား အစုလုိက္ အၿပံဳလိုက္ထ ေပါက္ကြဲသျဖင့္ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္သားႏွင့္ ကရင့္အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္သား အေတာ္မ်ားမ်ား မေမွ်ာ္လင့္ပဲ က်ဆုံးခဲ့ရာတြင္ ပါဝင္သြားခဲ့သည္။ ယခု အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုတြင္ အေျခခ်ေနထိုင္ေနသူ ရဲေဘာ္ ျမင့္ေအာင္ သည္လည္း ထိုေပါက္ကြဲမႈတြင္ ျပင္းထန္စြာ ဒဏ္ရာရရွိခဲ့ပါသည္။ သူလည္း GTI ေက်ာင္းသားတစ္ဦးပင္ ျဖစ္သည္။
ဝမ္းခါစစ္ေျမျပင္တြင္ ကင္းေစာင့္ျခင္း၊ လက္နက္ႀကီးပစ္ခတ္မႈအား ေရွာင္ရွားျခင္း စသည့္ စစ္ေရးဆိုင္ရာ သင္ခန္းစာမ်ားအျပင္ တတိယ ရရွိခဲ့ေသာ စစ္သင္ခန္းစာမွာ လက္နက္ငယ္ အျဖဳတ္အတပ္ပင္ ျဖစ္ေပသည္။ အခုေန ျပန္ေမးလွ်င္ေတာ့ ႐ုတ္တရက္ဆိုလွ်င္ ေမ့ေနေတာ့မည္။ ထိုစဥ္က ေအေက ၄၇၊ အမ္ ၁၆၊ ကာဘိုင္ အျဖဳတ္အတပ္မ်ားကို သင္ယူခဲ့ရပါသည္။ အမ္ ၁၆ မွာ အေတာ္လြယ္ကူသည္ဟု ထင္ခဲ့မိပါသည္။ က်ေနာ္က ေအေကကိုင္လိုက္၊ ကာဘိုင္ကိုင္လိုက္ လုပ္ခဲ့သျဖင့္ ထုိလက္နက္ငယ္မ်ားကိုသာ အျဖဳတ္အတပ္ ပို၍ လုပ္ခဲ့မိပါသည္။ ေတာထဲမေရာက္ခင္က မင္းသား ဆန္နီေခ်းဘားက Gogo 13 Kolon assignment တြင္ အမ္ ၁၆ ကိုင္ၿပီး ေတာင္ေစာင္းတြင္ ႀကိဳးျဖင့္ခ်ိတ္ကာ စႏိုက္ပါျဖင့္ ပစ္ခတ္သည္ကို ၾကည့္၍ အားက်ခဲ့သျဖင့္ ရွစ္ေလးလုံးကာလ ေတာထဲသြားေတာ့မလုို႔ လုပ္ေတာ့ မင္းဟုိေရာက္ရင္ ဘာေသနတ္ကိုင္မလဲဟု ရဲေဘာ္ေတြက ေမးရာ အမ္ ၁၆ ကိုင္မယ္ကြာဟု ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့ေသာ္လည္း တကယ္တမ္းး ေရာက္သည့္အခါတြင္ေတာ့ ထို အမ္ ၁၆ ကို လက္နက္အျဖဳတ္အတပ္ သင္ယူမႈတြင္သာ ကိုင္တြယ္ခဲ့ရၿပီး စစ္ေျမျပင္အသုံးျပဳမႈတြင္ မကိုင္တြယ္ခဲ့ဖူးပါ။
ယခု ေမ့ေနေသာ္လည္း လိုအပ္၍ ျပန္ကိုင္တြယ္ရဦးမည္ ဆိုပါက နာရီပိုင္းအတြင္းတြင္ ျပန္မွတ္မိႏုိင္မည္ဟု ထင္ပါသည္။ လက္နက္ႀကံ႔ခုိင္ေရးအတြက္ ဝမ္းခါစခန္းတြင္ ေနထိုင္စဥ္ ေန႔စဥ္နီးပါးလုံး ျပန္လုပ္ရပါသည္။ မိမိ လက္နက္ ခြြ်တ္ယြင္းေန၍ မျဖစ္ပါ။ အခ်ိန္မေ႐ြး တိုက္ပြဲထျဖစ္နုိင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ၿပီး မိမိတြင္ စစ္သား တစ္ေယာက္မွာ ရွိရမည့္ တုိက္ပြဲဝင္ အဆင္သင့္ျဖစ္မႈ အေနအထား combat readiness ကို ရယူ ပိုင္ဆိုင္ထားဖို႔ လိုအပ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္။ ေနာက္က်၍မျဖစ္ပါ။ တိုက္ပြဲျဖစ္လာလွ်င္ မိမိေသနတ္ေျပာင္းမွ ပထမဆုံး ေသနတ္သံတစ္ခ်က္ ဒိုင္းကနဲဆိုၿပီး ေအာင္ျမင္စြာ မိမိပစ္ခတ္ရာဆီသို႔ ထြက္သြားလွ်င္ စစ္သား တစ္ေယာက္အတြက္ ထိုတိုက္ပြဲကို ဆက္လက္ဆင္ႏြဲဖို႔ မိမိကိုယ္မိမိ ယုံၾကည္မႈ ရွိသြားေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္။
ထိုအေၾကာင္းကိုလည္း မိမိတို႔ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္သားမ်ား အေတာ္မ်ားမ်ား ေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကပါသည္။ လက္နက္ငယ္ႀကံ႔ခုိင္ေရးအတြက္ အျဖဳတ္အတပ္ ျပဳလုပ္ရာတြင္ ပထမဦးစြာ ေသနတ္ေျပာင္းကို မိုးေပၚေထာင္ၿပီး ေသနတ္အတြင္းမွ က်ည္ဆံမ်ားကို က်ည္ကုပ္မွတဆင့္ ထုတ္ယူဖို႔ လုိေပသည္။ က်ည္ဆံမ်ား ထြက္သြားၿပီးလွ်င္ ေသနတ္ကို တဆင့္ၿပီးတဆင့္ ျဖဳတ္တိုက္ခြၽတ္ ျပန္လည္ တပ္ဆင္ရပါမည္၊ ေသနတ္ေျပာင္းတိုက္တံကို စက္သုံးဆီေလး အနည္းငယ္ဆြတ္ထားေသာ အဝတ္စခ်ည္ၿပီး ထိပ္မွာ ႏုိင္လြန္ႀကိဳးေလးခ်ည္ကာ ေသနတ္ ေျပာင္းထဲကို ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ ပြတ္တိုက္ေစပါသည္။ တိုက္ၿပီးေသာအခါ ေသနတ္ေျပာင္း၀မွ ထိုႏုိင္လြန္ႀကိဳးကို အသာေလး ဆြဲထုတ္ျခင္းျဖင့္ လက္နက္ငယ္ႀကံ႔ခုိင္ေရး ၿပီးဆုံးသြားပါသည္။
လက္နက္ငယ္ ၾကံ့ခိုင္ေရးမွာ အလြန္ အေရးႀကီးလွပါသည္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ ကိုယ္ပစ္လိုက္တဲ့ က်ည္ဆံ ေလွ်ာေလွ်ာလွ်ဴလွ်ဴ ထြက္သြားဖို႔ အေရးႀကီးသည္ မဟုတ္ပါလား။ ေသနတ္တြင္းမွ တိုက္သင့္တာ အားလုံး တိုက္ၿပီးၿပီဆိုရင္ေတာ့ ေသနတ္ကို ေနာက္ဆုံးဆြစ္ (လံုျခံဳမႈခလုတ္) ပိတ္ၿပီးထားလိုက္ဖို႔ လိုပါသည္္။ ေအာ္တိုရယ္၊ တစ္ေတာင့္ခ်င္းရယ္၊ ခလုတ္ပိတ္ထားတာရယ္ ၃ ခုအနက္ ဆြစ္ပိတ္တာကို ေ႐ြးၿပီး အဲဒီိထိပ္မွာ ခလုတ္အခြၽန္ေလးကို ေနရာခ်လိုက္ရပါသည္္။ ဆြစ္မပိတ္မိျခင္းရဲ႕ အက်ဳိးဆက္က ေသနတ္ ထေပါက္ထြက္ ႏုိင္ျခင္း ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဆြစ္ပိတ္မိဖို႔ အေရးႀကီးလွပါတယ္။
ဝမ္းခါစစ္ေျမျပင္တြင္ ေနထိုင္စဥ္တြင္ အေရးႀကီးဆုံး စည္းကမ္းခ်က္တစ္ခုမွာ ၾကခတ္ဝါးမွ်စ္မ်ားကို မတူးစားရန္ပင္ ျဖစ္ေပသည္။ အေၾကာင္းမွာ ၾကခတ္ဝါး႐ုံမ်ားက လက္နက္ႀကီး ပစ္ခတ္မႈဒဏ္မွ အကာအကြယ္ရေသာေၾကာင့္ စခန္းတာဝန္ခံ ဗိုလ္မႉးႀကီး ေထာလွမွ တားျမစ္ထားသည့္ စည္းကမ္းတစ္ခုျဖစ္ေပသည္။ က်ေနာ္တို႔ ေတာင္ပိုင္း တပ္ရင္းမ်ားမွ ဒီေအဘီစစ္ေၾကာင္းအသြင္ျဖင့္ ေပါင္းစည္းတိုက္ခုိက္ရန္ ရည္႐ြယ္ခ်က္ျဖင့္ ေရာက္ရွိလာခဲ့ေသာ တပ္ဖြဲ႔မ်ားသည္ ဒီေအဘီစစ္ေၾကာင္းအေနျဖင့္ မဟုတ္သည့္ တိုင္ေအာင္ေတာင္မွ ကရင့္အမ်ိဳးသား လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ႏွင့္ မဟာမိတ္အသြင္ျဖင့္ ပူးေပါင္းပါဝင္ႏုိင္ခဲ့ၿပီး ဇူလိုင္လ အကုန္ပိုင္းတြင္ တပ္ျပန္႐ုပ္သိမ္းစဥ္ ဗုိလ္မႉးႀကီးေထာလွက မိမိတို႔တပ္ဖြဲ႔အား ႏႈတ္ဆက္မိန္႔ခြန္းစကား အနည္းငယ္ ေျပာၾကားပါသည္။
ယင္းကဲ့သုိ႔ ေျပာၾကားေနစဥ္တြင္ လက္နက္ႀကီးမ်ား အေတာ္မ်ားမ်ား ပစ္လႊတ္လိုက္သံမ်ားကို အတိုင္းသား ၾကားလိုက္ရသျဖင့္ မိမိတို႔ ကတုတ္က်င္း (ဘန္ကာ) ေခၚ (ဖုတ္) (စခန္းတြင္းအေခၚအေဝၚ) မ်ား အတြင္းသို႔ပင္ ေျပးဝင္ရန္ အခ်ိန္မရွိေတာ့ဘဲ ေလွ်ာက္ေျမာင္းမ်ား အတြင္းသို႔သာ အလ်င္စလို ေျပးဆင္းခဲ့ၾကရေပသည္။ သို႔ေသာ္ လက္နက္ႀကီးက်ည္မ်ားမွာ မိမိ္တို႔ထံသို႔ ေရာက္မလာခဲ့၍သာ ေတာ္သြားခဲ့ေပသည္။ က်ေနာ္သည္ ဝမ္းခါစခန္းမွ ၁၉၈၉ ဇူလိုင္အကုန္ေလာက္တြင္ ထြက္လာၿပီးေနာက္ ၁၉၉၆ ထီးကပလယ္တြင္ ႏုိင္ငံေရး အံတုမႈ သင္တန္း သြားတက္သည့္အခါက်မွ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေထာလွကို ျပန္လည္ဆုံေတြ႔ခဲ့ရၿပီး ၂ဝဝ၅ ႏိုဝင္ဘာလခန္႔တြင္ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေထာလွ ဆုံးပါးသြားရာတြင္လည္း က်ေနာ့္မွာ မဲေဆာက္ေဆး႐ုံ တက္ေနရသျဖင့္ အသုဘပင္ လိုက္မပို႔ျဖစ္ခဲ့ပါ။
ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေထာလွသည္ ကရင့္အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္တြင္ ခံစစ္ေသ တိုက္ပြဲတြင္ အလြန္ ေျပာင္ေျမာက္စြာ ဦးေဆာင္ကြပ္ကဲ တုိက္ပြဲဝင္ႏုိင္ေသာ တပ္မႉးတစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့ေပသည္။ ဝမ္းခါစခန္း ေသးေသးေလးေလးအား နဝတ စစ္တပ္မွ အႀကိမ္ေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာ ထိုးစစ္ဆင္ တိုက္ခိုက္ခဲ့ရပါသည္။ တျခား ေကအင္န္ယူစခန္းမ်ား က်ဆုံးခဲ့ရေသာ္လည္း ေနာက္ဆုံး မာနယ္ပေလာ က်ဆုံးၿပီးေနာက္မွ က်ဆုံးခဲ့ရေသာ နဝတ အလြန္လုိခ်င္ခဲ့သည့္ ၀မ္းခါခံစစ္စခန္းႀကီးအား အခ်ိန္ကာလရွည္ၾကာစြာ ထိန္းခ်ဳပ္ေပး ႏုိင္ခဲ့သည္မွာ စစ္အာဏာရွင္ေတာ္လွန္ေရး၊ တိုင္းရင္းသား ျပည္သူတရပ္လုံး အဖိႏွိပ္ခံဘဝမွ လြတ္ေျမာက္ေရး တိုက္ပြဲသမိုင္းတြင္ ကမၺည္းတင္ထားရမည့္ တပ္မႉး တစ္ဦးေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။
ထိုကဲ့သို႔ ဗိုလ္မႉးႀကီးေထာလွ ဦးေဆာင္ကြပ္ကဲႏုိင္ေအာင္လည္း ယခု အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုတြင္ အေျခခ် ေနထိုင္ေနၿပီျဖစ္သည့္ ကရင့္အမ်ဳိးသား အစည္းအ႐ုံးဥကၠဌ မန္းဘဇံ၏သား ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္သား မ်ားႏွင့္လည္း အလြန္လက္ပြန္း တတီးရွိလွသည့္ ဗိုလ္မႉးေရာဘတ္ဇံ၏ စြမ္းစြမ္းတမံ တုိက္ပြဲဝင္ ေထာက္ကူ ေပးမႈကလည္း အေရးပါလွေပသည္။
ထို႔အျပင္ ရွစ္ေလးလုံး ဒီမိုကေရစီ အေရးေတာ္ပုံႀကီးၿပီးေနာက္ တိုင္းရင္းသားေတာ္လွန္ေရး နယ္ေျမမ်ားသို႔ ေရာက္ရွိလာေသာ ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္သားတို႔၏ ႐ြပ္႐ြပ္ခြၽံခြၽံ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့မႈကလည္း ဝမ္းခါစခန္းအား ေရ ရွည္ ထိန္းသိ္မ္းထားမႈအေပၚ မ်ားစြာ ေထာက္ကူ ေပးႏုိင္ခဲ့ေပသည္။ ဝမ္းခါစခန္းတြင္ ေတာင္ပိုင္းမွ ေရာက္လာ ေသာ စစ္ကူတပ္ဖြဲ႔မ်ားတြင္ အစပထမကတည္းက မိမိအေနျဖင့္ ပါလာခဲ့သည္မဟုတ္ဘဲ မိမိက ဗဟိုတြင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနစဥ္ မိမိ၏ မိခင္တပ္ရင္းမွ ရဲေဘာ္မ်ားႏွင့္ မိမိအား ဗဟိုက ေပးအပ္သည့္ တာဝန္ျဖင့္ သြားေရာက္ပူးေပါင္း တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ဤဝမ္းခါးစခန္းတြင္ စစ္ေရးတာဝန္မ်ားကို ၁၉၈၉ ေမလတြင္ စတင္ထမ္းေဆာင္ေနစဥ္တြင္ (ABSDF) မကဒတ (ျမန္မာႏုိင္ငံလုံးဆုိင္ရာေက်ာင္းသားမ်ား ဒီမိုကရက္တစ္တပ္ဦး-ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္) မွ အပ္ႏွင္းတာဝန္ ေပးထားေသာ တရားဝင္တာဝန္မွာ ဗဟိုေကာ္မတီဝင္၊ ႏုိင္ငံျခားေရးဌာန တြဲဖက္အတြင္းေရးမႉးျဖစ္ၿပီး က်ေနာ္က ေ႐ွ႔တန္း၌ ေနခ်င္တာမ်ားသည္ဟု ဆိုကာ ထိုႏွစ္ ၾသဂုတ္လအစည္းအေဝးတြင္ ဗဟိုစစ္ေရးဌာနအဖြဲ႔ဝင္ အျဖစ္သို႔ ေျပာင္းေ႐ြ ႔ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေစခဲ့သည္။ ၁၉၈၉ ႏုိဝင္ဘာလတြင္ေတာ့ မကဒတ ဒုတိယအႀကိမ္ညီလာခံကို မင္းသမီးစခန္းတြင္ က်င္းပျပဳလုပ္ရာ မိမိက ဗဟိုစစ္ေရးဌာန တြဲဘက္အတြင္းေရးမႉးျဖစ္လာၿပီး အတြင္းေရးမႉးမွာ မိမိႏွင့္ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္တြင္ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္အျဖစ္ အတြဲအမ်ားဆုံးျဖစ္သည့္ ရဲေဘာ္ထြန္းဦးက တာဝန္ယူခဲ့ေပသည္။
ေနာက္ပိုင္း ေဆာင္းပါးမ်ားတြင္ ထိုႏွစ္ကုန္ခါနီး ေသ့ေဘာဘိုးစခန္းက်ခဲ့စဥ္က အေတြ႔အႀကံဳမ်ား၊ အူးသူထ စစ္ေျမျပင္ အေတြ႔အႀကဳံံမ်ားႏွင့္ ထိုေနာက္ပိုင္း ဗဟိုစစ္ေရးဌာန ျဖစ္လာၿပီး ဒီေအဘီ စစ္ေၾကာင္းမ်ား ဖြဲ႔စည္းျခင္းအေၾကာင္း၊ ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္စစ္႐ုံးခ်ဳပ္ အေတြ႔အႀကံဳမ်ားႏွင့္ အမ်ဳိးသားညီလာခံ ဆန္႔က်င္ေရး နယ္လွည့္ စည္း႐ုံးေရးဆင္းရင္း ေတာင္ပိုင္းေဒသ ပုေလာၿမိ႔ဳနယ္ တပို တုိက္ပြဲ အေတြ႔ အႀကံဳမ်ား အေၾကာင္းကို ဆက္လက္ ေရးသား တင္ျပသြားပါမည္။
စည္းလံုးျခင္းရ့ဲအင္အား ၀က္ဘ္ဆိုဒ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္
ျမန္မာနုိင္ငံလုံးဆုိင္ရာသပိတ္ေကာ္မတီအဖဲြ႔ မွ ျပည္သူလူထုထံ ေႀကညာခ်က္။
နအဖရဲ႔ တစ္ဖက္သတ္စြပ္စြဲခ်က္ေတြကို အျပင္ထန္ဆံုး တုန္႔ျပန္ၾကမယ္။ ဒီေန႔ ညေန(၆)နာရီတြင္ နအဖရုပ္ျမင္သံၾကားက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေဒၚခင္ခင္၀င္း၊ ေဒၚ၀င္း၀င္းမတို႔ကို ဘာေၾကာင့္တရားစြဲရတယ္ဆိုၿပီး မဟုတ္မဟတ္လုပ္ဇာတ္ခင္း သတင္းကို ေၾကညာသြားပါတယ္။
ဒါဟာ ျပည္သူလူထုတစ္ရပ္လံုးကို ထပ္မံေစာ္ကားလိုက္ျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ အစကတည္းက အျပစ္က်ဴးလြန္သူ မဟုတ္ပါဘူး နအဖဟာ မိမိက်ဴးလြန္တဲ့အျပစ္ကို တစ္ဖက္သတ္စြပ္စြဲခ်က္ေတြနဲ႔ ဖံုးကြယ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနျခင္းသက္
သက္သာ ျဖစ္ပါတယ္၊ အမွန္တကယ္ အျပစ္ေပးအေရးယူရမွာက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မ
ဟုတ္ပဲ နအဖေခါင္းေဆာင္ အာဏာရူးသန္းေရႊသာျ ဖစ္ပါတယ္။
အာဏာရူးသန္းေရႊဟာ တိုင္းျပည္ကို ထင္တိုင္းစိုင္းခဲ့တာ အႏွစ္ (၂၀) ရွိခဲ့ပါၿပီ။ ေနာက္ထပ္လည္း တစ္တိုင္းျပည္လံုး ဒုကၡေရာက္ေအာင္ နည္းလမ္းမ်ိဳးစံုသံုး ညစ္ပတ္ေနျပန္ပါၿပီ။ နအဖ အာဏာသက္ဆိုးရွည္ေနသမွ် ကာလပတ္လံုး သန္း(၅၀)ေက်ာ္ေသာ ရဟန္းရွင္လူျပည္သူေတြဟာ ဒုကၡပင္လယ္ေ၀ၾကရဦးမယ္ဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာ သေဘာေပါက္ၾကေစခ်င္ပါတယ္။
ကြ်ႏ္ုပ္တို႔အားလံုး ခ်စ္ခင္ေလးစားတန္ဖိုးထားတဲ့ လူထုေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ကို ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်၊ စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးညွင္းပမ္းႏွိပ္စက္ေနတာကို ဒီအတိုင္း လက္ပိုက္ၾကည့္မေနၾကပါနဲ႔ေတာ့။
မိမိတို႔ စြမ္းႏိုင္သည့္ဖက္က ပူးေပါင္းပါ၀င္ ဆင္ႏြဲၾကပါ၊ နအဖစစ္မိစၦာေကာင္ေတြဟာ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ညီညြတ္မႈအားကို အလြန္အင္မတန္ေၾကာက္လွန္႔ စိုးရိမ္လွ်က္ရွိပါတယ္၊ ဒါကို ျပည္သူလူထုႀကီးက သေဘာေပါက္စြာနဲ႔ မိမိတို႔ ရသင့္ရထိုက္တဲ့ အခြင့္အေရးကို မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ရရွိဖို႔ ညီညီညြတ္ ပူးေပါင္းပါ၀င္ တိုက္ပြဲ၀င္ၾကပါ။
နအဖစစ္မိစၦာေတြရဲ႕ ယုတ္မာမႈေတြကို အျပင္းထန္ဆံုး တုန္႔ျပန္ ၾကဖို႔ အထူးတိုက္တြန္း ႏွဳိးေဆာ္လိုက္ပါတယ္။
မနက္ဖန္ နံနက္ (၉ ၀၀) တိတိအခ်ိန္တြင္ အင္းစိန္ေထာင္ဗူး၀သို႔ မိမိအစီအစဥ္ျဖင့္ မပ်က္မကြက္ ပူးေပါင္းပါ၀င္ ေတာ္လွန္ၾကဖို႔ တိုက္တြန္းအပ္ပါတယ္။
ျမန္မာနုိင္ငံလုံးဆုိင္ရာ သပိတ္ေကာ္မတီအဖဲြ႔ ။
at 8:13 PM
နအဖရဲ႔ တစ္ဖက္သတ္စြပ္စြဲခ်က္ေတြကို အျပင္ထန္ဆံုး တုန္႔ျပန္ၾကမယ္။ ဒီေန႔ ညေန(၆)နာရီတြင္ နအဖရုပ္ျမင္သံၾကားက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေဒၚခင္ခင္၀င္း၊ ေဒၚ၀င္း၀င္းမတို႔ကို ဘာေၾကာင့္တရားစြဲရတယ္ဆိုၿပီး မဟုတ္မဟတ္လုပ္ဇာတ္ခင္း သတင္းကို ေၾကညာသြားပါတယ္။
ဒါဟာ ျပည္သူလူထုတစ္ရပ္လံုးကို ထပ္မံေစာ္ကားလိုက္ျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ အစကတည္းက အျပစ္က်ဴးလြန္သူ မဟုတ္ပါဘူး နအဖဟာ မိမိက်ဴးလြန္တဲ့အျပစ္ကို တစ္ဖက္သတ္စြပ္စြဲခ်က္ေတြနဲ႔ ဖံုးကြယ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနျခင္းသက္
သက္သာ ျဖစ္ပါတယ္၊ အမွန္တကယ္ အျပစ္ေပးအေရးယူရမွာက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မ
ဟုတ္ပဲ နအဖေခါင္းေဆာင္ အာဏာရူးသန္းေရႊသာျ ဖစ္ပါတယ္။
အာဏာရူးသန္းေရႊဟာ တိုင္းျပည္ကို ထင္တိုင္းစိုင္းခဲ့တာ အႏွစ္ (၂၀) ရွိခဲ့ပါၿပီ။ ေနာက္ထပ္လည္း တစ္တိုင္းျပည္လံုး ဒုကၡေရာက္ေအာင္ နည္းလမ္းမ်ိဳးစံုသံုး ညစ္ပတ္ေနျပန္ပါၿပီ။ နအဖ အာဏာသက္ဆိုးရွည္ေနသမွ် ကာလပတ္လံုး သန္း(၅၀)ေက်ာ္ေသာ ရဟန္းရွင္လူျပည္သူေတြဟာ ဒုကၡပင္လယ္ေ၀ၾကရဦးမယ္ဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာ သေဘာေပါက္ၾကေစခ်င္ပါတယ္။
ကြ်ႏ္ုပ္တို႔အားလံုး ခ်စ္ခင္ေလးစားတန္ဖိုးထားတဲ့ လူထုေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ကို ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်၊ စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးညွင္းပမ္းႏွိပ္စက္ေနတာကို ဒီအတိုင္း လက္ပိုက္ၾကည့္မေနၾကပါနဲ႔ေတာ့။
မိမိတို႔ စြမ္းႏိုင္သည့္ဖက္က ပူးေပါင္းပါ၀င္ ဆင္ႏြဲၾကပါ၊ နအဖစစ္မိစၦာေကာင္ေတြဟာ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ညီညြတ္မႈအားကို အလြန္အင္မတန္ေၾကာက္လွန္႔ စိုးရိမ္လွ်က္ရွိပါတယ္၊ ဒါကို ျပည္သူလူထုႀကီးက သေဘာေပါက္စြာနဲ႔ မိမိတို႔ ရသင့္ရထိုက္တဲ့ အခြင့္အေရးကို မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ရရွိဖို႔ ညီညီညြတ္ ပူးေပါင္းပါ၀င္ တိုက္ပြဲ၀င္ၾကပါ။
နအဖစစ္မိစၦာေတြရဲ႕ ယုတ္မာမႈေတြကို အျပင္းထန္ဆံုး တုန္႔ျပန္ ၾကဖို႔ အထူးတိုက္တြန္း ႏွဳိးေဆာ္လိုက္ပါတယ္။
မနက္ဖန္ နံနက္ (၉ ၀၀) တိတိအခ်ိန္တြင္ အင္းစိန္ေထာင္ဗူး၀သို႔ မိမိအစီအစဥ္ျဖင့္ မပ်က္မကြက္ ပူးေပါင္းပါ၀င္ ေတာ္လွန္ၾကဖို႔ တိုက္တြန္းအပ္ပါတယ္။
ျမန္မာနုိင္ငံလုံးဆုိင္ရာ သပိတ္ေကာ္မတီအဖဲြ႔ ။
at 8:13 PM
အက်ဥ္းသား လႊတ္ေပးရန္ ျပည္ေထာင္စုေန႔တြင္ လူ ၅၀၀ လက္မွတ္ထုိး
Thursday, 12 February 2009 20:16 ကိုစိုး
အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (အန္အယ္လ္ဒီ) ရုံးတြင္ ယေန႔ က်င္းပေသာ ၆၂ ႏွစ္ေျမာက္ ျပည္ေထာင္စုေန႔ အခမ္းအနား တက္ေရာက္ လာသူမ်ားက ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား လႊတ္ေပးရန္ လက္မွတ္ထိုး ေတာင္းဆို ၾကေၾကာင္းသိရသည္။
အခမ္းအနားတက္ေရာက္လာသူမ်ားထဲမွ လူ ၅၀၀ ခန္႔က ကိုယ္တိုင္လက္မွတ္ထိုး၍ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ဦးတင္ဦး၊ ဦးခြန္ထြန္းဦး၊ ကိုမင္းကုိႏုိင္၊ ကိုကိုႀကီးတုိ႔အပါအ၀င္ ဖမ္းဆီးထား ေသာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကို အျမန္ဆုံးလႊတ္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုျခင္း ျဖစ္သည္ဟု အန္အယ္လ္ဒီမွ လႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္တဦးျဖစ္သည့္ ဦးအုံးႀကိဳင္က ေျပာသည္။
ဒီေန႔ အခမ္းအနားမွာ ထူးျခားတာက ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ အားလုံးကို ျခြင္းခ်က္မရွိ အျမန္ဆုံး ျပန္လႊတ္ေပးဖို႔ အန္အယ္လ္ဒီ အဖြဲ႕၀င္ေတြ၊ ၀ါရင့္ႏုိင္ငံေရးသမားႀကီးေတြ၊ တျခားေသာ ႏိုင္ငံေရးပါတီ၀င္ေတြ ၊ လႊတ္ေတာာ္ ကုိယ္စားလွယ္ေတြ စတဲ့ အခမ္းအနား တက္ေရာက္လာသူေတြက လက္မွတ္ထိုးေတာင္းဆို ၾက တယ္၊ နံရံမွာ လက္မွတ္ထိုးဖို႔ ဘုတ္ႀကီးလုပ္ထားတာ၊ အဲဒီ နံရံႀကီး တခုလုံး ျပည့္သြားတာပဲ၊ လက္မွတ္ေပါင္း ၅၀၀ ၊ ၆၀၀ ထက္ မနည္း ရွိမယ္”ဟု ၎က ေျပာျပသည္။
အဆိုပါ လက္မွတ္ထိုး အစီအစဥ္သည္ အန္အယ္လ္ဒီ လူငယ္မ်ား၏ အစီအစဥ္ျဖစ္ၿပီး ယေန႔ စတင္ျခင္းျဖစ္သည္ ဟုလည္း ဆိုသည္။
အခမ္းအနားတြင္ စည္းလုံးညီညြတ္သည့္ ျပည္ေထာင္စု စိတ္ဓာတ္သည္ ယခုအခ်ိန္တြင္ မ်ားစြာ ေလ်ာ့နည္း က်ဆင္းေနေၾကာင္း၊ ယေန႔ ႀကံဳေတြ႕ေနရသည့္ ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး စသည့္အေထြေထြအၾကပ္ အတည္းမ်ားကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္ရန္ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးႏွင့္ စည္းလုံးညီညြတ္မႈ ျပန္လည္တည္ ေဆာက္ရမည္ ျဖစ္ ေၾကာင္း၊ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး ေဖာ္ေဆာင္ရန္ အန္အယ္လ္ဒီ၏ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို လိုက္ေလ်ာ ရ မည္ျဖစ္ေၾကာင္း စသည့္ အဓိကအခ်က္မ်ားပါ၀င္သည့္ ေၾကညာခ်က္တေစာင္ကိုလည္း အန္အယ္လ္ဒီ က ထုတ္ျပန္ ေၾကာင္း သိရသည္။
ယေန႔ ေန႔လယ္ ၁၂ း ၃၀ နာရီ မွစတင္က်င္းပသည့္ ယင္းအခမ္းအနားသို႔ ဂ်ာမနီ၊ ၿဗိတိန္၊ အေမရိကန္ ၊ ၾသစေတးလ် စသည့္ ႏုိင္ငံျခား သံတမန္မ်ားႏွင့္ ဖိတ္ၾကားထားသူမ်ားအပါအ၀င္ လူေပါင္း ၁၀၀၀ ေက်ာ္ခန္႔ တက္ေရာက္ၿပီး အခမ္းအနား က်င္းပရာ အန္အယ္လ္ဒီ ႐ုံးခ်ဳပ္ အနီးတြင္ စစ္အစိုးရက ႀကံ့ဖြံ႕၊ ရဲ မ်ားအပါအ၀င္ လုံၿခံဳေရး အင္အား ၁၀၀၀ ေက်ာ္ခန္႔ ခ်ထားသည္ဟု ဦးအုံးႀကိဳင္ က ေျပာဆိုသည္။
အခမ္းအနားတြင္ သခင္စိုးျမင့္က သဘာကတိအျဖစ္ေဆာင္႐ြက္ေၾကာင္း၊ ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္(စီအီးစီ) အဖြဲ႕၀င္မ်ားျဖစ္ေသာ ဥကၠဌ ဦးေအာင္ေ႐ႊ၊ ဦးလြင္ႏွင့္ ဦးလြန္းတင္ တုိ႔ သုံးဦး က်န္းမာေရးမေကာင္း၍ အခမ္း အနား တက္ေရာက္ႏုိင္ျခင္းမရိွဟုလည္း ၎က ဆုိသည္။
မႏၲေလး အန္အယ္လ္ဒီ ကလည္း ျပည္ေထာင္စုေန႔ အခမ္းအနားကို ဆက္သြယ္ေရး တာ၀န္ခံ ဦးေမာင္ေမာင္ သန္း ၏ ေနအိမ္တြင္ က်င္းပေၾကာင္း သိရသည္။
ယင္း ျပည္ေထာင္စုေန႔အခမ္းအနားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ယမန္ႏွစ္တြင္ နအဖ အာဏာပိုင္ ရဲခ်ဳပ္က ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားျပဳ ေကာ္မတီ(စီအာပီပီ) ဥကၠဌ ဦးေအာင္ေ႐ႊ ႏွင့္ အတြင္းေရးမႉး ဦးေအးသာေအာင္တို႔ကုိ ေခၚယူသတိ ေပးထားသည့္အတြက္ ယခုႏွစ္တြင္ စီအာပီပီ အေနႏွင့္ အခမ္းအနား မက်င္းပႏုိင္ေၾကာင္း၊ ေၾကညာခ်က္လည္း မထုတ္ျပန္ေၾကာင္း စီအာပီပီ အဖြဲ႕၀င္ ဦးေထာင္ခိုထန္း က ေျပာသည္။
“စီအာပီပီအေနနဲ႔ ေၾကညာခ်က္ေတြ ထုတ္မယ္၊ အစည္းအေ၀းေတြ လုပ္မယ္ဆိုရင္ တရားဥပေဒအရ အေရးယူ မယ္ဆုိေတာ့ ျပည္ေထာင္စုေန႔ ေၾကညာခ်က္ကို လည္း စီအာပီပီ အေနနဲ႔ မထုတ္ေတာ့တာ”ဟု ၎က ဆက္ ေျပာသည္။
တျခားေသာ တိုင္းရင္းသားမ်ား စုစည္း၍ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တေနရာတြင္ ျပည္ေထာင္စုေန႔ ညစာ စားပြဲ ျပဳလုပ္ရန္ရွိ ေၾကာင္းလည္း သိရသည္။
နအဖ စစ္ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေ႐ႊ ေပးပို႔ေသာ ယေန႔က်ေရာက္သည့္ ၆၂ ႏွစ္ေျမာက္ျပည္ေထာင္စု ေန႔ သ၀ဏ္လႊာတြင္ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္ တည္ေဆာက္ေရးအတြက္ တိုင္းရင္းသားအားလုံး အားသြန္ႀကိဳး ပမ္း ရန္၊ မူ၀ါဒ လမ္းစဥ္(၇) ရပ္ ေအာင္ျမင္စြာအေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ တိုက္တြန္းထားေၾကာင္း အစိုးရ သတင္း စာမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။´
(ဧရာ၀တီသတင္း မွေဖၚျပခ်က္)
ဖင္လန္ႏိုင္ငံMeilahti ေဆးရံုတြင္စက္ရုပ္ျဖင့္လူနာရဲ့ prostate gland အားခြဲစိတ္ကုသေနပံု
Meilahti ေဆးရုံတြင္၁၀.၂.၀၉ ရက္ေန ့တြင္ အသက္၆၇ႏွစ္ရွိ ေယာက်ာ္းတဦး၏ prostate gland အားေအာင္ျမင္စြာခြဲစိတ္ဖယ္ရွားႏိုင္ခ့ဲေျကာင္းသိရွိရသည္၊၄င္းခြဲစိတ္ကုသမွဳ ့တြင္ေသြးထြက္မွု ့နဲျပီး၊လူနာသည္လည္းလ်င္ျမန္စြာနလံထူလာႏိုင္ေျကာင္းလည္းသိရွိရသည္၊ Meilahti ေဆးရံုသည္ ဖင္လန္ႏိုင္ငံရွိ Helsiki ျမိဳ ့ႏွင္ ့Uusimaa ျမိဳနယ္ ရွိ HUS ေဆးရုံမ်ားတြင္အျကီးဆံုးျဖစ္သည္။ပထမအျကိမ္ ခြဲစိတ္ကုသမွဳ့အားဖင္လန္ႏိုင္ငံရွိ Tampere ျမိဳ ့ရွိေဆးရံုတြင္ျပီးခဲ့သည့္ဒီဇင္ဘာၤလကျပဳလုပ္ခဲ ့ျပီးယခုအျကိမ္မွာဒုတိယျဖစ္သည္၊ယခုခြဲစိတ္ကုသမွဳ ့သည္ ၂ နာရီခြဲျကာျမင့္ခဲ ့သည္
စက္ရုပ္ျဖင့္ခြဲစိတ္ကုသမွဳ ့မ်ားကို အက်ိတ္ကင္ဆာေရာဂါမ်ားအတြက္အသံုးျပုသြားမည္ျဖစ္ေျကာင္းလည္းသတင္းတြင္ေဖၚျပထားသည္။
ဇင္ဘာေဘြ အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ Morgan Tsvangirai ၀န္ျကီးခ်ဳပ္ရာထူးလက္ခံယူ
Mr Tsvangirai အေနျဖင့္
ျပီးခ့ဲသည့္ႏွစ္ကပထမအျကိမ္သမၼတေရြးေကာက္ပြဲတြင္အႏိုင္ရခဲ့ေသာ္လည္းျမိဳ့တြင္းအျကမ္းဖက္ဆန့္က်င္မွဳ ့မ်ားေျကာင္ ့သူသည္ေနာက္ဆုတ္ေပးခ့ဲရသည္၊သို့ေသာ္လည္းေနာက္ပိုင္းတြင္သမၼတ Mugabe ႏွင့္အားဏာခြဲေ၀မွူသေဘာတူညီခ်က္ရရွိခဲ့သည္၊သူသည္ဒီေန ့တြင္ ၀န္ျကီးခ်ဳပ္ရာထူးကို အခမ္းအနားျဖင့္လက္ခံယူမွာျဖစ္ပါသည္၊ညြန့္ေပါင္းအစိုးရအေနျဖင့္ျပသာနာေပါင္းစံုျဖင့္ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္း၇န္ရွိေနပါသည္၊ေငြေျကးေဖါင္းပြမွဳ ့၊ အစာျပတ္လပ္မွူ ့၊မျကာေသးမိကျဖစ္ပြားခ့ဲေသာ၀မ္းေရာဂါကူးစက္မွု့ေျကာင့္လူေပါင္း၃၄၀၀ေသဆံုးခဲ့ရျပီးလူေပါင္း၆၀၀၀၀ေက်ာ္ကူးစက္ခံေနရပါသည္၊ထိုအျပင္ကမၻာ့စီးပြားေရးဂရက္ေျကာင့္စီးပြားေရးအခက္အခဲမ်ားကိုလည္းရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းရအံုးမည္ျဖစ္ပါသည္။
ေဒၚစုႏွင့္ ဂန္ဘာရီ အက်ဥ္းသားလြတ္ေျမာက္ေရး ေဆြးေႏြး
Monday, 02 February 2009 20:17 ဧရာဝတီ
ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ က်ခံေနရဆဲ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ အပါအ၀င္ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (အန္အယ္လ္ဒီ) ေခါင္းေဆာင္ ၆ ဦးတို႔က ကမၻာ့ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္၏ ျမန္မာႏုိင္ငံဆိုင္ရာ အထူးအႀကံေပးအရာရွိ မစၥတာ အီဗရာဟင္ ဂန္ဘာရီ ႏွင့္ ယေန႔နံနက္ပိုင္းက အစိုးရ ဧည့္ေဂဟာ၌ ေတြ႕ဆုံရာ တြင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလုံး လႊတ္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုေဆြးေႏြးခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
မစၥတာ ဂန္ဘာရီႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား လြတ္ေျမာက္ေရး ေဆြးေႏြးသည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည့္ (ဓာတ္ပံု - ေအအက္ဖ္ပီ)နံနက္ ၁၀ နာရီခန္႔က အန္အယ္လ္ဒီ ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္ ေကာ္မတီ၀င္(စီအီးစီ)မ်ားႏွင့္ မစၥတာ ဂန္ဘာရီတို႔ အခ်ိန္ ၁ နာရီ ခြဲခန္႔ အၾကာေတြ႕ဆုံရာတြင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလုံး လႊတ္ေပးေရးႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ဦးစား ေပး ေဆြးေႏြးခဲ့သည္ဟု အန္အယ္လ္ဒီ ေျပာခြင့္ရ ပုဂၢိဳလ္ ဦးဉာဏ္၀င္း က ေျပာသည္။“မစၥတာဂန္ဘာရီက မစၥတာ ဘန္ကီမြန္း ျမန္မာျပည္ကို လာခ်င္တယ္၊ သိသာထင္ရွားတဲ့ အက်ဳိးရလဒ္ အေနနဲ႔ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ေတာင္းဆိုထားတဲ့ အခ်က္ ၄ ခ်က္ထဲက ဘယ္အခ်က္နဲ႔ ဆိုရင္ သိသာျမင္သာတဲ့အခ်က္လို႔ ဆိုႏိုင္ မလဲ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကို ေမးပါတယ္၊ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္အေနနဲ႔ကေတာ့ နံပါတ္ ၁ အခ်က္ျဖစ္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား အားလုံး လႊတ္ေပးေရး ၊ အဲဒီလို လႊတ္ေပးလို႔ရွိရင္ သိသာထင္ရွားတဲ့ တိုးတက္မႈလို႔ ယူဆလို႔ရတဲ့ အေၾကာင္း၊ သိသာ ျမင္သာတဲ့ ရလဒ္ဆုိတာက အနည္းဆုံး ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား လႊတ္ေပးျခင္းဟာ ပထမ အေျခခံျဖစ္ တယ္ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း ျပန္လည္ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္”ဟု ဦးဉာဏ္၀င္း က ဧရာ၀တီသို႔ ေျပာသည္။ကမၻာ့ကုလသမဂၢ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ မစၥတာ ဘန္ကီမြန္းက သိသာ ထင္ရွားသည့္ ေျပာင္းလဲ တိုးတက္မႈမရွိပါက ၎အေနႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ လာေရာက္မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုထားသည္။အန္အယ္လ္ဒီ၏ ေတာင္းဆိုခ်က္ ၄ ခ်က္မွာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလုံးလႊတ္ေပးရန္၊ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ေမလက အတည္ျပဳလိုက္သည့္ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒကိုျပန္လည္သုံးသပ္ရန္၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ေခၚယူေပးရန္ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးေရး တို႔ျဖစ္သည္။ယခုေတြ႕ဆုံမႈတြင္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး အန္အယ္လ္ဒီက ေဆြးေႏြးမည္မဟုတ္ဟု မစၥတာ ဂန္ဘာရီကို ႀကိဳတင္ ေျပာဆိုထားေၾကာင္းလည္း သိရသည္။ ထို႔အျပင္ မစၥတာဂန္ဘာရီက ၎ေနာက္ဆုံး အႀကိမ္လာစဥ္ ေျပာဆိုခဲ့သည့္ အခ်က္မ်ားမွ Economic forum ႏွင့္ ပတ္သက္၍လည္း အန္အယ္လ္ဒီ ၏ သေဘာထားကို ေမးျမန္းရာတြင္ စီးပြားေရးဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္မ်ား မရွိ ဘဲႏွင့္ သေဘာထားေပး၍မရေၾကာင္း ေျပာဆုိခဲ့သည္ဟု ဦးဉာဏ္၀င္းက ဆိုသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ စေနေန႔က စတင္သည့္ မစၥတာ ဂန္ဘာရီ ၏ ၄ ရက္ၾကာ ခရီးစဥ္တြင္ ယခု အန္အယ္လ္ဒီႏွင့္ေတြ႕ဆုံ မႈသည္ အန္အယ္လ္ဒီ က အနိမ့္ဆုံး လက္ခံႏိုင္ေသာ အခ်က္မ်ားႏွင့္ အန္အယ္လ္ဒီ ၏ သေဘာထားမ်ား ကို ေမးျမန္းစုံးစမ္းသြားသည့္ အဆင့္မွ်သာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ယခင္ ခရီးစဥ္မ်ားႏွင့္ မတူသည့္ အေျပာင္းအလဲမ်ားရွိ ေၾကာင္းလည္း ၎က ဆက္ေျပာသည္။ “အခုခရီးစဥ္ကေတာ့ အရင္ခရီးစဥ္ထက္ အခင္းက်င္းကစၿပီးေတာ့ အေျပာင္းအလဲ ရွိတယ္၊ ဥပမာ အားျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအ၀င္ စီအီးစီ အဖြဲ႕နဲ႔ မစၥတာ ဂန္ဘာရီ ေတြ႕ဆုံတာမ်ိဳး၊ ဒါဟာ ပထမဆုံး အႀကိမ္ပါ။ အေသးစိတ္အေနနဲ႔ ဘယ္လိုျဖစ္လာမလဲဆုိတာကိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ႀကိဳတင္ၿပီးေတာ့ မေျပာႏိုင္ပါဘူး၊ အခင္း အက်င္း ကအစ အေျပာင္းအလဲရွိတယ္ ဆိုတာေလာက္ပဲ ေျပာႏိုင္ပါတယ္”ဟု ဦးဉာဏ္၀င္း ကေျပာျပသည္။ ယေန႔တြင္ အန္အယ္လ္ဒီ စီအီးစီ မ်ား ျဖစ္ေသာ ဦးေအာင္ေ႐ႊ၊ ဦးညြန္႔ေ၀၊ ဦးသန္းထြန္း၊ ဦးစိုးျမင့္၊ ဦးလွေဖႏွင့္ ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္တို႔သည္ မစၥတာ ဂန္ဘာရီႏွင့္ အစိုးရ ဧည့္ေဂဟာ၌ တခ်ိန္တည္း အတူတကြ ေတြ႕ဆုံခဲ့ ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ယမန္ေန႔က မစၥတာ ဂန္ဘာရီသည္ စစ္အစိုးရ ေျပာေရးဆုိခြင့္ အာဏာပိုင္အဖြဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ ျပန္ၾကားေရး ၀န္ႀကီး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ေက်ာ္ဆန္းအပါအ၀င္ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ဦးဉာဏ္၀င္း၊ ယဥ္ေက်းမႈ ၀န္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ခင္ေအာင္ျမင့္၊ ဆက္ဆံေရး၀န္ႀကီး ဦးေအာင္ၾကည္၊ က်န္းမာေရး ၀န္ႀကီး ေဒါက္တာ ေက်ာ္ျမင့္၊ ျပည္လုံးကြ်တ္ ဆႏၵခံယူပြဲ ေကာ္မရွင္အဖြဲ႕၊ ႀကံ့ဖြံ႕အဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆုံခဲ့ၿပီး မနက္ျဖန္တြင္ ေနျပည္ေတာ္သို႔ သြားေရာက္မည္ျဖစ္ ေၾကာင္း သိရသည္။ မစၥတာ ဂန္ဘာရီ၏ ယခု ခရီးစဥ္သည္ ၇ ႀကိမ္ေျမာက္ ျဖစ္ၿပီး ၂၀၀၈ ခု ဒီဇင္ဘာ လဆန္းတြင္ လာေရာက္ရန္ ျမန္မာ စစ္အစိုးရက ဖိတ္ၾကားထားသည့္ ခရီးစဥ္ျဖစ္သည္။ မစၥတာ ဂန္ဘာရီသည္ ယမန္ ႏွစ္ၾသဂုတ္လအတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္ လာေရာက္ခဲ့ကာ ယင္းခရီးစဥ္အတြင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစု ၾကည္က ၎အား ေတြ႕ဆုံရန္ ျငင္းဆိုခဲ့ၿပီး စစ္အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေ႐ႊႏွင့္လည္း ေတြ႕ခြင္မရခဲ့ေပ။ အဆိုပါ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လအတြင္းက မစၥတာဂန္ဘာရီ ၏ ခရီးစဥ္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရးအတြက္ တိုးတက္မႈ တစုံတရာ မရွိေၾကာင္း အန္အယ္လ္ဒီ က ေၾကညာခ်က္ထုတ္ျပန္၍ ေ၀ဖန္ေျပာဆိုထားသည္။ ညီညြတ္ေသာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား မဟာမိတ္အဖြဲ႕(UNA)က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ား အပါအ၀င္ အတိုက္အခံႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ စစ္အစိုးရတို႔အၾကား ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးေရး အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ မစၥတာဂန္ဘာရီသို႔ အႀကံျပဳစာတေစာင္ေပးပို႔ထားသည္။ ကုလသမဂၢ၏ ထုတ္ျပန္ခ်က္တခုတြင္ မစၥတာ ဂန္ဘာရီက ယခုခရီးစဥ္အတြင္း သက္ဆိုင္သူမ်ားႏွင့္ အဓိပၸာယ္ ျပည့္၀သည့္ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ႏုိင္ရန္ ေမွ်ာ္လင့္ထားေၾကာင္းပါရွိေသာ္လည္း ျမန္မာ့အေရးေလ့လာ သူတခ်ိဳ႕ကမူ စစ္အစိုးရ ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံႏိုင္မည္ဟု မယူဆေၾကာင္း ေျပာဆိုသည္။
Monday, 02 February 2009 20:17 ဧရာဝတီ
ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ က်ခံေနရဆဲ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ အပါအ၀င္ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (အန္အယ္လ္ဒီ) ေခါင္းေဆာင္ ၆ ဦးတို႔က ကမၻာ့ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္၏ ျမန္မာႏုိင္ငံဆိုင္ရာ အထူးအႀကံေပးအရာရွိ မစၥတာ အီဗရာဟင္ ဂန္ဘာရီ ႏွင့္ ယေန႔နံနက္ပိုင္းက အစိုးရ ဧည့္ေဂဟာ၌ ေတြ႕ဆုံရာ တြင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလုံး လႊတ္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုေဆြးေႏြးခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
မစၥတာ ဂန္ဘာရီႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား လြတ္ေျမာက္ေရး ေဆြးေႏြးသည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည့္ (ဓာတ္ပံု - ေအအက္ဖ္ပီ)နံနက္ ၁၀ နာရီခန္႔က အန္အယ္လ္ဒီ ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္ ေကာ္မတီ၀င္(စီအီးစီ)မ်ားႏွင့္ မစၥတာ ဂန္ဘာရီတို႔ အခ်ိန္ ၁ နာရီ ခြဲခန္႔ အၾကာေတြ႕ဆုံရာတြင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလုံး လႊတ္ေပးေရးႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ဦးစား ေပး ေဆြးေႏြးခဲ့သည္ဟု အန္အယ္လ္ဒီ ေျပာခြင့္ရ ပုဂၢိဳလ္ ဦးဉာဏ္၀င္း က ေျပာသည္။“မစၥတာဂန္ဘာရီက မစၥတာ ဘန္ကီမြန္း ျမန္မာျပည္ကို လာခ်င္တယ္၊ သိသာထင္ရွားတဲ့ အက်ဳိးရလဒ္ အေနနဲ႔ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ေတာင္းဆိုထားတဲ့ အခ်က္ ၄ ခ်က္ထဲက ဘယ္အခ်က္နဲ႔ ဆိုရင္ သိသာျမင္သာတဲ့အခ်က္လို႔ ဆိုႏိုင္ မလဲ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကို ေမးပါတယ္၊ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္အေနနဲ႔ကေတာ့ နံပါတ္ ၁ အခ်က္ျဖစ္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား အားလုံး လႊတ္ေပးေရး ၊ အဲဒီလို လႊတ္ေပးလို႔ရွိရင္ သိသာထင္ရွားတဲ့ တိုးတက္မႈလို႔ ယူဆလို႔ရတဲ့ အေၾကာင္း၊ သိသာ ျမင္သာတဲ့ ရလဒ္ဆုိတာက အနည္းဆုံး ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား လႊတ္ေပးျခင္းဟာ ပထမ အေျခခံျဖစ္ တယ္ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း ျပန္လည္ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္”ဟု ဦးဉာဏ္၀င္း က ဧရာ၀တီသို႔ ေျပာသည္။ကမၻာ့ကုလသမဂၢ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ မစၥတာ ဘန္ကီမြန္းက သိသာ ထင္ရွားသည့္ ေျပာင္းလဲ တိုးတက္မႈမရွိပါက ၎အေနႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ လာေရာက္မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုထားသည္။အန္အယ္လ္ဒီ၏ ေတာင္းဆိုခ်က္ ၄ ခ်က္မွာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလုံးလႊတ္ေပးရန္၊ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ေမလက အတည္ျပဳလိုက္သည့္ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒကိုျပန္လည္သုံးသပ္ရန္၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ေခၚယူေပးရန္ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးေရး တို႔ျဖစ္သည္။ယခုေတြ႕ဆုံမႈတြင္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး အန္အယ္လ္ဒီက ေဆြးေႏြးမည္မဟုတ္ဟု မစၥတာ ဂန္ဘာရီကို ႀကိဳတင္ ေျပာဆိုထားေၾကာင္းလည္း သိရသည္။ ထို႔အျပင္ မစၥတာဂန္ဘာရီက ၎ေနာက္ဆုံး အႀကိမ္လာစဥ္ ေျပာဆိုခဲ့သည့္ အခ်က္မ်ားမွ Economic forum ႏွင့္ ပတ္သက္၍လည္း အန္အယ္လ္ဒီ ၏ သေဘာထားကို ေမးျမန္းရာတြင္ စီးပြားေရးဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္မ်ား မရွိ ဘဲႏွင့္ သေဘာထားေပး၍မရေၾကာင္း ေျပာဆုိခဲ့သည္ဟု ဦးဉာဏ္၀င္းက ဆိုသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ စေနေန႔က စတင္သည့္ မစၥတာ ဂန္ဘာရီ ၏ ၄ ရက္ၾကာ ခရီးစဥ္တြင္ ယခု အန္အယ္လ္ဒီႏွင့္ေတြ႕ဆုံ မႈသည္ အန္အယ္လ္ဒီ က အနိမ့္ဆုံး လက္ခံႏိုင္ေသာ အခ်က္မ်ားႏွင့္ အန္အယ္လ္ဒီ ၏ သေဘာထားမ်ား ကို ေမးျမန္းစုံးစမ္းသြားသည့္ အဆင့္မွ်သာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ယခင္ ခရီးစဥ္မ်ားႏွင့္ မတူသည့္ အေျပာင္းအလဲမ်ားရွိ ေၾကာင္းလည္း ၎က ဆက္ေျပာသည္။ “အခုခရီးစဥ္ကေတာ့ အရင္ခရီးစဥ္ထက္ အခင္းက်င္းကစၿပီးေတာ့ အေျပာင္းအလဲ ရွိတယ္၊ ဥပမာ အားျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအ၀င္ စီအီးစီ အဖြဲ႕နဲ႔ မစၥတာ ဂန္ဘာရီ ေတြ႕ဆုံတာမ်ိဳး၊ ဒါဟာ ပထမဆုံး အႀကိမ္ပါ။ အေသးစိတ္အေနနဲ႔ ဘယ္လိုျဖစ္လာမလဲဆုိတာကိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ႀကိဳတင္ၿပီးေတာ့ မေျပာႏိုင္ပါဘူး၊ အခင္း အက်င္း ကအစ အေျပာင္းအလဲရွိတယ္ ဆိုတာေလာက္ပဲ ေျပာႏိုင္ပါတယ္”ဟု ဦးဉာဏ္၀င္း ကေျပာျပသည္။ ယေန႔တြင္ အန္အယ္လ္ဒီ စီအီးစီ မ်ား ျဖစ္ေသာ ဦးေအာင္ေ႐ႊ၊ ဦးညြန္႔ေ၀၊ ဦးသန္းထြန္း၊ ဦးစိုးျမင့္၊ ဦးလွေဖႏွင့္ ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္တို႔သည္ မစၥတာ ဂန္ဘာရီႏွင့္ အစိုးရ ဧည့္ေဂဟာ၌ တခ်ိန္တည္း အတူတကြ ေတြ႕ဆုံခဲ့ ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ယမန္ေန႔က မစၥတာ ဂန္ဘာရီသည္ စစ္အစိုးရ ေျပာေရးဆုိခြင့္ အာဏာပိုင္အဖြဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ ျပန္ၾကားေရး ၀န္ႀကီး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ေက်ာ္ဆန္းအပါအ၀င္ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ဦးဉာဏ္၀င္း၊ ယဥ္ေက်းမႈ ၀န္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ခင္ေအာင္ျမင့္၊ ဆက္ဆံေရး၀န္ႀကီး ဦးေအာင္ၾကည္၊ က်န္းမာေရး ၀န္ႀကီး ေဒါက္တာ ေက်ာ္ျမင့္၊ ျပည္လုံးကြ်တ္ ဆႏၵခံယူပြဲ ေကာ္မရွင္အဖြဲ႕၊ ႀကံ့ဖြံ႕အဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆုံခဲ့ၿပီး မနက္ျဖန္တြင္ ေနျပည္ေတာ္သို႔ သြားေရာက္မည္ျဖစ္ ေၾကာင္း သိရသည္။ မစၥတာ ဂန္ဘာရီ၏ ယခု ခရီးစဥ္သည္ ၇ ႀကိမ္ေျမာက္ ျဖစ္ၿပီး ၂၀၀၈ ခု ဒီဇင္ဘာ လဆန္းတြင္ လာေရာက္ရန္ ျမန္မာ စစ္အစိုးရက ဖိတ္ၾကားထားသည့္ ခရီးစဥ္ျဖစ္သည္။ မစၥတာ ဂန္ဘာရီသည္ ယမန္ ႏွစ္ၾသဂုတ္လအတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္ လာေရာက္ခဲ့ကာ ယင္းခရီးစဥ္အတြင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစု ၾကည္က ၎အား ေတြ႕ဆုံရန္ ျငင္းဆိုခဲ့ၿပီး စစ္အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေ႐ႊႏွင့္လည္း ေတြ႕ခြင္မရခဲ့ေပ။ အဆိုပါ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လအတြင္းက မစၥတာဂန္ဘာရီ ၏ ခရီးစဥ္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရးအတြက္ တိုးတက္မႈ တစုံတရာ မရွိေၾကာင္း အန္အယ္လ္ဒီ က ေၾကညာခ်က္ထုတ္ျပန္၍ ေ၀ဖန္ေျပာဆိုထားသည္။ ညီညြတ္ေသာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား မဟာမိတ္အဖြဲ႕(UNA)က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ား အပါအ၀င္ အတိုက္အခံႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ စစ္အစိုးရတို႔အၾကား ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးေရး အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ မစၥတာဂန္ဘာရီသို႔ အႀကံျပဳစာတေစာင္ေပးပို႔ထားသည္။ ကုလသမဂၢ၏ ထုတ္ျပန္ခ်က္တခုတြင္ မစၥတာ ဂန္ဘာရီက ယခုခရီးစဥ္အတြင္း သက္ဆိုင္သူမ်ားႏွင့္ အဓိပၸာယ္ ျပည့္၀သည့္ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ႏုိင္ရန္ ေမွ်ာ္လင့္ထားေၾကာင္းပါရွိေသာ္လည္း ျမန္မာ့အေရးေလ့လာ သူတခ်ိဳ႕ကမူ စစ္အစိုးရ ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံႏိုင္မည္ဟု မယူဆေၾကာင္း ေျပာဆိုသည္။
စုလြတ္ေျမာက္ေရး
လူထုအားနဲ႔ေထာက္ခံဖုိ႔ အန္အယ္လ္ဒီ တုိက္တြန္း
လက္ဖက္ရည္၀ိုင္းမွ လူစုလူေ၀းနည္း ပံုစံမ်ိဳးစံုနဲ႔ ေထာက္ခံၾက (ဦး၀င္းတင္)
NEJ / ၃၀ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၀၉
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလုံး လႊတ္ေပးေရး အန္အယ္လ္ဒီ၏ ေတာင္းဆုိခ်က္ကုိ လူထုတရပ္လုံးက အင္တုိက္အားတုိက္ ေထာက္ခံၾကရန္ အန္အယ္လ္ဒီက ပန္ၾကားထားသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလုံး လႊတ္ေပးေရးကိစၥကုိ လူထုအားႏွင့္ ေထာက္ခံၾကရန္ အန္အယ္လ္ဒီက တုိက္တြန္းသည္မွာ ပထမဆုံးအႀကိမ္ျဖစ္သည္။
အထူးသျဖင္ ကုလအထူးကုိယ္စားလွယ္ ဂမ္ဘာရီ မလာခင္ ရက္ပုိင္းအလုိတြင္ လူထုႀကီးအား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလုံး လႊတ္ေပးေရး ေထာက္ခံရန္ တုိက္တြန္းသည့္အတြက္ စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္ျဖစ္သည္ဟု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံအခ်ဳိ႕က ေျပာသည္။
လူထုက ေထာက္ခံရာတြင္ လက္ဖက္ရည္၀ုိင္းမွာ ေထာက္ခံစကားေျပာသည့္ အနိမ့္ဆုံးအဆင့္မွသည္ လူစုလူေ၀းျဖင့္ ေထာက္ခံသည့္နည္း စသျဖင့္ နည္းမ်ိဳးစုံ အဆင္ေျပသကဲ့သုိ႔ ေထာက္ခံႏုိင္ေသာ္လည္း မည္သို႔ေထာက္ခံရမည္ဟု တိတိက်က် လမ္းၫႊန္ရန္ အန္အယ္လ္ဒီအတြက္ အေျခအေနမေပးေသးဟု အန္အယ္လ္ဒီ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ ဦး၀င္းတင္က ေခတ္ၿပိဳင္သို႔ေျပာသည္။
လူထုဘက္က မည္သို႔ ေထာက္ခံသင့္ေၾကာင္း ဗကပ ေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္ ရဲေဘာ္ဖုိးသံေခ်ာင္းအား ေခတ္ၿပိဳင္ကေမးရာ “ဒါဟာလူထုႀကီးရဲ႕ဆႏၵနဲ႔လည္းအညီျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူထုအေနနဲ႔ အခါအခြင့္သင့္ေတာ္တိုင္း ဒါကို ေထာက္ခံေၾကာင္း ေဖာ္ျပသင့္တယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ တခုကို အတည္ျပဳေတာ့မယ္ဆိုရင္ အစိုးရေတြဟာ ဖမ္းဆီးထားတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို လႊတ္တဲ့ဓေလ့၊ အစဥ္အလာရွိပါတယ္။ နအဖက သူတို႔ တကယ္တမ္း သေဘာထားႀကီးေၾကာင္း၊ ဒီမိုကေရစီကို လိုလားေၾကာင္း ေဖာ္ျပခ်င္ရင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို လႊတ္ေပးရပါမယ္။ အခု အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ေတာင္းဆိုတာဟာ က်ိဳးေၾကာင္းဆီေလ်ာ္႐ံုမက အခ်ိန္အခါနဲ႔လည္း ကိုက္ညီပါတယ္။ နအဖဟာ ဒီေတာင္းဆိုခ်က္ကို မသိက်ိဳးႏြံမျပဳဘဲဲ လ်င္ျမန္တိက်စြာ အေျဖေပးသင့္ပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလုံး လႊတ္ေပးေရး အန္အယ္လ္ဒီ၏ ေတာင္းဆုိခ်က္ကုိ လူထုသာမက ျပည္ပအတုိက္အခံအဖြဲ႕အစည္း အသီးသီးကလည္း တၿပိဳင္တည္း ၀ုိင္း၀န္းေထာက္ခံၾကမည္ ဆုိလွ်င္ ၀မ္းသာပါေၾကာင္း ဦး၀င္းတင္က ေျပာသည္။
၂၀၀၄ ခုႏွစ္ကလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလုံး လႊတ္ေပးေရး လူထုေထာက္ခံလက္မွတ္စုေဆာင္းေရး အန္အယ္လ္ဒီက ႏႈိးေဆာ္ခဲ့ေသာ္လည္း ျမန္မာစစ္အစိုးရ အာဏာပုိင္မ်ားက အမ်ိဳးမ်ိဳးေႏွာင့္ယွက္ခဲ့သည္။
လူထုအားနဲ႔ေထာက္ခံဖုိ႔ အန္အယ္လ္ဒီ တုိက္တြန္း
လက္ဖက္ရည္၀ိုင္းမွ လူစုလူေ၀းနည္း ပံုစံမ်ိဳးစံုနဲ႔ ေထာက္ခံၾက (ဦး၀င္းတင္)
NEJ / ၃၀ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၀၉
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလုံး လႊတ္ေပးေရး အန္အယ္လ္ဒီ၏ ေတာင္းဆုိခ်က္ကုိ လူထုတရပ္လုံးက အင္တုိက္အားတုိက္ ေထာက္ခံၾကရန္ အန္အယ္လ္ဒီက ပန္ၾကားထားသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလုံး လႊတ္ေပးေရးကိစၥကုိ လူထုအားႏွင့္ ေထာက္ခံၾကရန္ အန္အယ္လ္ဒီက တုိက္တြန္းသည္မွာ ပထမဆုံးအႀကိမ္ျဖစ္သည္။
အထူးသျဖင္ ကုလအထူးကုိယ္စားလွယ္ ဂမ္ဘာရီ မလာခင္ ရက္ပုိင္းအလုိတြင္ လူထုႀကီးအား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလုံး လႊတ္ေပးေရး ေထာက္ခံရန္ တုိက္တြန္းသည့္အတြက္ စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္ျဖစ္သည္ဟု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံအခ်ဳိ႕က ေျပာသည္။
လူထုက ေထာက္ခံရာတြင္ လက္ဖက္ရည္၀ုိင္းမွာ ေထာက္ခံစကားေျပာသည့္ အနိမ့္ဆုံးအဆင့္မွသည္ လူစုလူေ၀းျဖင့္ ေထာက္ခံသည့္နည္း စသျဖင့္ နည္းမ်ိဳးစုံ အဆင္ေျပသကဲ့သုိ႔ ေထာက္ခံႏုိင္ေသာ္လည္း မည္သို႔ေထာက္ခံရမည္ဟု တိတိက်က် လမ္းၫႊန္ရန္ အန္အယ္လ္ဒီအတြက္ အေျခအေနမေပးေသးဟု အန္အယ္လ္ဒီ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ ဦး၀င္းတင္က ေခတ္ၿပိဳင္သို႔ေျပာသည္။
လူထုဘက္က မည္သို႔ ေထာက္ခံသင့္ေၾကာင္း ဗကပ ေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္ ရဲေဘာ္ဖုိးသံေခ်ာင္းအား ေခတ္ၿပိဳင္ကေမးရာ “ဒါဟာလူထုႀကီးရဲ႕ဆႏၵနဲ႔လည္းအညီျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူထုအေနနဲ႔ အခါအခြင့္သင့္ေတာ္တိုင္း ဒါကို ေထာက္ခံေၾကာင္း ေဖာ္ျပသင့္တယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ တခုကို အတည္ျပဳေတာ့မယ္ဆိုရင္ အစိုးရေတြဟာ ဖမ္းဆီးထားတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို လႊတ္တဲ့ဓေလ့၊ အစဥ္အလာရွိပါတယ္။ နအဖက သူတို႔ တကယ္တမ္း သေဘာထားႀကီးေၾကာင္း၊ ဒီမိုကေရစီကို လိုလားေၾကာင္း ေဖာ္ျပခ်င္ရင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို လႊတ္ေပးရပါမယ္။ အခု အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ေတာင္းဆိုတာဟာ က်ိဳးေၾကာင္းဆီေလ်ာ္႐ံုမက အခ်ိန္အခါနဲ႔လည္း ကိုက္ညီပါတယ္။ နအဖဟာ ဒီေတာင္းဆိုခ်က္ကို မသိက်ိဳးႏြံမျပဳဘဲဲ လ်င္ျမန္တိက်စြာ အေျဖေပးသင့္ပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလုံး လႊတ္ေပးေရး အန္အယ္လ္ဒီ၏ ေတာင္းဆုိခ်က္ကုိ လူထုသာမက ျပည္ပအတုိက္အခံအဖြဲ႕အစည္း အသီးသီးကလည္း တၿပိဳင္တည္း ၀ုိင္း၀န္းေထာက္ခံၾကမည္ ဆုိလွ်င္ ၀မ္းသာပါေၾကာင္း ဦး၀င္းတင္က ေျပာသည္။
၂၀၀၄ ခုႏွစ္ကလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလုံး လႊတ္ေပးေရး လူထုေထာက္ခံလက္မွတ္စုေဆာင္းေရး အန္အယ္လ္ဒီက ႏႈိးေဆာ္ခဲ့ေသာ္လည္း ျမန္မာစစ္အစိုးရ အာဏာပုိင္မ်ားက အမ်ိဳးမ်ိဳးေႏွာင့္ယွက္ခဲ့သည္။
ဂြာတာနာမုိ အက်ဥ္းစခန္း တႏွစ္အတြင္းပိတ္ဖို႔ အိုဘားမား အမိန္႔ေပး
အၾကမ္းဖက္သမားကို ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ခဲ့တဲ့ ဂြာတာနာမို ပင္လယ္ေအာ္က အေမရိကန္ေရတပ္ရဲ႕ အက်ဥ္းေထာင္ကို ပိတ္ပစ္ဖုိ႔ အေမရိကန္သမၼတ ဘရက္ခ္ အိုဘားမား (Barack Obama) က အမိန္႔ေပးလိုက္ပါတယ္။ ဒီလိုပိတ္ပစ္ဖုိ႔ အမိန္႔ေပးလိုက္တာက အရင္ သမၼတေဟာင္း ေဂ်ာ့ခ်္ ဒဘလ်ဴ ဘုရွ္ (George W.Bush) က်င့္သုံးခဲ့တဲ့ မူ၀ါဒေတြကို ေျပာင္းလဲလုိက္တဲ့ အဓိက အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အၾကမ္းဖက္သမားလုိ႔ သံသယရွိတဲ့သူေတြကို ႐ုံးတင္စစ္ေဆးေနတာေတြကို ျပန္လည္သုံးသပ္ဖို႔နဲ႔ ဖမ္းဆီးထားတဲ့သူေတြကို စစ္ေဆးတဲ့အခါ အဆင့္ျမင့္စစ္ေဆးနည္းလုိ႔ နာမည္ေပးထားတဲ့ နည္းနာေတြကို မသုံးဘုိ႔လည္း သမၼတ အိုဘားမားက ပိတ္ပင္လုိက္ပါတယ္။ ဗြီအိုေအသတင္းေထာက္ မုိက္ကယ္ ဘုိးမန္း (Michael Bowman) အိမ္ျဖဴေတာ္ကေပးပို႔တဲ့ သတင္းေပးပို႔ခ်က္ကို ဦးသိန္းထိုက္ဦးက တင္ျပေပးထားပါတယ္။
သမၼတအုိဘားမား ဂြာတာနာမုိ အက်ဥ္းစခန္းပိတ္ရန္အမိန္႔ကို လက္မွတ္ေရးထုိးေနစဥ္။အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုရဲ႕ အၾကမ္းဖက္သမားေတြအေပၚ ဖမ္းဆီးစစ္ေဆးမႈ နည္းလမ္းေတြကို သမၼတသစ္ အုိဘားမား ေဖာင္တိန္ကို သုံးခါေျမႇာက္ လက္မွတ္ေရးၿပီး ေျမလွန္ေျပာင္းလဲလိုက္ပါတယ္။ ဂြာတာနာမို အက်ဥ္းစခန္းကို ပိတ္ပစ္ဖုိ႔ သူက အမိန္႔ေပးလိုက္တာပါ။ ဒီလို ပိတ္ပစ္လုိက္ေပမယ့္လည္း အၾကမ္းဖက္သမားေတြကို ဆန္႔က်င္တုိက္ဖ်က္တဲ့ ထုိးစစ္ဆင္မႈေတြကေတာ့ ဆက္ၿပီး ေဆာင္ရြက္သြားမယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။
“က်ေနာ္တုိ႔အေနနဲ႔ ဒီလို အၾကမ္းဖက္တုိက္ခုိက္မႈကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ ဆက္ၿပီးတုိက္ဖုိ႔ ရည္ရြယ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ တာ၀န္ယူတဲ့ကာလေတြမွာ ဒီတုိက္ပြဲက ေအာင္ျမင္မွာပါ။”
တႏွစ္အတြင္းမွာ ဂြာတာနာမုိ အက်ဥ္းစခန္းကို ပိတ္ပစ္ဖို႔ သမၼတရဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္အရ ဘရက္ခ္ အိုဘားမားက အမိန္႔ကို လက္မွတ္ေရးထိုး ထုတ္ျပန္လိုက္တာပါ။ ဒါ႔အျပင္ ဂြာတာနာမုိ အက်ဥ္းစခန္း ပိတ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္ အၾကမ္းဖက္သမားအျဖစ္ သံသယရွိတဲ့သူ၊ လက္ရွိ ထိန္းသိမ္းထားခံေနရတဲ့ အက်ဥ္းသား ၂၄၅ ေယာက္ကို ဘယ္လုိ ဆက္ၿပီးကိုင္တြယ္သင့္တယ္ဆုိတာကို အႀကံျပဳ ၫႊန္ျပမယ့္ အထူးအဖြဲ႕ကိုလည္း ဖြဲ႕စည္းသြားမယ္လုိ႔ ေျပာပါတယ္။
သမၼတေဟာင္းဘုရွ္ လက္ထက္က တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ စစ္ခုံ႐ုံး ႐ုံးတင္စစ္ေဆးမႈေတြကို ျပန္ၿပီးသုံးသပ္ဖို႔ ဂြာတာနာမို အက်ဥ္းေထာင္အတြင္း ႐ုံးတင္စစ္ေဆးမႈေတြကိုလည္း ရက္ ၁၂၀ ရပ္ဆုိင္းဖုိ႔ အေမရိကန္ အစိုးရသစ္က ၫႊန္ၾကားထားပါတယ္။
အေမရိကန္ အစိုးရဌာန အားလုံးအေနနဲ႕ အၾကမ္းဖက္သမားလို႔ သံသယရွိတဲ့သူေတြကို စစ္ေဆးတဲ့အခါ ဘယ္လုိကိုင္တြယ္ရမယ္ဆုိတဲ့ အေမရိကန္ စစ္ေျမျပင္သုံးလမ္းၫႊန္ကို သမၼတ အိုဘားမားက ၫႊန္ၾကားခ်က္ ထုတ္ျပန္ပါတယ္။ အၾကမ္းဖက္သမားေတြကို ေရမြန္းေအာင္လုပ္ၿပီး စစ္ေဆးတဲ့နည္း၊ ေရနစ္ေအာင္လုပ္တဲ့နည္းလမ္း စတဲ့ အဆင့္ျမင့္စစ္ေဆးနည္းေခၚ နည္းနာေတြကို မသုံးဘုိ႔လည္း သူက တားျမစ္လိုက္ပါတယ္။ ဒီနည္းလမ္းေတြကို ဗဟိုေထာက္လွမ္းေရးေအဂ်င္စီက တခါတရံ ခၽြင္းခ်က္နဲ႔ က်င့္သုံးေနတယ္လို႔ ယုံၾကည္ရပါတယ္။
အခု ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းထားတဲ့သူေတြကို ဂ်နီဗာသေဘာတူညီခ်က္နဲ႔အတူ စစ္ေဆးမယ္လုိ႔ အေမရိကန္ အစိုးရအရာရွိေတြက ေျပာပါတယ္။ ဒီစည္းကမ္းခ်က္အသစ္ကို ခြ်င္းခ်က္မရွိ လက္ခံရမယ္ဆုိၿပီးေတာ့လည္း စီအုိင္ေအ ၫႊန္ၾကားေရးမႉးက သူ႔၀န္ထမ္းအားလုံးကို အမိန္႔ထုတ္ထားပါတယ္။
အခုအခ်ိန္အထိေတာ့ အက်ဥ္းစခန္းကို ပိတ္ၿပီးတဲ့အခါ ဖမ္းထားတဲ့ က်န္ေနေသးတဲ့သူေတြကို ဘာဆက္လုပ္မယ္ဆုိတာ သဲသဲကြဲကြဲ မသိရေသးပါဘူး။ အိမ္ျဖဴေတာ္အရာရွိေတြကေတာ့ ဘယ္အၾကမ္းဖက္သမားေတြကိုမွ ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းႏုိင္တဲ့ တတိယႏုိင္ငံေတြကို ပို႔မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာေနပါတယ္။
အိုဘားမားကေတာ့ အိမ္ျဖဴေတာ္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ လုံၿခဳံေရးနဲ႔ လက္ခံယုံၾကည္တဲ့ အေတြးအေခၚအၾကား မွားယြင္းတဲ့ ေရြးခ်ယ္မႈေတြကို အေမရိကန္အစိုးရက ဆက္လုပ္မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာဆုိသြားပါတယ္။
“က်ေနာ္ျမင္တာက အၾကမ္းဖက္တာမ်ဳိးကို မစဥ္းစားဘဲ ထိထိေရာက္ေရာက္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းႏုိင္တဲ့၊ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕အင္အားနဲ႔ က်င့္၀တ္ကို ျမင့္ျမင့္မားမား လက္ခံေျဖရွင္းႏုိင္တဲ့ အေတြးအေခၚကို အတိအက် ဆုိလိုတာပါ။ ကမၻာတ၀န္းက အၾကမ္းဖက္အဖြဲ႕အစည္းေတြကို က်ေနာ္တို႔ျမင္ေနတဲ့ပုံစံမ်ဳိး မဟုတ္တဲ့ နည္းလမ္းေတြကို သုံးမယ့္ အေတြးအေခၚပါ။”
အေမရိကန္ ဗဟို္ေထာက္လွမ္းေရး ေအဂ်င္စီကို ႀကီးၾကပ္ဖို႔ အေမရိကန္ေရတပ္ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ဒန္းနစၥ ဘလဲ (Dennis Blair) ကို ေရြးခ်ယ္ တာ၀န္ေပးလိုက္တယ္လို႔ အိုဘားမားက ေျပာပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဒန္းနစၥ ဘလဲက ဂြာတာနာမို အက်ဥ္းစခန္းဟာ အၾကမ္းဖက္သမားေတြ လူသစ္စုေဆာင္းဖို႔ ေအာ္ဟစ္သံေတြ ၾကားေနရတဲ့ ေနရာလုိ႔လည္း သူက ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆုိပါတယ္။
ဒါေပမယ့္လည္း ဒီလို အက်ဥ္းစခန္းပိတ္ပစ္မွာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ရီပတ္ဗလစ္ကန္ပါတီ၀င္ေတြကေတာ့ လက္မခံပါဘူး။ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြအတြင္း လြတ္ေျမာက္ခဲ့သူေတြ အယ္လ္ခိုက္ဒါး အၾကမ္းဖက္အဖြဲ႕နဲ႔ ျပန္ေပါင္းခဲ့တာေတြကို ျပန္ၿပီး ကိုးကားေထာက္ျပပါတယ္။
ဂြာတာနာမို အက်ဥ္းစခန္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လူ႔အခြင့္အေရးအဖြဲ႕ေတြက ေ၀ဖန္႐ႈတ္ခ်ေနခဲ့တာ ၾကာပါၿပီ။ ဒီပင္လယ္ေအာ္မွာ အေမရိကန္ေရတပ္က ရာစုႏွစ္တခုေက်ာ္ ေရတပ္အေျခစုိက္စခန္းကုိ ဖြင့္လွစ္ထားတာပါ။ က်ဴးဘားေတာ္လွန္ေရး မတုိင္ခင္ကတည္းက က်ဳးဘားႏုိင္ငံကေျမကို ငွားရမ္းၿပီး ဖြင့္လွစ္ထားတာပါ။ အခု သမၼတအိုဘားမားရဲ႕ အမိန္႔အရေတာ့ အက်ဥ္းစခန္းကိုသာ ပိတ္ပစ္မွာျဖစ္ၿပီး ေရတပ္အေျခစိုက္စခန္းကေတာ့ ရွိေနဦးမွာပါ။
အၾကမ္းဖက္သမားကို ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ခဲ့တဲ့ ဂြာတာနာမို ပင္လယ္ေအာ္က အေမရိကန္ေရတပ္ရဲ႕ အက်ဥ္းေထာင္ကို ပိတ္ပစ္ဖုိ႔ အေမရိကန္သမၼတ ဘရက္ခ္ အိုဘားမား (Barack Obama) က အမိန္႔ေပးလိုက္ပါတယ္။ ဒီလိုပိတ္ပစ္ဖုိ႔ အမိန္႔ေပးလိုက္တာက အရင္ သမၼတေဟာင္း ေဂ်ာ့ခ်္ ဒဘလ်ဴ ဘုရွ္ (George W.Bush) က်င့္သုံးခဲ့တဲ့ မူ၀ါဒေတြကို ေျပာင္းလဲလုိက္တဲ့ အဓိက အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အၾကမ္းဖက္သမားလုိ႔ သံသယရွိတဲ့သူေတြကို ႐ုံးတင္စစ္ေဆးေနတာေတြကို ျပန္လည္သုံးသပ္ဖို႔နဲ႔ ဖမ္းဆီးထားတဲ့သူေတြကို စစ္ေဆးတဲ့အခါ အဆင့္ျမင့္စစ္ေဆးနည္းလုိ႔ နာမည္ေပးထားတဲ့ နည္းနာေတြကို မသုံးဘုိ႔လည္း သမၼတ အိုဘားမားက ပိတ္ပင္လုိက္ပါတယ္။ ဗြီအိုေအသတင္းေထာက္ မုိက္ကယ္ ဘုိးမန္း (Michael Bowman) အိမ္ျဖဴေတာ္ကေပးပို႔တဲ့ သတင္းေပးပို႔ခ်က္ကို ဦးသိန္းထိုက္ဦးက တင္ျပေပးထားပါတယ္။
သမၼတအုိဘားမား ဂြာတာနာမုိ အက်ဥ္းစခန္းပိတ္ရန္အမိန္႔ကို လက္မွတ္ေရးထုိးေနစဥ္။အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုရဲ႕ အၾကမ္းဖက္သမားေတြအေပၚ ဖမ္းဆီးစစ္ေဆးမႈ နည္းလမ္းေတြကို သမၼတသစ္ အုိဘားမား ေဖာင္တိန္ကို သုံးခါေျမႇာက္ လက္မွတ္ေရးၿပီး ေျမလွန္ေျပာင္းလဲလိုက္ပါတယ္။ ဂြာတာနာမို အက်ဥ္းစခန္းကို ပိတ္ပစ္ဖုိ႔ သူက အမိန္႔ေပးလိုက္တာပါ။ ဒီလို ပိတ္ပစ္လုိက္ေပမယ့္လည္း အၾကမ္းဖက္သမားေတြကို ဆန္႔က်င္တုိက္ဖ်က္တဲ့ ထုိးစစ္ဆင္မႈေတြကေတာ့ ဆက္ၿပီး ေဆာင္ရြက္သြားမယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။
“က်ေနာ္တုိ႔အေနနဲ႔ ဒီလို အၾကမ္းဖက္တုိက္ခုိက္မႈကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ ဆက္ၿပီးတုိက္ဖုိ႔ ရည္ရြယ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ တာ၀န္ယူတဲ့ကာလေတြမွာ ဒီတုိက္ပြဲက ေအာင္ျမင္မွာပါ။”
တႏွစ္အတြင္းမွာ ဂြာတာနာမုိ အက်ဥ္းစခန္းကို ပိတ္ပစ္ဖို႔ သမၼတရဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္အရ ဘရက္ခ္ အိုဘားမားက အမိန္႔ကို လက္မွတ္ေရးထိုး ထုတ္ျပန္လိုက္တာပါ။ ဒါ႔အျပင္ ဂြာတာနာမုိ အက်ဥ္းစခန္း ပိတ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္ အၾကမ္းဖက္သမားအျဖစ္ သံသယရွိတဲ့သူ၊ လက္ရွိ ထိန္းသိမ္းထားခံေနရတဲ့ အက်ဥ္းသား ၂၄၅ ေယာက္ကို ဘယ္လုိ ဆက္ၿပီးကိုင္တြယ္သင့္တယ္ဆုိတာကို အႀကံျပဳ ၫႊန္ျပမယ့္ အထူးအဖြဲ႕ကိုလည္း ဖြဲ႕စည္းသြားမယ္လုိ႔ ေျပာပါတယ္။
သမၼတေဟာင္းဘုရွ္ လက္ထက္က တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ စစ္ခုံ႐ုံး ႐ုံးတင္စစ္ေဆးမႈေတြကို ျပန္ၿပီးသုံးသပ္ဖို႔ ဂြာတာနာမို အက်ဥ္းေထာင္အတြင္း ႐ုံးတင္စစ္ေဆးမႈေတြကိုလည္း ရက္ ၁၂၀ ရပ္ဆုိင္းဖုိ႔ အေမရိကန္ အစိုးရသစ္က ၫႊန္ၾကားထားပါတယ္။
အေမရိကန္ အစိုးရဌာန အားလုံးအေနနဲ႕ အၾကမ္းဖက္သမားလို႔ သံသယရွိတဲ့သူေတြကို စစ္ေဆးတဲ့အခါ ဘယ္လုိကိုင္တြယ္ရမယ္ဆုိတဲ့ အေမရိကန္ စစ္ေျမျပင္သုံးလမ္းၫႊန္ကို သမၼတ အိုဘားမားက ၫႊန္ၾကားခ်က္ ထုတ္ျပန္ပါတယ္။ အၾကမ္းဖက္သမားေတြကို ေရမြန္းေအာင္လုပ္ၿပီး စစ္ေဆးတဲ့နည္း၊ ေရနစ္ေအာင္လုပ္တဲ့နည္းလမ္း စတဲ့ အဆင့္ျမင့္စစ္ေဆးနည္းေခၚ နည္းနာေတြကို မသုံးဘုိ႔လည္း သူက တားျမစ္လိုက္ပါတယ္။ ဒီနည္းလမ္းေတြကို ဗဟိုေထာက္လွမ္းေရးေအဂ်င္စီက တခါတရံ ခၽြင္းခ်က္နဲ႔ က်င့္သုံးေနတယ္လို႔ ယုံၾကည္ရပါတယ္။
အခု ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းထားတဲ့သူေတြကို ဂ်နီဗာသေဘာတူညီခ်က္နဲ႔အတူ စစ္ေဆးမယ္လုိ႔ အေမရိကန္ အစိုးရအရာရွိေတြက ေျပာပါတယ္။ ဒီစည္းကမ္းခ်က္အသစ္ကို ခြ်င္းခ်က္မရွိ လက္ခံရမယ္ဆုိၿပီးေတာ့လည္း စီအုိင္ေအ ၫႊန္ၾကားေရးမႉးက သူ႔၀န္ထမ္းအားလုံးကို အမိန္႔ထုတ္ထားပါတယ္။
အခုအခ်ိန္အထိေတာ့ အက်ဥ္းစခန္းကို ပိတ္ၿပီးတဲ့အခါ ဖမ္းထားတဲ့ က်န္ေနေသးတဲ့သူေတြကို ဘာဆက္လုပ္မယ္ဆုိတာ သဲသဲကြဲကြဲ မသိရေသးပါဘူး။ အိမ္ျဖဴေတာ္အရာရွိေတြကေတာ့ ဘယ္အၾကမ္းဖက္သမားေတြကိုမွ ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းႏုိင္တဲ့ တတိယႏုိင္ငံေတြကို ပို႔မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာေနပါတယ္။
အိုဘားမားကေတာ့ အိမ္ျဖဴေတာ္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ လုံၿခဳံေရးနဲ႔ လက္ခံယုံၾကည္တဲ့ အေတြးအေခၚအၾကား မွားယြင္းတဲ့ ေရြးခ်ယ္မႈေတြကို အေမရိကန္အစိုးရက ဆက္လုပ္မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာဆုိသြားပါတယ္။
“က်ေနာ္ျမင္တာက အၾကမ္းဖက္တာမ်ဳိးကို မစဥ္းစားဘဲ ထိထိေရာက္ေရာက္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းႏုိင္တဲ့၊ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕အင္အားနဲ႔ က်င့္၀တ္ကို ျမင့္ျမင့္မားမား လက္ခံေျဖရွင္းႏုိင္တဲ့ အေတြးအေခၚကို အတိအက် ဆုိလိုတာပါ။ ကမၻာတ၀န္းက အၾကမ္းဖက္အဖြဲ႕အစည္းေတြကို က်ေနာ္တို႔ျမင္ေနတဲ့ပုံစံမ်ဳိး မဟုတ္တဲ့ နည္းလမ္းေတြကို သုံးမယ့္ အေတြးအေခၚပါ။”
အေမရိကန္ ဗဟို္ေထာက္လွမ္းေရး ေအဂ်င္စီကို ႀကီးၾကပ္ဖို႔ အေမရိကန္ေရတပ္ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ဒန္းနစၥ ဘလဲ (Dennis Blair) ကို ေရြးခ်ယ္ တာ၀န္ေပးလိုက္တယ္လို႔ အိုဘားမားက ေျပာပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဒန္းနစၥ ဘလဲက ဂြာတာနာမို အက်ဥ္းစခန္းဟာ အၾကမ္းဖက္သမားေတြ လူသစ္စုေဆာင္းဖို႔ ေအာ္ဟစ္သံေတြ ၾကားေနရတဲ့ ေနရာလုိ႔လည္း သူက ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆုိပါတယ္။
ဒါေပမယ့္လည္း ဒီလို အက်ဥ္းစခန္းပိတ္ပစ္မွာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ရီပတ္ဗလစ္ကန္ပါတီ၀င္ေတြကေတာ့ လက္မခံပါဘူး။ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြအတြင္း လြတ္ေျမာက္ခဲ့သူေတြ အယ္လ္ခိုက္ဒါး အၾကမ္းဖက္အဖြဲ႕နဲ႔ ျပန္ေပါင္းခဲ့တာေတြကို ျပန္ၿပီး ကိုးကားေထာက္ျပပါတယ္။
ဂြာတာနာမို အက်ဥ္းစခန္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လူ႔အခြင့္အေရးအဖြဲ႕ေတြက ေ၀ဖန္႐ႈတ္ခ်ေနခဲ့တာ ၾကာပါၿပီ။ ဒီပင္လယ္ေအာ္မွာ အေမရိကန္ေရတပ္က ရာစုႏွစ္တခုေက်ာ္ ေရတပ္အေျခစုိက္စခန္းကုိ ဖြင့္လွစ္ထားတာပါ။ က်ဴးဘားေတာ္လွန္ေရး မတုိင္ခင္ကတည္းက က်ဳးဘားႏုိင္ငံကေျမကို ငွားရမ္းၿပီး ဖြင့္လွစ္ထားတာပါ။ အခု သမၼတအိုဘားမားရဲ႕ အမိန္႔အရေတာ့ အက်ဥ္းစခန္းကိုသာ ပိတ္ပစ္မွာျဖစ္ၿပီး ေရတပ္အေျခစိုက္စခန္းကေတာ့ ရွိေနဦးမွာပါ။
ဗမာႏုိင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ေက်ာင္းသား ကိုဘိုမင္းယုကို ကို ေထာင္ဒဏ္ ၁၀၄ ႏွစ္ ခ်မွတ္
ဗမာႏုိင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ေက်ာင္းသား ကိုဘိုမင္းယုကို ကို ေထာင္ဒဏ္ ၁၀၄ ႏွစ္ ခ်မွတ္လိုက္ပါတယ္။ ကိုေက်ာ္ေက်ာ္သိန္းက အျပည့္အစံုတင္ျပထားပါတယ္။
ကိုဘိုမင္းယုကို ေခၚ ကိုၿဖိဳးႀကီး ကို လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရး ဥပေဒပုဒ္မ ၁၃/၁ တခုတည္းနဲ႔တင္ပဲ စြဲခ်က္ ေျခာက္ခု တင္ခဲ့တယ္ ဆိုၿပီး ထုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ အေျခစိုက္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရးအဖြဲ႔ AAPPB ရဲ႕ ထုတ္ျပန္ခ်က္ မွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ သူလုပ္ခဲ့တာကလည္း အၾကမ္းဖက္ ဆူပူတဲ့လုပ္ရပ္ေတြ တခုမွမပါပါဘူးလုိ႔ ေအေအပီပီ တြဲဘက္ အတြင္းေရးမွဴး ကိုဘိုၾကည္ က ေျပာပါတယ္။
“က်ေနာ္တို႔ သိထားသေလာက္ကေတာ့ သူက ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း နဲ႔ လူထုလႈပ္ရွားမႈေတြ ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားတာေလာက္ပဲ ရွိတယ္။ က်န္တဲ့ လက္နက္ကိုင္ကိစၥတို႔၊ တျခားဟာေတြ မပါပါဘူး။ အဲဒီလို မပါတဲ့ ေက်ာင္းသားေလးတေယာက္ကို ၁၀၄ ႏွစ္ ခ်လိုက္တယ္ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔လည္း ၾကားရတာ ေတာ္ေတာ္အံ့ၾသမိပါတယ္။”
ဒီေလာက္ ေထာင္ဒဏ္ႏွစ္ရွည္ခ်မွတ္ခံရတဲ့ လူတေယာက္ကို ႐ံုးတင္စစ္ေဆးတဲ့အခါမွာလည္း ကာယကံရွင္ ဘက္က ခုခံေခ်ပဖို႔ တရားဥပေဒေၾကာင္း အရ ရသင့္ရထိုက္တဲ့ အခြင့္အေရးေတြ ဘာမွမရခဲ့ဘူးလို႔ ကိုဘိုၾကည္ က ဆက္ေျပာပါတယ္။
“သူတို႔ ေရွ႕ေန ငွားရမ္းခြင့္တို႔ ဘာတို႔လည္း မရခဲ့ဘူး။ အက်ဥ္းခ်ဳပ္နည္းနဲ႔ပဲ မႏၱေလး အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ သူ႔ကို ပစ္ဒဏ္ခ်လိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔မိသားစုေတာင္မွ ေသေသခ်ာခ်ာ မသိရဘူး။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ မိသားစုကလည္း ခုခ်ိန္ထိ ေထာင္၀င္စာ ေတြ႔ခြင့္မရေသးပါဘူး။”
ဒီမိုကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရး အတြက္ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း လႈပ္ရွားၾကသူေတြကို ေထာင္ဒဏ္ႏွစ္ရွည္ေတြ ခ်မွတ္တာ ကိုဘိုမင္းယုကို က ပထမဆံုးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလမွာ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူ ၂၈၀ ထက္မနည္းကို ေထာင္ဒဏ္ႏွစ္ရွည္ေတြ ခ်ခဲ့တဲ့ထဲမွာေတာ့ ကိုဘိုမင္းယုကို ဟာ အျပင္းထန္ဆံုး ခ်မွတ္ခံရသူ ျဖစ္တယ္လို႔ ေအေအပီပီ ရဲ႕ ထုတ္ျပန္ခ်က္မွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္လည္း ကိုဘိုမင္းယုကို အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ လြတ္ေျမာက္ေရး အတြက္ ႏုိင္ငံတကာက ပိုၿပီး ဖိအားေပး လာေအာင္ ဆက္လုပ္သြားမယ္လို႔ ကိုဘိုၾကည္ က ေျပာပါတယ္။
“ဒီဟာက ရိုးရိုးတန္းတန္း ျပစ္ဒဏ္ခ်တာ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ လက္စားေခ်တဲ့ပံုစံမ်ိဳး သက္ေရာက္ေနတယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ ေတြ႔ရတယ္။ ေနာက္တခုက က်ေနာ္တို႔ ဒီ ကိုဘိုမင္းယုကို ႏွစ္ရွည္ ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ခံရတာ နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ သက္ဆိုင္ရာ လူ႔အခြင့္အေရး ေကာင္စီတုိ႔ဘာတို႔မွာ ဒီအမႈအေၾကာင္းကို က်ေနာ္တုိ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ျဖစ္ေအာင္နဲ႔ ဘိုမင္းယုကို လႊတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ႏိုင္ငံတကာက ပိုၿပီးေတာ့ ေတာင္းဆိုလာေအာင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ က်ေနာ္တို႔ ဆက္ၿပီးေတာ့ ေတာင္းဆုိသြားမွာျဖစ္ပါတယ္။”
ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရး အသင္းရဲ႕ တြဲဘက္ အတြင္းေရးမွဴး ကိုဘိုၾကည္ပါ။
ျမန္မာအာဏာပိုင္ေတြ ကေတာ့ တကမာၻလံုးရဲ႕ ေ၀ဖန္သံေတြၾကား၊ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ လႊတ္ေပးၿပီး အမ်ဳိးသား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရး အတြက္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲေတြ လုပ္ပါလို႔ တိုက္တြန္းေတာင္းဆိုသံေတြ ၾကားမွာပဲ ဆက္ဖမ္းဆဲ၊ ဖမ္းဆီးထားသူေတြ ကို ေထာင္ခ်ဆဲ၊ ေထာင္ခ်ထားသူေတြကို ေ၀းလံတဲ့ေထာင္ေတြဆီ ေျပာင္းေရႊ႕ဆဲ ရွိေနေသးတာမို႔ မၾကာခင္ လပိုင္းေတြ အတြင္း ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ ျပန္လြတ္လာဖို႔၊ ႏုိင္ငံေရးအရ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ တိုးတက္မႈေတြ ျဖစ္လာဖို႔ အလားအလာ နည္းပါး လွတယ္လို႔ ျမန္မာ့အေရး ေလ့လာသူေတြက သံုးသပ္ၾကေၾကာင္းပါ။
ဗမာႏုိင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ေက်ာင္းသား ကိုဘိုမင္းယုကို ကို ေထာင္ဒဏ္ ၁၀၄ ႏွစ္ ခ်မွတ္လိုက္ပါတယ္။ ကိုေက်ာ္ေက်ာ္သိန္းက အျပည့္အစံုတင္ျပထားပါတယ္။
ကိုဘိုမင္းယုကို ေခၚ ကိုၿဖိဳးႀကီး ကို လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရး ဥပေဒပုဒ္မ ၁၃/၁ တခုတည္းနဲ႔တင္ပဲ စြဲခ်က္ ေျခာက္ခု တင္ခဲ့တယ္ ဆိုၿပီး ထုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ အေျခစိုက္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရးအဖြဲ႔ AAPPB ရဲ႕ ထုတ္ျပန္ခ်က္ မွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ သူလုပ္ခဲ့တာကလည္း အၾကမ္းဖက္ ဆူပူတဲ့လုပ္ရပ္ေတြ တခုမွမပါပါဘူးလုိ႔ ေအေအပီပီ တြဲဘက္ အတြင္းေရးမွဴး ကိုဘိုၾကည္ က ေျပာပါတယ္။
“က်ေနာ္တို႔ သိထားသေလာက္ကေတာ့ သူက ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း နဲ႔ လူထုလႈပ္ရွားမႈေတြ ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားတာေလာက္ပဲ ရွိတယ္။ က်န္တဲ့ လက္နက္ကိုင္ကိစၥတို႔၊ တျခားဟာေတြ မပါပါဘူး။ အဲဒီလို မပါတဲ့ ေက်ာင္းသားေလးတေယာက္ကို ၁၀၄ ႏွစ္ ခ်လိုက္တယ္ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔လည္း ၾကားရတာ ေတာ္ေတာ္အံ့ၾသမိပါတယ္။”
ဒီေလာက္ ေထာင္ဒဏ္ႏွစ္ရွည္ခ်မွတ္ခံရတဲ့ လူတေယာက္ကို ႐ံုးတင္စစ္ေဆးတဲ့အခါမွာလည္း ကာယကံရွင္ ဘက္က ခုခံေခ်ပဖို႔ တရားဥပေဒေၾကာင္း အရ ရသင့္ရထိုက္တဲ့ အခြင့္အေရးေတြ ဘာမွမရခဲ့ဘူးလို႔ ကိုဘိုၾကည္ က ဆက္ေျပာပါတယ္။
“သူတို႔ ေရွ႕ေန ငွားရမ္းခြင့္တို႔ ဘာတို႔လည္း မရခဲ့ဘူး။ အက်ဥ္းခ်ဳပ္နည္းနဲ႔ပဲ မႏၱေလး အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ သူ႔ကို ပစ္ဒဏ္ခ်လိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔မိသားစုေတာင္မွ ေသေသခ်ာခ်ာ မသိရဘူး။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ မိသားစုကလည္း ခုခ်ိန္ထိ ေထာင္၀င္စာ ေတြ႔ခြင့္မရေသးပါဘူး။”
ဒီမိုကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရး အတြက္ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း လႈပ္ရွားၾကသူေတြကို ေထာင္ဒဏ္ႏွစ္ရွည္ေတြ ခ်မွတ္တာ ကိုဘိုမင္းယုကို က ပထမဆံုးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလမွာ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူ ၂၈၀ ထက္မနည္းကို ေထာင္ဒဏ္ႏွစ္ရွည္ေတြ ခ်ခဲ့တဲ့ထဲမွာေတာ့ ကိုဘိုမင္းယုကို ဟာ အျပင္းထန္ဆံုး ခ်မွတ္ခံရသူ ျဖစ္တယ္လို႔ ေအေအပီပီ ရဲ႕ ထုတ္ျပန္ခ်က္မွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္လည္း ကိုဘိုမင္းယုကို အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ လြတ္ေျမာက္ေရး အတြက္ ႏုိင္ငံတကာက ပိုၿပီး ဖိအားေပး လာေအာင္ ဆက္လုပ္သြားမယ္လို႔ ကိုဘိုၾကည္ က ေျပာပါတယ္။
“ဒီဟာက ရိုးရိုးတန္းတန္း ျပစ္ဒဏ္ခ်တာ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ လက္စားေခ်တဲ့ပံုစံမ်ိဳး သက္ေရာက္ေနတယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ ေတြ႔ရတယ္။ ေနာက္တခုက က်ေနာ္တို႔ ဒီ ကိုဘိုမင္းယုကို ႏွစ္ရွည္ ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ခံရတာ နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ သက္ဆိုင္ရာ လူ႔အခြင့္အေရး ေကာင္စီတုိ႔ဘာတို႔မွာ ဒီအမႈအေၾကာင္းကို က်ေနာ္တုိ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ျဖစ္ေအာင္နဲ႔ ဘိုမင္းယုကို လႊတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ႏိုင္ငံတကာက ပိုၿပီးေတာ့ ေတာင္းဆိုလာေအာင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ က်ေနာ္တို႔ ဆက္ၿပီးေတာ့ ေတာင္းဆုိသြားမွာျဖစ္ပါတယ္။”
ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရး အသင္းရဲ႕ တြဲဘက္ အတြင္းေရးမွဴး ကိုဘိုၾကည္ပါ။
ျမန္မာအာဏာပိုင္ေတြ ကေတာ့ တကမာၻလံုးရဲ႕ ေ၀ဖန္သံေတြၾကား၊ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ လႊတ္ေပးၿပီး အမ်ဳိးသား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရး အတြက္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲေတြ လုပ္ပါလို႔ တိုက္တြန္းေတာင္းဆိုသံေတြ ၾကားမွာပဲ ဆက္ဖမ္းဆဲ၊ ဖမ္းဆီးထားသူေတြ ကို ေထာင္ခ်ဆဲ၊ ေထာင္ခ်ထားသူေတြကို ေ၀းလံတဲ့ေထာင္ေတြဆီ ေျပာင္းေရႊ႕ဆဲ ရွိေနေသးတာမို႔ မၾကာခင္ လပိုင္းေတြ အတြင္း ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ ျပန္လြတ္လာဖို႔၊ ႏုိင္ငံေရးအရ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ တိုးတက္မႈေတြ ျဖစ္လာဖို႔ အလားအလာ နည္းပါး လွတယ္လို႔ ျမန္မာ့အေရး ေလ့လာသူေတြက သံုးသပ္ၾကေၾကာင္းပါ။
အန္အယ္လ္ဒီလူငယ္အခ်ဳိ႕ ေျမနီကုန္းမွာ ဆႏၵျပလမ္းေလွ်ာက္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လႊတ္ေပးေရး ေတာင္းဆုိ္
ယေန ့ ေန႔လယ္ (၂) နာရီခြဲခန္႔က ရန္ကုန္ ေျမနီကုန္းတြင္ အန္အယ္လ္ဒီ အဖြဲ႕၀င္ (၉) ဦး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လႊတ္ေပးေရး ပုိစတာမ်ားကုိင္ေဆာင္ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ ဆႏၵျပၾကေၾကာင္း မ်က္ျမင္သက္ေသမ်ားက ေျပာသည္။
“ဘာ့ေၾကာင့္ ဆိုတာေတာ့ က်ေနာ္တို ့မသိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လမ္းေလွ်ာက္တဲ့သူေတြထဲမွာ ေယာက်္ားေတြက တိုက္ပံုေတြ ကိုယ္စီ၀တ္ထားတာေတြ႕ပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးက မ်ားတယ္။ (၃) နာရီေလာက္လဲက်ေရာ သူတို႔ကို ရဲေတြက လာဖမ္းသြားေတာ့တာပဲ” ဟု ေျမနီကုန္း မီးပြိဳင့္အနီးေနသူတဦးက ေျပာသည္။ သုိ႔ေသာ္ လမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵျပသူမ်ား အဖမ္းခံရျခင္း ရွိမရွိ ယခုအခ်ိန္ထိ သီးျခားအတည္ျပဳခ်က္ မရရွိေသးေပ။
အန္အယ္လ္ဒီ ေျပာခြင္ရပုဂၢိဳလ္ ဦးဥာဏ္၀င္းကမူ အဆိုပါ လမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵျပသူမ်ားထဲတြင္ အန္အယ္လ္ဒီအဖြဲ႕၀င္ မထက္ထက္ဦးေ၀ႏွင့္ ကုိထြန္းထြန္း၀င္းတုိ႔လည္း ပါ၀င္သည္ဟုၾကားရေၾကာင္း ေခတ္ၿပိဳင္ကုိ ေျပာသည္။ လမ္းေလွ်ာက္ ဆႏၵျပခဲ့သည့္ အန္အယ္လ္ဒီလူငယ္မ်ားမွာ ကုိထြန္းထြန္း၀င္း (စမ္းေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္) မထက္ထက္ဦးေ၀ (ေရႊျပည္သာၿမိဳ႕နယ္)၊ ရဲနီဦး၊ ေျပေျပ၊ ေအာင္ၿဖိဳးေ၀၊ မင္းသိန္း၊ ၀င္ျမင့္ေမာင္ (ခ) ပဲျပဳတ္၊ ေကာင္းထက္ႏုိင္ႏွင့္ သက္ေမာင္ထြန္းတုိ႔ျဖစ္သည္ဟု ေအေအပီပီက ထုတ္ျပန္ထားသည္။
မ်က္ျမင္သက္ေသအခ်ဳိ႕၏ ေျပာဆုိခ်က္အရ အဆုိပါလမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵျပသူမ်ားသည္ အန္အယ္လ္ဒီ႐ုံးေရွ႕မွ စတင္ထြက္ခြာၿပီး ဒဂုံစင္တာေရွ႕မွ ျဖတ္ကာ စမ္းေခ်ာင္း လႊတ္ေတာ္သုိ႔ အသြား အဖမ္းခံရျခင္းျဖစ္သည္။
ေခတ္ျပိဳင္သတင္း
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လႊတ္ေပးေရး ေတာင္းဆုိ္
ယေန ့ ေန႔လယ္ (၂) နာရီခြဲခန္႔က ရန္ကုန္ ေျမနီကုန္းတြင္ အန္အယ္လ္ဒီ အဖြဲ႕၀င္ (၉) ဦး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လႊတ္ေပးေရး ပုိစတာမ်ားကုိင္ေဆာင္ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ ဆႏၵျပၾကေၾကာင္း မ်က္ျမင္သက္ေသမ်ားက ေျပာသည္။
“ဘာ့ေၾကာင့္ ဆိုတာေတာ့ က်ေနာ္တို ့မသိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လမ္းေလွ်ာက္တဲ့သူေတြထဲမွာ ေယာက်္ားေတြက တိုက္ပံုေတြ ကိုယ္စီ၀တ္ထားတာေတြ႕ပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးက မ်ားတယ္။ (၃) နာရီေလာက္လဲက်ေရာ သူတို႔ကို ရဲေတြက လာဖမ္းသြားေတာ့တာပဲ” ဟု ေျမနီကုန္း မီးပြိဳင့္အနီးေနသူတဦးက ေျပာသည္။ သုိ႔ေသာ္ လမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵျပသူမ်ား အဖမ္းခံရျခင္း ရွိမရွိ ယခုအခ်ိန္ထိ သီးျခားအတည္ျပဳခ်က္ မရရွိေသးေပ။
အန္အယ္လ္ဒီ ေျပာခြင္ရပုဂၢိဳလ္ ဦးဥာဏ္၀င္းကမူ အဆိုပါ လမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵျပသူမ်ားထဲတြင္ အန္အယ္လ္ဒီအဖြဲ႕၀င္ မထက္ထက္ဦးေ၀ႏွင့္ ကုိထြန္းထြန္း၀င္းတုိ႔လည္း ပါ၀င္သည္ဟုၾကားရေၾကာင္း ေခတ္ၿပိဳင္ကုိ ေျပာသည္။ လမ္းေလွ်ာက္ ဆႏၵျပခဲ့သည့္ အန္အယ္လ္ဒီလူငယ္မ်ားမွာ ကုိထြန္းထြန္း၀င္း (စမ္းေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္) မထက္ထက္ဦးေ၀ (ေရႊျပည္သာၿမိဳ႕နယ္)၊ ရဲနီဦး၊ ေျပေျပ၊ ေအာင္ၿဖိဳးေ၀၊ မင္းသိန္း၊ ၀င္ျမင့္ေမာင္ (ခ) ပဲျပဳတ္၊ ေကာင္းထက္ႏုိင္ႏွင့္ သက္ေမာင္ထြန္းတုိ႔ျဖစ္သည္ဟု ေအေအပီပီက ထုတ္ျပန္ထားသည္။
မ်က္ျမင္သက္ေသအခ်ဳိ႕၏ ေျပာဆုိခ်က္အရ အဆုိပါလမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵျပသူမ်ားသည္ အန္အယ္လ္ဒီ႐ုံးေရွ႕မွ စတင္ထြက္ခြာၿပီး ဒဂုံစင္တာေရွ႕မွ ျဖတ္ကာ စမ္းေခ်ာင္း လႊတ္ေတာ္သုိ႔ အသြား အဖမ္းခံရျခင္းျဖစ္သည္။
ေခတ္ျပိဳင္သတင္း
အစၥေရး ေလေၾကာင္း တိုက္ခိုက္မႈ ဂါဇာတြင္ လူ ၂၀၀ ေက်ာ္ ေသဆံုး
ပါလက္စတိုင္းေတြရဲ႕ ဒံုးက်ည္ေတြ၊ ေမာ္တာေတြနဲ႔ ပစ္ခတ္တိုက္ခိုက္မႈကို တံု႔ျပန္တဲ့အေနနဲ႔ ဂါဇာ ကမ္းေျမႇာင္က ပစ္မွတ္ေတြကို အစၥေရး ေလတပ္ရဲ႕ အက္ဖ္ - ၁၆ ေလယာဥ္ေတြက မေန႔က ဗံုးက်ဲတိုက္ခိုက္ခဲ့တာေၾကာင့္ အခုထိ ေသဆံုးသူ အနည္းဆံုး ၂၂၅ ေယာက္ ရွိသြားၿပီလို႔ ပါလက္စတိုင္း ေဒသခံ ေဆးကုသေရး အဖြဲ႔ေတြက ဆိုပါတယ္။ အစၥေရး ေလတပ္ရဲ႕ ဒံုးက်ည္ေတြက ဟားမက္စ္ စစ္ေသြးႁကြေတြရဲ႕ လံုၿခံဳေရး အေဆာက္အဦေတြနဲ႔ ေခ်ကုပ္စခန္းေတြကို ထိမွန္ၿပီး လူေပါင္း ၇၀၀ ေလာက္ဟာလည္း ဒဏ္ရာေတြ ရရွိသြားခဲ့တယ္လို႔ ဂါဇာ ကမ္းေျမႇာင္က ပါလက္စတိုင္း အရာရွိေတြက ေျပာပါတယ္။
အာဏာသိမ္းေခါင္းေဆာင္
ဗုိလ္ႀကိး မူဆာ ကာမာရာ။
ဂီနီႏုိင္ငံမွာ ဒီသီတင္းပတ္အတြင္း စစ္အာဏာ
သိမ္းၿပီး ႏုိင္ငံရဲ႕သမၼတသစ္အျဖစ္ သူ႕ကုိယ္သူ
မေၾကညာမီအထိ ဗိုလ္ႀကီး မူဆာ ကာမာရာ
(Moussa Camara) ကုိ ဂီနီႏုိင္ငံသားအမ်ားစုက
မသိၾကပါဘူး။
ဒီမုိကေရစီနဲ႔ ဖြံ႕ၿဖဳိးတုိးတက္ေရး အမ်ဳိးသား
ေကာင္စီလို႔ နာမည္ေပးထားတဲ့အဖြဲ႕ကုိ ဦးေဆာင္
ၿပီး အသက္ ၄၀ ခန္႔ရွိတဲ့ ဗိုလ္ႀကီးကာမာရာက
အာဏာသိမ္းယူလုိက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
သူဟာ သူ႕ရဲ႕ ပုဂၢိဳလ္ေရးရည္မွန္းခ်က္ထက္
တုိင္းျပည္အတြက္ ပုိၿပီးစိတ္၀င္စားတဲ့ ႐ုိးသားသူ
တေယာက္ျဖစ္တယ္လို႔ ဒီသီတင္းပတ္ ေရဒီယိုမိန္႔ခြန္းထဲမွာ သူ႕ကုိယ္သူ ေဖာ္ျပေျပာဆုိ
ခဲ့ပါတယ္။
သူဟာ အာဏာကိုဆုပ္ကုိင္ထားဖုိ႔ အစီအစဥ္မရွိဘဲ လြတ္လပ္ၿပီး မွ်တတဲ့ ေရြးေကာက္
ပြဲေတြ လုပ္ေပးသြားမယ္လုိ႔ အေလးထားၿပီး ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲ
ေတြကို ၂၀၁၀ မတုိင္ခင္ လုပ္ေပးမယ့္အစီအစဥ္ မရွိေသးပါဘူး။
ဂီနီႏုိင္ငံမွာ ဒီမုိကေရစီနည္းလမ္းက် အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးတဲ့ အေတြ႕အႀကဳံက မရွိ
သေလာက္ပါ။ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ ျပင္သစ္ထံက လြတ္လပ္ေရးရၿပီးကတည္းက သမၼတ
တေယာက္တည္းကေန အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဗုိလ္ႀကိး မူဆာ ကာမာရာ။
ဂီနီႏုိင္ငံမွာ ဒီသီတင္းပတ္အတြင္း စစ္အာဏာ
သိမ္းၿပီး ႏုိင္ငံရဲ႕သမၼတသစ္အျဖစ္ သူ႕ကုိယ္သူ
မေၾကညာမီအထိ ဗိုလ္ႀကီး မူဆာ ကာမာရာ
(Moussa Camara) ကုိ ဂီနီႏုိင္ငံသားအမ်ားစုက
မသိၾကပါဘူး။
ဒီမုိကေရစီနဲ႔ ဖြံ႕ၿဖဳိးတုိးတက္ေရး အမ်ဳိးသား
ေကာင္စီလို႔ နာမည္ေပးထားတဲ့အဖြဲ႕ကုိ ဦးေဆာင္
ၿပီး အသက္ ၄၀ ခန္႔ရွိတဲ့ ဗိုလ္ႀကီးကာမာရာက
အာဏာသိမ္းယူလုိက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
သူဟာ သူ႕ရဲ႕ ပုဂၢိဳလ္ေရးရည္မွန္းခ်က္ထက္
တုိင္းျပည္အတြက္ ပုိၿပီးစိတ္၀င္စားတဲ့ ႐ုိးသားသူ
တေယာက္ျဖစ္တယ္လို႔ ဒီသီတင္းပတ္ ေရဒီယိုမိန္႔ခြန္းထဲမွာ သူ႕ကုိယ္သူ ေဖာ္ျပေျပာဆုိ
ခဲ့ပါတယ္။
သူဟာ အာဏာကိုဆုပ္ကုိင္ထားဖုိ႔ အစီအစဥ္မရွိဘဲ လြတ္လပ္ၿပီး မွ်တတဲ့ ေရြးေကာက္
ပြဲေတြ လုပ္ေပးသြားမယ္လုိ႔ အေလးထားၿပီး ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲ
ေတြကို ၂၀၁၀ မတုိင္ခင္ လုပ္ေပးမယ့္အစီအစဥ္ မရွိေသးပါဘူး။
ဂီနီႏုိင္ငံမွာ ဒီမုိကေရစီနည္းလမ္းက် အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးတဲ့ အေတြ႕အႀကဳံက မရွိ
သေလာက္ပါ။ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ ျပင္သစ္ထံက လြတ္လပ္ေရးရၿပီးကတည္းက သမၼတ
တေယာက္တည္းကေန အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေဒၚစုကုိ အမ်ဳိးသမီး ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေကာင္စီ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ အဖြဲ႔၀င္ ရာထား
ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ (ေမလ ၆၊ ၂၀၀၂)ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကို ကမာၻ႔အမ်ဳိးသမီး ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေကာင္စီရဲ႕ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ေကာင္စီ အဖြဲ႔၀င္အျဖစ္ ခန္႔အပ္ဖို႔ ရာထားလိုက္ပါတယ္။ ၀ါရွင္တန္ ၿမိဳ႕ေတာ္ အေျခစိုက္ ကမာၻ႔အမ်ဳိးသမီး ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေကာင္စီက ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ျပန္ထားတာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ကိုသိန္းထိုက္ဦး က တင္ျပထားပါတယ္။
ကမာၻ႔အမ်ဳိးသမီး ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေကာင္စီမွာ ကမာၻတ၀ွမ္း လက္ရွိနဲ႔ အရင္က တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ အမ်ဳိးသမီး ေခါင္းဆာင္ ၃၇ ေယာက္က ဦးေဆာင္ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ အဖြဲ႔ပါ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ဒီအဖြဲ႔ရဲ႕ ပထမဆုံး ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ေကာင္စီအဖြဲ႔၀င္အျဖစ္ ခန္႔အပ္ဖို႔ မဲေပး ရာထားခံထားရပါတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ျမန္မာျပည္ လြတ္လပ္ေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရးကို ေလးစား လုိက္နာဖို႔ နဲ႔ ဒီမုိကေရစီ ျပန္လည္ ေပၚထြန္းေရး ႀကိဳးပမ္းခ်က္ေတြေၾကာင့္ အခုလို ကမာၻ႔အမ်ဳိးသမီး ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေကာင္စီရဲ႕ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ေကာင္စီ အဖြဲ႔၀င္ အျဖစ္လက္ခံဖို႔ ရာထားတာလို႔ ေၾကညာခ်က္မွာ ေဖာ္ျပပါတယ္။
ကမာၻ႔အမ်ဳိးသမီး ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေကာင္စီဟာ ကမာၻတ၀ွမ္း အမ်ဳိးသမီး ေခါင္းေဆာင္ေတြအေပၚ တာ၀န္အပ္ႏွင္းမႈနဲ႔ အမ်ဳိးသမီးအမ်ဳိးသား ခြဲျခားမႈေတြ အဆုံးသတ္ဖို႔၊ အမ်ဳိးသမီးေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အေမွ်ာ္အျမင္နဲ႔ အေတြ႔အၾကဳံေတြကို အေျခခံၿပီး ကမာၻတ၀ွမ္း အစိုးရေကာင္းေတြ ေပၚလာေအာင္ ေထာက္ပံ႔ကူညီဖုိ႔ ဦးတည္ၿပီး ႏုိင္ငံတကာ အတုိင္းအတာနဲ႔ ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ အဖြဲ႔ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီအဖြဲ႔ရဲ႕ လက္ရွိ ဥကၠ႒က ကုလသမဂၢလူ႔အခြင့္ေရးရာ ေကာ္မရွင္ မင္းႀကီးအျဖစ္ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဘူးတဲ့ အုိင္ယာလန္ သမၼတေဟာင္း ေမရီ ေရာ္ဘင္ဆင္ (Mary Robenson) ပါ။ ေကာင္စီ အဖြဲ႔၀င္ တေယာက္ျဖစ္တဲ့ ဂါနာ သမၼတေဟာင္း ဂ်ဲနက္ ေဂ်ဂင္ (Janet Jagan) က ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြအတြက္ စိုးရိမ္တဲ့အေၾကာင္း၊ အျမန္ဆုံး ျပန္လြတ္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာဆုိတာကိုလည္း ေၾကညာခ်က္မွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
ေနာက္ ျပင္သစ္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္းအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဘူးတဲ့ အီဒစ္တ္ ခရက္စ္ဆန္ (Edith Cresson) ကလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္ေရးနဲ႔ အမ်ဳိးသမီးေခါင္းေဆာင္မ်ား ေကာင္စီရဲ႕ ႀကိဳးပမ္းခ်က္ေတြကို ေထာက္ခံတဲ့ အေၾကာင္း ေျပာဆုိထားပါတယ္။
ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ (ေမလ ၆၊ ၂၀၀၂)ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကို ကမာၻ႔အမ်ဳိးသမီး ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေကာင္စီရဲ႕ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ေကာင္စီ အဖြဲ႔၀င္အျဖစ္ ခန္႔အပ္ဖို႔ ရာထားလိုက္ပါတယ္။ ၀ါရွင္တန္ ၿမိဳ႕ေတာ္ အေျခစိုက္ ကမာၻ႔အမ်ဳိးသမီး ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေကာင္စီက ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ျပန္ထားတာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ကိုသိန္းထိုက္ဦး က တင္ျပထားပါတယ္။
ကမာၻ႔အမ်ဳိးသမီး ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေကာင္စီမွာ ကမာၻတ၀ွမ္း လက္ရွိနဲ႔ အရင္က တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ အမ်ဳိးသမီး ေခါင္းဆာင္ ၃၇ ေယာက္က ဦးေဆာင္ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ အဖြဲ႔ပါ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ဒီအဖြဲ႔ရဲ႕ ပထမဆုံး ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ေကာင္စီအဖြဲ႔၀င္အျဖစ္ ခန္႔အပ္ဖို႔ မဲေပး ရာထားခံထားရပါတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ျမန္မာျပည္ လြတ္လပ္ေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရးကို ေလးစား လုိက္နာဖို႔ နဲ႔ ဒီမုိကေရစီ ျပန္လည္ ေပၚထြန္းေရး ႀကိဳးပမ္းခ်က္ေတြေၾကာင့္ အခုလို ကမာၻ႔အမ်ဳိးသမီး ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေကာင္စီရဲ႕ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ေကာင္စီ အဖြဲ႔၀င္ အျဖစ္လက္ခံဖို႔ ရာထားတာလို႔ ေၾကညာခ်က္မွာ ေဖာ္ျပပါတယ္။
ကမာၻ႔အမ်ဳိးသမီး ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေကာင္စီဟာ ကမာၻတ၀ွမ္း အမ်ဳိးသမီး ေခါင္းေဆာင္ေတြအေပၚ တာ၀န္အပ္ႏွင္းမႈနဲ႔ အမ်ဳိးသမီးအမ်ဳိးသား ခြဲျခားမႈေတြ အဆုံးသတ္ဖို႔၊ အမ်ဳိးသမီးေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အေမွ်ာ္အျမင္နဲ႔ အေတြ႔အၾကဳံေတြကို အေျခခံၿပီး ကမာၻတ၀ွမ္း အစိုးရေကာင္းေတြ ေပၚလာေအာင္ ေထာက္ပံ႔ကူညီဖုိ႔ ဦးတည္ၿပီး ႏုိင္ငံတကာ အတုိင္းအတာနဲ႔ ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ အဖြဲ႔ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီအဖြဲ႔ရဲ႕ လက္ရွိ ဥကၠ႒က ကုလသမဂၢလူ႔အခြင့္ေရးရာ ေကာ္မရွင္ မင္းႀကီးအျဖစ္ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဘူးတဲ့ အုိင္ယာလန္ သမၼတေဟာင္း ေမရီ ေရာ္ဘင္ဆင္ (Mary Robenson) ပါ။ ေကာင္စီ အဖြဲ႔၀င္ တေယာက္ျဖစ္တဲ့ ဂါနာ သမၼတေဟာင္း ဂ်ဲနက္ ေဂ်ဂင္ (Janet Jagan) က ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြအတြက္ စိုးရိမ္တဲ့အေၾကာင္း၊ အျမန္ဆုံး ျပန္လြတ္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာဆုိတာကိုလည္း ေၾကညာခ်က္မွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
ေနာက္ ျပင္သစ္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္းအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဘူးတဲ့ အီဒစ္တ္ ခရက္စ္ဆန္ (Edith Cresson) ကလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္ေရးနဲ႔ အမ်ဳိးသမီးေခါင္းေဆာင္မ်ား ေကာင္စီရဲ႕ ႀကိဳးပမ္းခ်က္ေတြကို ေထာက္ခံတဲ့ အေၾကာင္း ေျပာဆုိထားပါတယ္။
ေဒၚစု လြတ္ေျမာက္ေရး ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေဆာင္ရြက္ဖို႔ ႏိုဘယ္လ္ဆုရွင္ေတြ တိုက္တြန္း
ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ပိုၿပီး ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တုိက္တြန္း ေဆာင္ရြက္ဖို႔ ဥေရာပ ႏုိင္ငံေတြနဲ႔ ကမာၻ႔ ကုလသမဂၢကို ႏုိဘယ္လ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဆုရွင္ေတြက တုိက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။ ျပင္သစ္ႏုိင္ငံ ပါရီၿမိဳ႕မွာ က်င္းပေနတဲ့ (၉) ႀကိမ္ေျမာက္ ႏုိဘယ္လ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရွင္ ေတြရဲ႕ ထိပ္သီး ညီလာခံကေန အုိင္ယာလန္ႏုိင္ငံက ေရာ့ခ္အဆုိေတာ္ ဘုိႏုိ ကိုလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အက်ဳိးေဆာင္ဆု ခ်ီးျမႇင့္လိုက္ပါတယ္။ အေသးစိတ္ကို ကိုိသိန္းထိုက္ဦးက တင္ျပထားပါတယ္။
ျမန္မာစစ္အစိုးရက အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးနဲ႔ အေျခခံ လူ႔အခြင့္အေရးေတြကို ေလးစားလိုက္နာေအာင္ တုိက္တြန္းဖုိ႔ ႏုိဘယ္လ္ၿငိမ္းခ်မ္းဆုရွင္ေတြက ကမာၻ႔ေခါင္းေဆာင္ေတြကို တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။ အခမ္းအနားမွာ အိုင္ယာလန္ႏုိင္ငံက ႏုိဘယ္လ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရွင္ မိုင္းရိဒ္ ေကာ္ရီဂန္ မက္ကြိဳင္းယား (Mairead Corrigan Maguire) က ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ မဆုတ္မနစ္ ဆက္ၿပီး တုိက္ပြဲ၀င္ေနတဲ့ အမ်ဳိးသမီးရဲ႕ ရဲရင့္မႈနဲ႔ သတၱိကို အမွတ္တရ ရွိေနေစခ်င္ပါတယ္။ ဒါကို ကမာၻက အမွတ္တရ ရွိေနေစဖို႔ က်မတို႔ ဒီေန႔ ဒီေနရာမွာ စုေ၀း ေရာက္ရွိ ေနတာပါလို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဂုဏ္ျပဳ ေျပာဆိုသြားပါတယ္။
ႏုိင္ဘယ္လ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဆုရွင္ ေတြရဲ႕ (၉) ႀကိမ္ေျမာက္ ထိပ္သီး အစည္းအေ၀းကို ျပင္သစ္ႏုိင္ငံ ပါရီၿမိဳ႕မွာ သုံးရက္ၾကာ က်င္းပပါတယ္။ ကမာၻ႔လူ႔အခြင့္အေရး ေၾကညာစာတမ္း ေရးဆြဲခဲ့တဲ့ ႏွစ္ (၆၀) ျပည့္ အထိန္းအမွတ္ အခါသမယ နဲ႔ တုိက္ဆုိင္ၿပီး ဒီ ထိပ္သီး ညီလာခံကို က်င္းပတာပါ။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအက်ိဳးေဆာင္ဆု ခ်ီးျမႇင့္ ခံရသည့္ ေရာ့ခ္ အဆိုေတာ္ ဘိုႏို (၂၀၀၈)
အုိင္ယာလန္ႏုိင္ငံက ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏုိဘယ္လ္ဆုရွင္ေတြျဖစ္ၾကတဲ့ ဘက္တီ ၀ီလ်ံ (Betty William)၊ ဂြ်န္ဟူးမ္ (John Hume)၊ ေတာင္အာဖရိက သမၼတေဟာင္း အက္ဖ္ ဒဘလ်ဳ ဒီ ကလပ္ (F.W de Klerk) နဲ႔ ပိုလန္ႏုိင္ငံက ႏိုဘယ္လ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရွင္ Lech Walesa (လက္ခ္ ဗာ၀င္ဆာ) တုိ႔လည္း တက္ေရာက္ပါတယ္။ အုိင္ယာလန္ႏုိင္ငံက နာမည္ႀကီး ေရာ့ခ္ အဆုိေတာ္ ဘုိႏုိ ကို ညီလာခံကေန Man of Peace ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအက်ဳိးေဆာင္ဆု ခ်ီးျမႇင့္လိုက္ပါတယ္။
အခုလို ညီလာခံကေန ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကို လႊတ္ေပးဖို႔ ႏုိင္ငံတကာ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေတာင္းဆုိတာက ဘယ္ေလာက္အထိ ထိေရာက္မႈ ရွိႏုိင္ပါသလဲ။ ပါရီမွာ ႏုိဘယ္ဆုရွင္ေတြရဲ႕ ထိပ္သီး အစည္းအေ၀း အခမ္းနားကို တက္ေရာက္ေနတဲ့ NCGUB ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံ အမ်ဳိးသား ညႊန္႔ေပါင္းအစိုးရ အဖြဲ႔က အဖြဲ႔၀င္ ၀န္ႀကီး တဦးျဖစ္သူ ဦးဘိုလွတင့္ က အခုလုိ သူ႔သေဘာထားကို ေျပာဆုိပါတယ္။
“ဘိုႏိုက္ုိ ဆုေပးတဲ့အခမ္အနားမွာ ျပင္သစ္ သမၼတကေတာ္ လည္း တက္တယ္၊ ၿမိဳ႕ေတာ္၀င္လည္း တက္တယ္၊ (၉) ႀကိမ္ေျမာက္ ႏုိဘယ္လ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရွင္ေတြရဲ႕ ညီလာခံမွာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်တဲ့အခါမွာ ကုလသမဂၢ လုံျခဳံေရးေကာင္စီ အေနနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအ၀င္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ အားလုံး လႊတ္ေျမက္ေရး ပိုၿပီးေတာ့ အာရုံစိုက္ေဆာင္ရြက္ဖို႔ တိုက္တြန္းတာမ်ဳိး၊ သူတုိ႔တေတြက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ႏုိဘယ္လ္ဆုရွင္ေတြ ဦးေဆာင္ၿပီး တကမာၻလုံးမွာ စၿပီးေဆာင္ရြက္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်တယ္ဆုိေတာ့ ထိေရာက္မႈ ရွိမရွိ ဆုိတာက နအဖက တကမာၻလုံးရဲ႕ အသံကို ဘယ္ေလာက္အထိ ေလးစား လုိက္နာတယ္ ဆုိတဲ့အေပၚမွာ မူတည္မွာပဲ၊ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ လႈပ္ရွားမႈကေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏုိဘယ္လ္ဆုရွင္ေတြ ဦးေဆာင္လုပ္မယ္ ဆုိတာ စ ေၾကညာတာဆုိေတာ့ ထိေရာက္မႈေတြ အမ်ားႀကီး ရွိမယ္လုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။”
ဦးဘိုလွတင့္ ေျပာသြားတာပါ။ အခမ္းအနားမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အက်ဳိးေဆာင္ ဆု ခ်ီးျမႇင့္ခံရတဲ့ ေရာခ့္ အဆုိေတာ္ ဘုိႏုိ က ဒီဆုဟာ သူ႔လုိ ေရာ့ခ္ ဂီတ သမားတေယာက္အတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏုိဘယ္လ္ဆု ရသေလာက္အထိ ေက်နပ္ ၾကည္ႏူး မိပါတယ္လို႔ ေျပာသြားပါတယ္။
အာဖရိကတိုက္ရဲ႕ ေႂကြးၿမီ အက်ပ္အတည္း၊ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ တိုက္ဖ်က္ေရးနဲ႔ ေရာဂါပ်ံ႕ပြားမႈ ကာကြယ္ေရး ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေလာက္ အက်ဳိးေဆာင္ခဲ့သူအျဖစ္ ဒီလို ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အက်ဳိးေဆာင္ ဆုကို ခ်ီးျမႇင့္တာပါ။ ဘိုႏုိ ဟာ သီခ်င္းေတြ စာသားေတြနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးအတြက္ ရုန္းကန္တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့သူ၊ တုိက္ပြဲ၀င္ေနမယ့္သူ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈကို တုိက္ဖ်က္ခဲ့သူ၊ တိုက္ဖ်က္ေနမယ့္သူ လို႔ အခမ္းအနားကို ပူးတြဲ က်င္းပတဲ့ အီတလီႏုိင္ငံ လက္၀ဲယိမ္း ေခါင္းေဆာင္ ေ၀ၚလ္တာ ဗက္ထရိုနီ (Walter Veltroni) က အခမ္းအနားမွာ ေျပာဆုိပါတယ္။
ဘုိႏုိ က ဆုကို လက္ခံရယူၿပီးတဲ့အခ်ိန္ မိန္႔ခြန္းေျပာၾကားတဲ့အခါ ဒီ ထိပ္သီး ညီလာခံမွာ ေရာက္မလာႏုိင္တဲ့ ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကို အမွတ္တရအျဖစ္နဲ႔ သူ ေလးစားမိတဲ့ အေၾကာင္း တခုတ္တရ ထည့္သြင္းေျပာဆုိသြားခဲ့ပါတယ္။
ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ပိုၿပီး ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တုိက္တြန္း ေဆာင္ရြက္ဖို႔ ဥေရာပ ႏုိင္ငံေတြနဲ႔ ကမာၻ႔ ကုလသမဂၢကို ႏုိဘယ္လ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဆုရွင္ေတြက တုိက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။ ျပင္သစ္ႏုိင္ငံ ပါရီၿမိဳ႕မွာ က်င္းပေနတဲ့ (၉) ႀကိမ္ေျမာက္ ႏုိဘယ္လ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရွင္ ေတြရဲ႕ ထိပ္သီး ညီလာခံကေန အုိင္ယာလန္ႏုိင္ငံက ေရာ့ခ္အဆုိေတာ္ ဘုိႏုိ ကိုလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အက်ဳိးေဆာင္ဆု ခ်ီးျမႇင့္လိုက္ပါတယ္။ အေသးစိတ္ကို ကိုိသိန္းထိုက္ဦးက တင္ျပထားပါတယ္။
ျမန္မာစစ္အစိုးရက အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးနဲ႔ အေျခခံ လူ႔အခြင့္အေရးေတြကို ေလးစားလိုက္နာေအာင္ တုိက္တြန္းဖုိ႔ ႏုိဘယ္လ္ၿငိမ္းခ်မ္းဆုရွင္ေတြက ကမာၻ႔ေခါင္းေဆာင္ေတြကို တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။ အခမ္းအနားမွာ အိုင္ယာလန္ႏုိင္ငံက ႏုိဘယ္လ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရွင္ မိုင္းရိဒ္ ေကာ္ရီဂန္ မက္ကြိဳင္းယား (Mairead Corrigan Maguire) က ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ မဆုတ္မနစ္ ဆက္ၿပီး တုိက္ပြဲ၀င္ေနတဲ့ အမ်ဳိးသမီးရဲ႕ ရဲရင့္မႈနဲ႔ သတၱိကို အမွတ္တရ ရွိေနေစခ်င္ပါတယ္။ ဒါကို ကမာၻက အမွတ္တရ ရွိေနေစဖို႔ က်မတို႔ ဒီေန႔ ဒီေနရာမွာ စုေ၀း ေရာက္ရွိ ေနတာပါလို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဂုဏ္ျပဳ ေျပာဆိုသြားပါတယ္။
ႏုိင္ဘယ္လ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဆုရွင္ ေတြရဲ႕ (၉) ႀကိမ္ေျမာက္ ထိပ္သီး အစည္းအေ၀းကို ျပင္သစ္ႏုိင္ငံ ပါရီၿမိဳ႕မွာ သုံးရက္ၾကာ က်င္းပပါတယ္။ ကမာၻ႔လူ႔အခြင့္အေရး ေၾကညာစာတမ္း ေရးဆြဲခဲ့တဲ့ ႏွစ္ (၆၀) ျပည့္ အထိန္းအမွတ္ အခါသမယ နဲ႔ တုိက္ဆုိင္ၿပီး ဒီ ထိပ္သီး ညီလာခံကို က်င္းပတာပါ။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအက်ိဳးေဆာင္ဆု ခ်ီးျမႇင့္ ခံရသည့္ ေရာ့ခ္ အဆိုေတာ္ ဘိုႏို (၂၀၀၈)
အုိင္ယာလန္ႏုိင္ငံက ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏုိဘယ္လ္ဆုရွင္ေတြျဖစ္ၾကတဲ့ ဘက္တီ ၀ီလ်ံ (Betty William)၊ ဂြ်န္ဟူးမ္ (John Hume)၊ ေတာင္အာဖရိက သမၼတေဟာင္း အက္ဖ္ ဒဘလ်ဳ ဒီ ကလပ္ (F.W de Klerk) နဲ႔ ပိုလန္ႏုိင္ငံက ႏိုဘယ္လ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရွင္ Lech Walesa (လက္ခ္ ဗာ၀င္ဆာ) တုိ႔လည္း တက္ေရာက္ပါတယ္။ အုိင္ယာလန္ႏုိင္ငံက နာမည္ႀကီး ေရာ့ခ္ အဆုိေတာ္ ဘုိႏုိ ကို ညီလာခံကေန Man of Peace ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအက်ဳိးေဆာင္ဆု ခ်ီးျမႇင့္လိုက္ပါတယ္။
အခုလို ညီလာခံကေန ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကို လႊတ္ေပးဖို႔ ႏုိင္ငံတကာ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေတာင္းဆုိတာက ဘယ္ေလာက္အထိ ထိေရာက္မႈ ရွိႏုိင္ပါသလဲ။ ပါရီမွာ ႏုိဘယ္ဆုရွင္ေတြရဲ႕ ထိပ္သီး အစည္းအေ၀း အခမ္းနားကို တက္ေရာက္ေနတဲ့ NCGUB ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံ အမ်ဳိးသား ညႊန္႔ေပါင္းအစိုးရ အဖြဲ႔က အဖြဲ႔၀င္ ၀န္ႀကီး တဦးျဖစ္သူ ဦးဘိုလွတင့္ က အခုလုိ သူ႔သေဘာထားကို ေျပာဆုိပါတယ္။
“ဘိုႏိုက္ုိ ဆုေပးတဲ့အခမ္အနားမွာ ျပင္သစ္ သမၼတကေတာ္ လည္း တက္တယ္၊ ၿမိဳ႕ေတာ္၀င္လည္း တက္တယ္၊ (၉) ႀကိမ္ေျမာက္ ႏုိဘယ္လ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရွင္ေတြရဲ႕ ညီလာခံမွာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်တဲ့အခါမွာ ကုလသမဂၢ လုံျခဳံေရးေကာင္စီ အေနနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအ၀င္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ အားလုံး လႊတ္ေျမက္ေရး ပိုၿပီးေတာ့ အာရုံစိုက္ေဆာင္ရြက္ဖို႔ တိုက္တြန္းတာမ်ဳိး၊ သူတုိ႔တေတြက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ႏုိဘယ္လ္ဆုရွင္ေတြ ဦးေဆာင္ၿပီး တကမာၻလုံးမွာ စၿပီးေဆာင္ရြက္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်တယ္ဆုိေတာ့ ထိေရာက္မႈ ရွိမရွိ ဆုိတာက နအဖက တကမာၻလုံးရဲ႕ အသံကို ဘယ္ေလာက္အထိ ေလးစား လုိက္နာတယ္ ဆုိတဲ့အေပၚမွာ မူတည္မွာပဲ၊ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ လႈပ္ရွားမႈကေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏုိဘယ္လ္ဆုရွင္ေတြ ဦးေဆာင္လုပ္မယ္ ဆုိတာ စ ေၾကညာတာဆုိေတာ့ ထိေရာက္မႈေတြ အမ်ားႀကီး ရွိမယ္လုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။”
ဦးဘိုလွတင့္ ေျပာသြားတာပါ။ အခမ္းအနားမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အက်ဳိးေဆာင္ ဆု ခ်ီးျမႇင့္ခံရတဲ့ ေရာခ့္ အဆုိေတာ္ ဘုိႏုိ က ဒီဆုဟာ သူ႔လုိ ေရာ့ခ္ ဂီတ သမားတေယာက္အတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏုိဘယ္လ္ဆု ရသေလာက္အထိ ေက်နပ္ ၾကည္ႏူး မိပါတယ္လို႔ ေျပာသြားပါတယ္။
အာဖရိကတိုက္ရဲ႕ ေႂကြးၿမီ အက်ပ္အတည္း၊ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ တိုက္ဖ်က္ေရးနဲ႔ ေရာဂါပ်ံ႕ပြားမႈ ကာကြယ္ေရး ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေလာက္ အက်ဳိးေဆာင္ခဲ့သူအျဖစ္ ဒီလို ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အက်ဳိးေဆာင္ ဆုကို ခ်ီးျမႇင့္တာပါ။ ဘိုႏုိ ဟာ သီခ်င္းေတြ စာသားေတြနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးအတြက္ ရုန္းကန္တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့သူ၊ တုိက္ပြဲ၀င္ေနမယ့္သူ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈကို တုိက္ဖ်က္ခဲ့သူ၊ တိုက္ဖ်က္ေနမယ့္သူ လို႔ အခမ္းအနားကို ပူးတြဲ က်င္းပတဲ့ အီတလီႏုိင္ငံ လက္၀ဲယိမ္း ေခါင္းေဆာင္ ေ၀ၚလ္တာ ဗက္ထရိုနီ (Walter Veltroni) က အခမ္းအနားမွာ ေျပာဆုိပါတယ္။
ဘုိႏုိ က ဆုကို လက္ခံရယူၿပီးတဲ့အခ်ိန္ မိန္႔ခြန္းေျပာၾကားတဲ့အခါ ဒီ ထိပ္သီး ညီလာခံမွာ ေရာက္မလာႏုိင္တဲ့ ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကို အမွတ္တရအျဖစ္နဲ႔ သူ ေလးစားမိတဲ့ အေၾကာင္း တခုတ္တရ ထည့္သြင္းေျပာဆုိသြားခဲ့ပါတယ္။
ဦးေန၀င္းရဲ႕သမီး ေဒၚစႏၵာ၀င္း ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္က ျပန္လြတ္
၂၀၀၂ ခုႏွစ္က အာဏာသိမ္းဖုိ႔ ႀကိဳးစားမႈမွာ ပါ၀င္ပတ္သက္တယ္ ဆုိၿပီး ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ ဖမ္းဆီးခံထားရတဲ့ အာဏာရွင္ေဟာင္း ဦးေန၀င္းရဲ႕ သမီး ေဒၚစႏၵာ၀င္းကို စစ္အစိုးရ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္က ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ေဒၚစႏၵာ၀င္းရဲ႕ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ဦးေအးေဇာ္၀င္းနဲ႔ သား သုံးေယာက္ဟာ အာဏာသိမ္းမႈမွာ ပါ၀င္ပတ္သက္ဆိုၿပီး ဆုိင္းငံ့ေသဒဏ္ေတြ စီရင္ခံရၿပီး အင္းစိန္ေထာင္ထဲမွာ အက်ဥ္းခ်ခံေနရဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမုိကေရစီနည္းက် ေရြးေကာက္ တင္ေျမွာက္ခံထားရတဲ့ အစိုးရအဖြဲ႔ကို ျဖဳတ္ခ်၊ စစ္တပ္နဲ႔ အာဏာသိမ္းခဲ့သူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းဟာ အေရွ႕ေတာင္ အာရွႏုိင္ငံေတြထဲက အခ်မ္းသာဆုံး ျမန္မာႏုိင္ငံကို ကမာၻ႔အဆင္းရဲဆုံး ႏုိင္ငံတခုျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္သြားသူ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိ စစ္အစိုးရကလည္း ဦးေန၀င္းဆီကေန အေမြဆက္ခံထားတဲ့ အစိုးရျဖစ္ပါတယ္။
Martti Ahtisaari(former president in finland)at Nobel ceremony Oslo
(Check against delivery)Your Majesties, Your Royal Highnesses, ExcellenciesDistinguished members of the Nobel Committee, Dear Friends and Colleagues around the world, I feel both humility and gratitude at receiving this year’s Nobel Peace Prize. It is the greatest recognition anybody working in this field can be given.What I am feeling now can only be compared with the joy I have felt when seeing the changes that peace has brought to the lives of people. When people, who have endured wars and crises, begin to build their lives in an atmosphere of peace - When faith in the future returns.I too was a child affected by a war. I was only two years old when, as a result of an agreement on spheres of interest between Hitler’s Germany and Stalin’s Soviet Union, war broke out, forcing my family to leave soon thereafter the town of Viipuri. Like several hundred thousand fellow Karelians, we became refugees in our own country as great power politics caused the borders of Finland to be redrawn and left my home town as part of the Soviet Union. This childhood experience contributed to my commitment to working on the resolution of conflicts.*****Mediators do not choose the conflicts they became involved in but the parties to the conflict choose the mediator. Their participation as intermediaries is based on the trust of all the conflicting parties. The task of the mediator is to help the parties to open difficult issues and nudge them forward in the peace process. The mediator’s role combines those of a ships pilot, consulting medical doctor, midwife and teacher.However, there tends to be too much focus on the mediators. With that we are disempowering the parties to the conflict and creating the wrong impression that peace comes from the outside. The only people that can make peace are the parties to the conflict, and just as they are responsible for the conflict and its consequences, so should they be given responsibility and recognition for the peace.The process leading to Namibian independence was long and required strong commitment and determination from the Namibians. Namibia is also an excellent example of what the UN and its member states can achieve at their best. Today, looking back to those years, it feels almost unbelievable that we managed to get all the key actors, the Western five (US, UK, France, Germany and Canada), the Soviet Union, the Organisation of African Unity, (represented by the African front-line states), the South-African government and all the political parties in Namibia, including SWAPO, to work towards a shared goal. It also taught that a durable solution can only be found if one is also prepared to engage in discussions with your political opponents. I do believe that the experience from the Namibia operation encouraged the government of South Africa to begin the process of democratic change.The peace process in Aceh showed how important it is that a country’s political leadership is committed to finding a solution to an internal conflict. Joint efforts by the political leadership in Indonesia and the Free Aceh Movement resulted in a peace agreement. However, it was only a start. Social and economic reforms can only progress if both negotiating parties and the population at large are committed to them in the long term. Work remains to be done in developing a national system that protects, sustains and improves the quality of life in Aceh.All conflicts can be resolvedWars and conflicts are not inevitable. They are caused by human beings. There are always interests that are furthered by war. Therefore those who have power and influence can also stop them.Peace is a question of will. All conflicts can be settled, and there are no excuses for allowing them to become eternal. It is simply intolerable that violent conflicts defy resolution for decades causing immeasurable human suffering, and preventing economic and social development. The passivity and impotence of the international community make it more difficult for us to place our faith in jointly built security structures. Despite the many challenges, even the most intractable conflicts can be resolved if the parties involved and the international community join forces and work together for a common aim. The United Nations provides the right framework for international peace efforts and solutions to global problems. However, we are all aware of the constraints of the United Nations and of the tendency of the member states to give it demanding assignments without providing adequate resources and political support. It is important that the UN member states work resolutely to strengthen the world organization. We cannot afford to lose the UN.In a conflict, one party can always claim victory, but building peace must involve everybody: the weak and the powerful, the victors and the vanquished, men and women, young and old. However, peace negotiations are often conducted by a small elite. In the future we must be better able to achieve a broader participation in peace processes. Particularly, there is a need to ensure the engagement ofwomen in all stages of a peace process.Peace processes and the agreements resulting from them end the violence. But the real work only starts after a peace agreement has been concluded. The agreements reached have to be implemented. Social and political change does not happen overnight, and the reconstruction and establishment of democracy demand patience. That requires a comprehensive approach to peacebuilding, and support for civil society.Inequality breeds conflictGrowing inequality within countries and between regions deepens the existing cleavages. It is our task to create a future and hope for regions and countries in crisis where young people suffer from unemployment and have little prospects of improving their lives. Unless we can meet this challenge, new conflicts will flare up and we will lose another generation to war.There has been a great deal of talk this year about the financial crisis. This financial crisis also highlights the importance of maintaining the commitment of the international community to development cooperation. The effects of this crisis may prove another major setback for the developing world. The very poorest people are already being hit hardest by the impact of climate change, rising food prices and lower levels of foreign trade. A reduction in foreign assistance and investment would be disastrous for badly needed economic growth. At this difficult time, I call on all governments to remain committed to their stated goals of eradicating poverty. We must all be able to contribute to our own future and to the future of our communities. If the present trend continues, we will be faced with a situation where hundreds of millions of young people will be out of work in countries that are in early stages of development. If nothing is done, we will be creating an effective breeding ground for crime, instability and war as young people lose all hope. I believe that fight against poverty is also the most effective measure of countering terrorism in the long term.I returned ten days ago from Liberia I came away with mixed feelings. First a feeling of sadness at the scale of destruction that the war left in Liberia and the size of the challenge for the Government and the international community. Secondly a degree of optimism that the people we met, can begin to make a real difference - but only if the international community can retain its commitment to Liberia over the long term. Conflict settlement requires the injection of optimism and hope born from employment and economic opportunities. Otherwise, fragile peace agreements can rarely be sustained. Over the long term, only the private sector is capable of growing new enterprises, creating investment opportunities which provide employment and enduring economic security. Attracting private-sector investment into war-torn areas is not easy. It requires innovation. A mix of non-economic and economic incentives will have to be devised. Similarly, involvement of the private sector in the larger work of formulating strategies for post-war recovery will require innovative thinking.A solution must be found to the Middle East conflictThe most challenging peace-building project ahead of us is finding a solution to the conflicts in the Middle East, which have continued for decades. The tensions and wars in the region have been going on for so long that many have come to believe that the Middle East knot can never be untied.I do not share this belief. All crises, including the one in the Middle East, can be resolved. The solution would require a contribution from all the parties involved as well as the international community as a whole. We might be strengthened in our resolve if we set our sights on the future and imagine what the world could look like if the countries in the region could jointly begin to develop their economic potential, build transport links, make full use of their educated population and begin to reap the benefits of an advantageous location in the crossroads of three continents. I hope that the new President of the United States, who will be sworn in next month, will give high priority to the Middle East conflict during his first year in office. The European Union, Russia and the UN must also be seriously committed so that a solution can be found to the crises stretching from Israel and Palestine to Iraq and Iran. If we want to achieve lasting results, we must look at the whole region.The credibility of the whole international community is at stake. We cannot go on, year after year, simply pretending to do something to help the situation in the Middle East. We must also get results.For many people, tensions between religions have provided an easy explanation for the intractability of the Middle East crisis. I cannot accept this view. During my career I have seen many crises in which religion has been used as a weapon or as an instrument for prolonging the conflict. Religions themselves are, however, peace-loving. They can also be a constructive force in peace-building, and this also applies to the Middle East.Peace mediators do not work aloneAll parties to the conflict play a key role in finding a peaceful solution and putting it into practice. Likewise, a single outside party is rarely able to play all the roles that are required for a peace process to succeed.All my peace assignments have taught me that a peace process is largely a matter of cooperation and partnership between different actors, parties to a conflict, peace mediators, governments, the civic society and international organizations.Even though all eyes are often on the peace mediators, it is important to emphasize the role of the mediation teams and the other important actors outside the direct negotiation process itself. In my work I have always been in a privileged position to build up my own team, including my colleagues at the organization I founded after my Finnish Presidency, Crisis Management Initiative. I have had the opportunity to work with many highly qualified colleagues in different peace processes. Without them I would not be here today.I hope that all those brave women and men that have worked for the peace in their country would feel that they can share this prize with me.However, my biggest source of strength is my family. My wife Eeva and my son Marko have always been at my side. They have provided me with both support and constructive criticism. I offer them my heartfelt thanks.Dear friends,I hope that this distinguished prize awarded to me will encourage individuals and organizations to continue their efforts for peace. I also hope that they will receive full support for their work in the future.If we work together, we can find solutions. We should not accept any excuses from those in power. Peace is a question of will. Thank you!
* * *
မြန္ဘုိင္းအၾကမ္းဖက္မႈ ဓါးစာခံတခ်ဳိ႕ က်န္ေနဆဲ
အိႏၵိယႏုိင္ငံ မြန္ဘုိင္းၿမိဳ႕ က အၾကမ္းဖက္သမားေတြ သိမ္းပုိက္ထားတဲ့ ဟုိတယ္ေတြ နဲ႔ တျခားေနရာေတြမွာ က်န္ေနတဲ့ အၾကမ္းဖက္သမား ေတြကုိ အိႏၵိယ ကြန္မန္ဒုိ ေတြက သုတ္သင္ ရွင္းလင္းပစ္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ အခုခ်ိန္ထိေတာ့ ေသဆုံးသူဦးေရ ဟာ အနည္းဆုံး ၁၄၉ ေလာက္ရွိၿပီး ၃၀၀ ေက်ာ္ ထိခုိက္ ဒဏ္ရာရခဲ့တယ္လုိ႔ အိႏၵိယက လာတဲ့ သတင္းေတြမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္း ဗီြအုိေအ သတင္းေထာက္ Steve Herman နယူးေဒလီ ေတာင္အာရွျဗဴရုိ ကေန သတင္းေပးပုိ႔ထားတာနဲ႔အတူ ကုိေဇာ္၀င္းလႈိင္က အိႏၵိယႏုိင္ငံက ေနာက္ဆုံးအေျခအေနေတြကုိ စုစည္း တင္ျပထားပါတယ္။
ေနာက္ဆုံး က်န္ရွိေနတဲ့ ဓါးစာခံေတြ လြတ္ေျမာက္ဖုိ႔အတြက္ အေလာတႀကီး လုပ္ေဆာင္မွာ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ အခု ေသာင္းက်န္းသူေတြ သိမ္းပုိက္ထားတဲ့ Taj Palace Hotel ေရွ႕ မွာ ၾကည္းတပ္ ဒုတိယ ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ Noble Thamburaj က သတင္းေထာက္ေတြကုိ ေျပာခဲ့ပါတယ္။
အခုခ်ိန္ထိေတာ့ Taj ဟုိတယ္ထဲမွာ အၾကမ္းဖက္သမားတေယာက္ က ဓါးစာခံေတြကုိ ဆက္ၿပီး ထိန္းသိမ္းထားတုန္းပဲလုိ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ Noble က ေျပာပါတယ္။ တျခား ဟုိတယ္တခုျဖစ္တဲ့ Trident Oberoi ကုိေတာ့ အခုခ်ိန္မွာ အိႏၵိယ ကြန္မန္ဒုိ ေတြက သိမ္းပုိက္လုိက္ၿပီလုိ႔ သိရပါတယ္။
အခုလုိ လူစည္ကားၿပီး အေရးပါတဲ့ ေနရာေတြကုိ ၀င္ေရာက္သိမ္းပုိက္ၿပီး လူေတြကုိ သတ္ျဖတ္ဖုိ႔အတြက္ အၾကမ္းဖက္သမားေတြ ဟာ စနစ္တက် ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ခဲ့ပုံ ရတယ္လုိ႔ အိႏၵိယ သိပၸံေရးရာ၀န္ႀကီး Kapil Sibal က ေျပာပါတယ္။
“သူတုိ႔က Taj နဲ႔ Trident Oberoi ဟုိတယ္ေတြမွာ အေသးစိတ္ ညြန္ၾကားႏုိင္တဲ့ အခန္းေတြ ႀကိဳတင္ စီစဥ္ထားခဲ့တာဗ်။ သူတုိ႔က ဒီစစ္ဆင္ေရးကုိ အဲဒီအထဲကေနပဲ စီစဥ္ ညြန္ၾကားေနၾကတာေလ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီကိစၥကုိ သူတုိ႔ လြန္ခဲ့တဲ့ လ အတန္ၾကာ ကတည္းက စီစဥ္ခဲ့ၾကတယ္ ဆုိတာ သိသာပါတယ္။”
အခုေနာက္ဆုံး မြန္ဘုိင္းၿမိဳ႕ က ေနာက္ဆုံး အေျခအေနေတြ ဘယ္လုိရွိသလဲလုိ႔ မြန္ဘုိင္းၿမိဳ႕ ခံ တဦးျဖစ္တဲ့ ဦးခင္၀င္းကုိ ေမးၾကည့္ေတာ့ သူက အခုလုိ စေျပာပါတယ္။
“Taj နဲ႔ Oberoi ေနရာေတြမွာ ရဲ နဲ႔ ရန္သူေတြနဲ႔ ျပႆနာ ျဖစ္ေနတယ္။”
အခုထိ ျဖစ္ေနတုန္းပဲလား။ -
“အခုထိ ျဖစ္ေနတုန္းပဲ။ ဒီေန႔ ထပ္ၿပီးေတာ့ ျဖစ္တယ္။ ဟုိက လူေတြကို ထပ္ၿပီးေတာ သတ္တယ္။”
အသစ္ထပ္ၿပီးေတာ့ ပစ္ၾက ခတ္ၾကတယ္ေပါ့။ -
“အသစ္ က ဟုိတယ္မွာ က်န္တဲ့ေကာင္းေတြက ရဲေတြကို ျပန္ျပန္ ပစ္ေနတယ္။ စစ္သားေတြ ကြန္မန္ဒို ေတြကို ျပန္ျပန္ ပစ္ေနတယ္။ ဒီေန႔ ဘံုေဘ ၀ီတီ စေတရွင္ ဆိုတာ သိတယ္ မဟုတ္လား။ အဲဒီဘူတာ မွာ ျပန္ၿပီး ခရီးသည္ေတြကို ျပန္၀င္ ပစ္တယ္။”
ဘူတာမွာ လူေတြ ထပ္ေသ ေသးလား။ -
“မေန႔က သတင္းအရေတာ့ လူ ၁၀၀ ေက်ာ္ ေသတယ္။ ဒီေန႔ အခု တီဗြီမွာ ျပေနတာေတြကို အစိုးရက ပိတ္လိုက္တယ္။ ပစ္ခတ္ေနတာေတြကို မျပရဘူးတဲ့။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ဆိုေတာ့ ရန္သူေတြကလည္း ဟိုဘက္ကေန ၾကည့္ေနေတာ့ သူတို႔က ဘာလုပ္ေနလဲ။ ဘယ္လို စစ္ဆင္ေရးေတြ လုပ္ေနလဲ ဆိုတာ အားလံုးသိေနၾကတယ္။”
ဒီေန႔ ဘူတာမွာ ထပ္ပစ္တာက လူေသတာ ရွိလားခင္ဗ်။ -
“အဲဒီက မေၾကညာဘူး သူတို႔က။ အစိုးရ က ပိတ္လိုက္တယ္ေလ။”
ဒါဆိုလို႔ရွိရင္ အခု ဦးခင္၀င္းတို႔ သိေနရတာ ၾကားေနရတာက up to date ျဖစ္သလား ခင္ဗ်။ -
“up to date ကေတာ့ ဒီလုိေလ။ သူတို႔ မေန႔ကဥစၥာက ေန႔လည္ ၁၁ နာရီအထိေတာ့ လံုး၀ up to date ၾကားတယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္းေတာ့ အားလံုးကို သူတို႔က အေဟာင္းေတြပဲ ျပန္ျပတယ္။”
က်ေနာ္တို႔ ဒီမွာ ၾကားတာက Oberoi ကုိေတာ့ သူတို႔ ၿပီးသြားၿပီ။ Taj ဟိုတယ္မွာေတာ့ က်န္ေသးတယ္ ေျပာတယ္။ ဟုတ္လား မသိဘူး။ -
“Taj ဟိုတယ္မွာ က်န္ေသးတယ္။ သူတို႔ ပထမ ထင္တာက ဟိုတယ္ ပထမ ထပ္ကေန ၅ ထပ္အထိ သူတို႔ လံုး၀ ရွင္းသြားၿပီ ထင္တာ။ ေနာက္ ဒီေန႔မွာ တထပ္မွာ ထပ္ၿပီးေတာ့ ဗံုးျပန္ေပါက္တယ္။ Taj ဟုိတယ္မွာေလ။ သူတို႔က မေန႔က ၅ ထပ္အထိ ရွင္းၿပီးၿပီ။ ေနာက္ ဒီေန႔ ႏိုင္ငံျခားသား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကို လႊတ္လိုက္တယ္။ က်န္တဲ့သူေတြကိုေတာ့ ဖမ္းထားတယ္။”
အခု ေသသြားတဲ့အထဲမွာေလ။ ဦးခင္၀င္း တို႔ ၾကားမိလား မသိဘူး။ ႏိုင္ငံျခားသားေတြ ေတာ္ေတာ္ မ်ားလား။ -
“၉ ေယာက္။”
ဘယ္ႏိုင္ငံသားေတြလို႔ေတာ့ မသိဘူးေပါ့ေနာ္။ -
“Europe နဲ႔ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသားေတြ လုိ႔ ေျပာတယ္။ အမ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ ဟိုတယ္ က အမႈထမ္းေတြ မ်ားပါတယ္။ ေကာင္တာမွာ ရပ္ေနတဲ့ ေကာင္မေလး သံုးေယာက္ကို သတ္ပစ္တယ္။ ထမင္းခ်က္ အေဆာင္မွာရွိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ကို သတ္ပစ္တယ္။”
အခု ဒီေဟာ္တယ္ က ဦးခင္၀င္းေရ ဘယ္ႏွစ္ထပ္ေလာက္ ရွိလဲ။ -
“ဒီဟိုတယ္ က အသစ္ က ၁၉ ထပ္ ရွိတယ္။ အေဟာင္းက ၆ ထပ္ပဲ ရွိပါတယ္။”
အခု ဆိုေတာ့ ဘံုေဘၿမိဳ႕ခံ ၿမိဳ႕သားေတြက အခု ဘယ္လို ေနၾကလဲ။ သြားလာလႈပ္ရွားမႈ အေနအထားက။ -
“ဘံုေဘကေတာ့ ဒီလုိ ရွိတယ္။ မေန႔ကေတာ့ ပိတ္သေလာက္ပဲ။ ဒီေန႔ေတာ့ ရံုးေတြ ဖြင့္တယ္။ က်ေနာ္လည္း အခု ရံုးမွာပဲ ထိုင္ေနပါတယ္။”
ဘက္စ္ကားေတြလည္း သြားသြားလာလာပဲလား။ -
ဘက္စ္ကား၊ ရထား အားလံုး သြားေနတယ္။ ေလယာဥ္ပ်ံလမ္းလည္း ဖြင့္ေနပါတယ္။”
အခုေနာက္ဆံုး ဦးခင္၀င္း ၾကားရသေလာက္ သတင္းေတြထဲမွာ အဲဒီမွာ ဘံုေဘ (မြန္ဘိုင္း) မွာ ၾကားရသေလာက္ ဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ရွိသလဲ ခင္ဗ်။ -
“ဒီမွာ အခုထပ္ထိ အေျခအေနကေတာ့ ၁၃၂ ေယာက္ ၾကားပါတယ္။ ဒီ ျမန္မာျပည္အစိုးရ လိုပဲ ဒီကလည္း တ၀က္ ေၾကညာတယ္ေလ။”
မြန္ဘုိင္းၿမိဳ႕ ခံ ဦးခင္၀င္း ေျပာျပသြားတာျဖစ္ပါတယ္။
အိႏၵိယႏုိင္ငံ မြန္ဘုိင္းၿမိဳ႕ က အၾကမ္းဖက္သမားေတြ သိမ္းပုိက္ထားတဲ့ ဟုိတယ္ေတြ နဲ႔ တျခားေနရာေတြမွာ က်န္ေနတဲ့ အၾကမ္းဖက္သမား ေတြကုိ အိႏၵိယ ကြန္မန္ဒုိ ေတြက သုတ္သင္ ရွင္းလင္းပစ္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ အခုခ်ိန္ထိေတာ့ ေသဆုံးသူဦးေရ ဟာ အနည္းဆုံး ၁၄၉ ေလာက္ရွိၿပီး ၃၀၀ ေက်ာ္ ထိခုိက္ ဒဏ္ရာရခဲ့တယ္လုိ႔ အိႏၵိယက လာတဲ့ သတင္းေတြမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္း ဗီြအုိေအ သတင္းေထာက္ Steve Herman နယူးေဒလီ ေတာင္အာရွျဗဴရုိ ကေန သတင္းေပးပုိ႔ထားတာနဲ႔အတူ ကုိေဇာ္၀င္းလႈိင္က အိႏၵိယႏုိင္ငံက ေနာက္ဆုံးအေျခအေနေတြကုိ စုစည္း တင္ျပထားပါတယ္။
ေနာက္ဆုံး က်န္ရွိေနတဲ့ ဓါးစာခံေတြ လြတ္ေျမာက္ဖုိ႔အတြက္ အေလာတႀကီး လုပ္ေဆာင္မွာ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ အခု ေသာင္းက်န္းသူေတြ သိမ္းပုိက္ထားတဲ့ Taj Palace Hotel ေရွ႕ မွာ ၾကည္းတပ္ ဒုတိယ ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ Noble Thamburaj က သတင္းေထာက္ေတြကုိ ေျပာခဲ့ပါတယ္။
အခုခ်ိန္ထိေတာ့ Taj ဟုိတယ္ထဲမွာ အၾကမ္းဖက္သမားတေယာက္ က ဓါးစာခံေတြကုိ ဆက္ၿပီး ထိန္းသိမ္းထားတုန္းပဲလုိ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ Noble က ေျပာပါတယ္။ တျခား ဟုိတယ္တခုျဖစ္တဲ့ Trident Oberoi ကုိေတာ့ အခုခ်ိန္မွာ အိႏၵိယ ကြန္မန္ဒုိ ေတြက သိမ္းပုိက္လုိက္ၿပီလုိ႔ သိရပါတယ္။
အခုလုိ လူစည္ကားၿပီး အေရးပါတဲ့ ေနရာေတြကုိ ၀င္ေရာက္သိမ္းပုိက္ၿပီး လူေတြကုိ သတ္ျဖတ္ဖုိ႔အတြက္ အၾကမ္းဖက္သမားေတြ ဟာ စနစ္တက် ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ခဲ့ပုံ ရတယ္လုိ႔ အိႏၵိယ သိပၸံေရးရာ၀န္ႀကီး Kapil Sibal က ေျပာပါတယ္။
“သူတုိ႔က Taj နဲ႔ Trident Oberoi ဟုိတယ္ေတြမွာ အေသးစိတ္ ညြန္ၾကားႏုိင္တဲ့ အခန္းေတြ ႀကိဳတင္ စီစဥ္ထားခဲ့တာဗ်။ သူတုိ႔က ဒီစစ္ဆင္ေရးကုိ အဲဒီအထဲကေနပဲ စီစဥ္ ညြန္ၾကားေနၾကတာေလ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီကိစၥကုိ သူတုိ႔ လြန္ခဲ့တဲ့ လ အတန္ၾကာ ကတည္းက စီစဥ္ခဲ့ၾကတယ္ ဆုိတာ သိသာပါတယ္။”
အခုေနာက္ဆုံး မြန္ဘုိင္းၿမိဳ႕ က ေနာက္ဆုံး အေျခအေနေတြ ဘယ္လုိရွိသလဲလုိ႔ မြန္ဘုိင္းၿမိဳ႕ ခံ တဦးျဖစ္တဲ့ ဦးခင္၀င္းကုိ ေမးၾကည့္ေတာ့ သူက အခုလုိ စေျပာပါတယ္။
“Taj နဲ႔ Oberoi ေနရာေတြမွာ ရဲ နဲ႔ ရန္သူေတြနဲ႔ ျပႆနာ ျဖစ္ေနတယ္။”
အခုထိ ျဖစ္ေနတုန္းပဲလား။ -
“အခုထိ ျဖစ္ေနတုန္းပဲ။ ဒီေန႔ ထပ္ၿပီးေတာ့ ျဖစ္တယ္။ ဟုိက လူေတြကို ထပ္ၿပီးေတာ သတ္တယ္။”
အသစ္ထပ္ၿပီးေတာ့ ပစ္ၾက ခတ္ၾကတယ္ေပါ့။ -
“အသစ္ က ဟုိတယ္မွာ က်န္တဲ့ေကာင္းေတြက ရဲေတြကို ျပန္ျပန္ ပစ္ေနတယ္။ စစ္သားေတြ ကြန္မန္ဒို ေတြကို ျပန္ျပန္ ပစ္ေနတယ္။ ဒီေန႔ ဘံုေဘ ၀ီတီ စေတရွင္ ဆိုတာ သိတယ္ မဟုတ္လား။ အဲဒီဘူတာ မွာ ျပန္ၿပီး ခရီးသည္ေတြကို ျပန္၀င္ ပစ္တယ္။”
ဘူတာမွာ လူေတြ ထပ္ေသ ေသးလား။ -
“မေန႔က သတင္းအရေတာ့ လူ ၁၀၀ ေက်ာ္ ေသတယ္။ ဒီေန႔ အခု တီဗြီမွာ ျပေနတာေတြကို အစိုးရက ပိတ္လိုက္တယ္။ ပစ္ခတ္ေနတာေတြကို မျပရဘူးတဲ့။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ဆိုေတာ့ ရန္သူေတြကလည္း ဟိုဘက္ကေန ၾကည့္ေနေတာ့ သူတို႔က ဘာလုပ္ေနလဲ။ ဘယ္လို စစ္ဆင္ေရးေတြ လုပ္ေနလဲ ဆိုတာ အားလံုးသိေနၾကတယ္။”
ဒီေန႔ ဘူတာမွာ ထပ္ပစ္တာက လူေသတာ ရွိလားခင္ဗ်။ -
“အဲဒီက မေၾကညာဘူး သူတို႔က။ အစိုးရ က ပိတ္လိုက္တယ္ေလ။”
ဒါဆိုလို႔ရွိရင္ အခု ဦးခင္၀င္းတို႔ သိေနရတာ ၾကားေနရတာက up to date ျဖစ္သလား ခင္ဗ်။ -
“up to date ကေတာ့ ဒီလုိေလ။ သူတို႔ မေန႔ကဥစၥာက ေန႔လည္ ၁၁ နာရီအထိေတာ့ လံုး၀ up to date ၾကားတယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္းေတာ့ အားလံုးကို သူတို႔က အေဟာင္းေတြပဲ ျပန္ျပတယ္။”
က်ေနာ္တို႔ ဒီမွာ ၾကားတာက Oberoi ကုိေတာ့ သူတို႔ ၿပီးသြားၿပီ။ Taj ဟိုတယ္မွာေတာ့ က်န္ေသးတယ္ ေျပာတယ္။ ဟုတ္လား မသိဘူး။ -
“Taj ဟိုတယ္မွာ က်န္ေသးတယ္။ သူတို႔ ပထမ ထင္တာက ဟိုတယ္ ပထမ ထပ္ကေန ၅ ထပ္အထိ သူတို႔ လံုး၀ ရွင္းသြားၿပီ ထင္တာ။ ေနာက္ ဒီေန႔မွာ တထပ္မွာ ထပ္ၿပီးေတာ့ ဗံုးျပန္ေပါက္တယ္။ Taj ဟုိတယ္မွာေလ။ သူတို႔က မေန႔က ၅ ထပ္အထိ ရွင္းၿပီးၿပီ။ ေနာက္ ဒီေန႔ ႏိုင္ငံျခားသား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကို လႊတ္လိုက္တယ္။ က်န္တဲ့သူေတြကိုေတာ့ ဖမ္းထားတယ္။”
အခု ေသသြားတဲ့အထဲမွာေလ။ ဦးခင္၀င္း တို႔ ၾကားမိလား မသိဘူး။ ႏိုင္ငံျခားသားေတြ ေတာ္ေတာ္ မ်ားလား။ -
“၉ ေယာက္။”
ဘယ္ႏိုင္ငံသားေတြလို႔ေတာ့ မသိဘူးေပါ့ေနာ္။ -
“Europe နဲ႔ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသားေတြ လုိ႔ ေျပာတယ္။ အမ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ ဟိုတယ္ က အမႈထမ္းေတြ မ်ားပါတယ္။ ေကာင္တာမွာ ရပ္ေနတဲ့ ေကာင္မေလး သံုးေယာက္ကို သတ္ပစ္တယ္။ ထမင္းခ်က္ အေဆာင္မွာရွိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ကို သတ္ပစ္တယ္။”
အခု ဒီေဟာ္တယ္ က ဦးခင္၀င္းေရ ဘယ္ႏွစ္ထပ္ေလာက္ ရွိလဲ။ -
“ဒီဟိုတယ္ က အသစ္ က ၁၉ ထပ္ ရွိတယ္။ အေဟာင္းက ၆ ထပ္ပဲ ရွိပါတယ္။”
အခု ဆိုေတာ့ ဘံုေဘၿမိဳ႕ခံ ၿမိဳ႕သားေတြက အခု ဘယ္လို ေနၾကလဲ။ သြားလာလႈပ္ရွားမႈ အေနအထားက။ -
“ဘံုေဘကေတာ့ ဒီလုိ ရွိတယ္။ မေန႔ကေတာ့ ပိတ္သေလာက္ပဲ။ ဒီေန႔ေတာ့ ရံုးေတြ ဖြင့္တယ္။ က်ေနာ္လည္း အခု ရံုးမွာပဲ ထိုင္ေနပါတယ္။”
ဘက္စ္ကားေတြလည္း သြားသြားလာလာပဲလား။ -
ဘက္စ္ကား၊ ရထား အားလံုး သြားေနတယ္။ ေလယာဥ္ပ်ံလမ္းလည္း ဖြင့္ေနပါတယ္။”
အခုေနာက္ဆံုး ဦးခင္၀င္း ၾကားရသေလာက္ သတင္းေတြထဲမွာ အဲဒီမွာ ဘံုေဘ (မြန္ဘိုင္း) မွာ ၾကားရသေလာက္ ဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ရွိသလဲ ခင္ဗ်။ -
“ဒီမွာ အခုထပ္ထိ အေျခအေနကေတာ့ ၁၃၂ ေယာက္ ၾကားပါတယ္။ ဒီ ျမန္မာျပည္အစိုးရ လိုပဲ ဒီကလည္း တ၀က္ ေၾကညာတယ္ေလ။”
မြန္ဘုိင္းၿမိဳ႕ ခံ ဦးခင္၀င္း ေျပာျပသြားတာျဖစ္ပါတယ္။
Subscribe to:
Posts (Atom)